Ιρανικό τάνκερ: Η κυβέρνηση τα έκανε “θάλασσα”

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει κάνει σημαία της τη σοβαρότητα, την αξιοπιστία και την τεχνοκρατική επάρκεια, τις οποίες αντιπαραθέτει με την υποτιθέμενη προχειρότητα κι ερασιτεχνισμό των πολιτικών αντιπάλων της. Στην κρίση όμως με το ιρανικό τάνκερ, η κυβερνητική «αριστεία» κατέρρευσε σα χάρτινος πύργος. Σε ένα κρίσιμο ζήτημα εξωτερικής πολιτικής η κυβέρνηση τα έκανε «θάλασσα», επιδεικνύοντας ασυγχώρητο τυχοδιωκτισμό και αδιανόητη προχειρότητα. Εξαιτίας των τραγικών κυβερνητικών χειρισμών δύο ελληνικά δεξαμενόπλοια μαζί με τη πληρώματά τους κρατούνται στο Ιράν. Το ακόμα χειρότερο είναι ότι η Ελλάδα βρέθηκε από το πουθενά μπλεγμένη στο θερμό μέτωπο του Περσικού/Αραβικού Κόλπου.

Η αποδέσμευση

Χτες πληροφορηθήκαμε από το ιρανικό πρακτορείο ειδήσεων MEHR ότι το δεξαμενόπλοιο Lana που είχε κατασχεθεί από τις ελληνικές Αρχές στην Κάρυστο, θα επιστραφεί στο Ιράν μαζί με τους 107.000 τόνους αργού πετρελαίου του φορτίου του. Η ελληνική κυβέρνηση δεν θεώρησε σκόπιμο να ενημερώσει τους Έλληνες πολίτες για μια τόσο κρίσιμη υπόθεση, οπότε ξέρουμε μόνο ό,τι λένε οι Ιρανοί. Προφανώς η αποδέσμευση του πλοίου έρχεται σαν αποτέλεσα της απόφασης του Συμβουλίου Εφετών Χαλκίδας στις 8 Ιουνίου με την οποία αναιρέθηκε η αρχική απόφαση της ανακρίτριας Χαλκίδας για κατάσχεση του πλοίου και μεταφορά του φορτίου του στις ΗΠΑ. Λογικά θα πρέπει να περιμένουμε ότι σύντομα το Ιράν θα αποδεσμεύσει τα ελληνικά δεξαμενόπλοια Prudent Warrior και Delta Poseidon.

Απίστευτη προχειρότητα

Ασχέτως με τη ρητορεία περί ανεξάρτητης Δικαιοσύνης, είναι προφανές ότι η Ελλάδα υπαναχώρησε από την αρχική απόφασή της κάτω από την πίεση του Ιράν. Το ρεσάλτο των κομάντος των Φρουρών της Επανάστασης στα ελληνικά τάνκερ, το tweet του πνευματικού ηγέτη του Ιράν, αγιατολάχ Αλί Χαμεϊνί, ο οποίος ενέταξε την Ελλάδα στους εχθρούς του Ιράν, καθώς και η απειλή στοχοποίησης όλων των υπό ελληνική σημαία τάνκερ, έφεραν την κυβέρνηση προ μεγάλης δυσκολίας.

Οποιοσδήποτε εχέφρων άνθρωπος αντιλαμβάνεται ότι δεν υπήρχε άλλη λύση από την υποχώρηση, δεδομένου ότι η Ελλάδα θα είχε να χάσει μόνο από τη συνέχιση της κρίσης με το Ιράν. Η Ισλαμική Δημοκρατία μπορεί εύκολα να χτυπάει τα ελληνικά δεξαμενόπλοια, ενώ η Ελλάδα δεν μπορεί στην πραγματικότητα να ασκήσει σοβαρή πίεση στο Ιράν. Ωστόσο, όσο αναγκαία και αν είναι η υποχώρηση, δεν είναι εικόνα σοβαρής χώρας αυτή. Δεν εμπνέουν σεβασμό σε εχθρούς και φίλους οι κωλοτούμπες μέσα σε λίγες μέρες -πόσο μάλλον όταν έχουμε και αντικρουόμενες δικαστικές αποφάσεις.

Μια αχρείαστη κρίση

Εύλογα αναρωτιέται κανείς πώς γίνεται να μη βρέθηκε ένας άνθρωπος στο Μαξίμου που να μη του φάνηκε καλή ιδέα η αρχική κατάσχεση του ιρανικού πλοίου. Πώς είναι δυνατόν να μην είπε κανείς στο κυβερνητικό επιτελείο ότι είναι επικίνδυνο να μπλέκεις στους καβγάδες της ευρύτερης Μέσης Ανατολής; Πώς γίνεται να μη σκέφτηκε κανείς το στοιχειώδες, δηλαδή ότι το Ιράν θα αντιδρούσε βίαια, χωρίς να δείξει ιδιαίτερη έγνοια για το γράμμα του Διεθνούς Δικαίου;

Η κυβέρνηση αρνείται βέβαια ότι ήταν δική της πολιτική απόφαση η αρχική κατάσχεση του ιρανικού πλοίου. Επικαλείται τη συμφωνία δικαστικής συνδρομής με τις ΗΠΑ. Ωστόσο, αρχικά το πλοίο κρατήθηκε με επίκληση των κυρώσεων στη Ρωσία, κάτι που αποτελεί σαφή ένδειξη μεθόδευσης. Στη συνέχεια αντλήθηκε μεγάλο μέρος του φορτίου για να αποσταλεί στις ΗΠΑ, παρόλο που η μετάγγιση πετρελαίου από τάνκερ σε τάνκερ επιτρέπεται για περιβαλλοντικούς λόγους μόνο σε ορισμένα σημεία της χώρας, στα οποία δεν συμπεριλαμβάνεται ο κόλπος της Καρύστου.

Το βασικό όμως είναι ότι η ελληνική πλευρά είχε νομικό πάτημα για να αρνηθεί το αμερικανικό αίτημα για την κατάσχεση του ιρανικού τάνκερ. Η συμφωνία δικαστικής συνδρομής με τις ΗΠΑ αναφέρει ότι: «Η Κεντρική Αρχή του Κράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση μπορεί να αρνηθεί τη συνδρομή αν η εκτέλεση της αίτησης θα έθιγε την ασφάλεια ή άλλα ουσιώδη συμφέροντα του Κράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση». Με πιο απλά λόγια, η κυβέρνηση μπορούσε με νόμιμο τρόπο να μην κατασχέσει το ιρανικό τάνκερ και να μη μπλέξει η χώρα στην περιπέτεια. Οι μαθητευόμενοι μάγοι της εξωτερικής πολιτικής προτίμησαν όμως να προσφέρουν τις καλές τους υπηρεσίες στην Ουάσιγκτον, χωρίς να αναλογιστούν τις συνέπειες. Χειρότερα δεν μπορούσαν να τα κάνουν.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις