Και προηγούμενοι τα θαλάσσωσαν, αλλά δεν (αυτο)διαφημίζονταν ως “επιτελικοί”…

Ναι, είναι αλήθεια. Ορισμένες φορές η σφοδρότητα των φυσικών φαινομένων (κακοκαιρία, πυρκαγιά, πλημμύρα, σεισμός) είναι τέτοια που κανένας κρατικός μηχανισμός δεν μπορεί να τα αντιμετωπίσει χωρίς να υπάρχουν παράπονα και καταγγελίες. Όσοι από εμάς έχουμε καλύψει δημοσιογραφικά τέτοια φαινόμενα το γνωρίζουμε καλά και γι’ αυτό, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, δεν πρέπει να ρίχνουμε ελαφρά τη καρδία τον λίθον του αναθέματος σε καμιά κυβέρνηση και σε κανέναν κρατικό μηχανισμό.

Στο απώτερο και πρόσφατο παρελθόν υπήρξαν περιπτώσεις που το κράτος και η κυβέρνηση αντιμετώπισαν με επιτυχία τις επιπτώσεις ενός φυσικού φαινομένου και άλλες που χρεώθηκαν μια τραγωδία, εξαιτίας πολύχρονων παραλείψεων και διαχρονικών εγκληματικών λαθών και συνειδητών επιλογών.

Στην πρώτη κατηγορία ανήκει η αντιμετώπιση του σεισμού του 1999 στην Αττική. Ηταν τόσο επιτυχής από την τότε κυβέρνηση Σημίτη που, όπως έδειξαν οι δημοσκοπήσεις, ήταν ένας από τους βασικούς λόγους που το ΠΑΣΟΚ κέρδισε και τις εκλογές του 2000. Αντίθετα, ένα χρόνο αργότερα, κατά το πολύνεκρο ναυάγιο του «Εξπρές Σάμινα», η ίδια κυβέρνηση υπέστη μεγάλη φθορά και ο τότε πρωθυπουργός είπε στη Βουλή μια παροιμιώδη φράση, που προκάλεσε έντονες αντιδράσεις: «Η χώρα όπου χέρι χέρι βαδίζουν η πρόοδος με την καθυστέρηση, η τάξη με το χάος, ο ηρωϊσμός με την αδιαφορία. Αυτή είναι η Ελλάδα». Κάτι ανάλογο συνέβη 18 χρόνια αργότερα με την, επίσης πολύνεκρη, τραγωδία στο Μάτι, το κόστος της οποίας πλήρωσε η κυβέρνηση Τσίπρα, που επέδειξε μεν ανικανότητα στην αντιμετώπισή της, αλλά δεν ευθυνόταν για τις χρόνιες αιτίες και παθογένειες που την προκάλεσαν. Όμως, έτσι γίνεται, στη βάρδια κάποιου σκάει το κακό και αυτός θα πληρώσει για όλα.

Όλα αυτά, φυσικά, δεν έχουν ομοιότητες και αναλογίες, ως προς το μέγεθος, με όσα συνέβησαν τις τελευταίες ημέρες με την κακοκαιρία «Μήδεια». Είναι, όμως, αξιοσημείωτο το εξής. Ένα φαινόμενο που είχε προβλεφθεί πολλές ημέρες νωρίτερα και η κυβέρνηση(υποτίθεται ότι) είχε προετοιμασθεί κατάλληλα εξελίχθηκε σε τριήμερο εφιάλτη για χιλιάδες κατοίκους του λεκανοπεδίου της Αττικής. Τα γεγονότα είναι γνωστά και δεν χρειάζεται να τα επαναλάβουμε: ακόμα και σήμερα υπάρχουν περιοχές χωρίς ρεύμα με θερμοκρασίες τη νύχτα κάτω από το μηδέν.

Παρατηρούμε, όμως, ότι η κυβέρνηση, αντί να πει μια «συγγνώμη» στους ανθρώπους που υπέφεραν, επιδίδεται σε μια μέθοδο που γνωρίζει καλά: την προπαγάνδα και τις δικαιολογίες.

Πρώτον, την ώρα που χιλιάδες άνθρωποι ταλαιπωρούνταν στους δρόμους, η έγνοια της ήταν να αποδείξει ότι καλά έκανε και έκλεισε τη μια εθνική οδό, επειδή στην προηγούμενη κακοκαιρία η τότε κυβέρνηση την άφησε ανοιχτή και μπλοκαρίστηκαν επί ώρες πολλά αυτοκίνητα. Ετσι, όμως, απαλλάσσονται από κάθε ευθύνη οι εταιρείες που διαχειρίζονται τους δρόμους και έχουν συμβατική υποχρέωση να τους κρατάνε ανοιχτούς. Αν είναι με τις πρώτες νιφάδες να μη μπορεί κανείς να πάει πιο πάνω από την Κηφισιά, τότε για ποιους σύγχρονους αυτοκινητοδρόμους μιλάμε;

Δεύτερον, αλήθεια οι πολυδιαφημισμένες-και απανωτές- συσκέψεις υπό τον πρωθυπουργό και κανοναρχούντων των κκ Χρυσοχοίδη και Χαρδαλιά, τι σκοπό είχαν; Για να λένε τα μέσα ενημέρωσης την κλασική είδηση ότι «ο κρατικός μηχανισμός είναι σε επιφυλακή»; Και ο μεν πρωθυπουργός να επιθεωρεί τον εκχιονισμό στο Κολωνάκι, ο δε Πατούλης να ποζάρει μπροστά από τη Βουλή την ώρα που το …ακριτικό Μαρούσι ήταν αποκλεισμένο; Τι νόημα έχουν αυτά, όταν ουδείς πρόβλεψε ότι δέντρα θα πέσουν από το βάρος του χιονιού και θα κόψουν τα καλώδια της ΔΕΗ; Πώς γίνεται λίγα χιλιόμετρα μακριά από το κέντρο της πόλης χιλιάδες σπίτια να μένουν χωρίς ρεύμα και νερό επί ένα, δύο ή και τρία εικοσιτετράωρα; Ποιο «επιτελικό» κράτος επέτρεψε όλα αυτά να γίνουν;

Αυτή είναι και η διαφορά των σημερινών με όλους τους προηγούμενους που κυβέρνησαν. Η (αυτο)διαφήμισή τους έχει προσλάβει πρωτοφανείς διαστάσεις.

Καμιά άλλη κυβέρνηση στο παρελθόν δεν προσέδωσε στο «επιτελικό» κράτος μαγικές ικανότητες. Η αυταρέσκεια των σημερινών έχει ξεπεράσει κάθε όριο.

Ολες οι κυβερνήσεις ψάχνουν δικαιολογίες για τις αποτυχίες τους, αλλά οι σημερινοί τις έχουν αναγάγει σε επιστήμη. Μόνο που κάποια στιγμή οι δικαιολογίες παύουν να έχουν την αθωωτική δύναμη που νομίζουν. Και τότε μπορεί να μην ισχύει η ρήση του Μακιαβέλι «όλοι βλέπουν αυτό που φαίνεσαι, λίγοι καταλαβαίνουν αυτό που είσαι». Γιατί, αν όχι όλοι, οι πολλοί θα καταλάβουν…

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις