Κασσελάκης-Ανδρουλάκης: “Νικητές”, εγωπαθείς, τυφλοί και χορηγοί του Μητσοτάκη…

Λίγο πριν συμπληρωθεί ένας μήνας από τις ευρωεκλογές, η εικόνα των τσαλακωμένων αρχηγών του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ είναι τραγική. Και παρά τις πολύ ορατές δυσκολίες που έχει η ΝΔ, η κατάσταση στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο εκπέμπει απογοήτευση.

Ο κόσμος της ευρύτερης Κεντροαριστεράς παρακολουθεί με θλίψη τους δύο αποδοκιμασθέντες αρχηγούς του(ούτε) 15% και του(ούτε) 13% να προκαλούν τη νοημοσύνη του. Εμφανίζονται σαν «νικητές», εκπέμπουν περισσή εγωπάθεια και, το κυριότερο, γίνονται χορηγοί του Κυριάκου Μητσοτάκη, αρνούμενοι να δουν αυτό που βλέπουν οι πάντες, πλην των ιδίων και των φρουρών τους: ότι χωρίς συνένωση δυνάμεων και ανασύνταξη του όλου χώρου της Κεντροαριστεράς, το κυβερνητικό παιχνίδι θα εξακολουθήσει να το παίζει ο κ. Μητσοτάκης είτε μόνος του είτε με κάποιον ακροδεξιό συνεταίρο.

Ο κ. Κασσελάκης επέστρεψε από τις παρατεταμένες διακοπές την Αμερική περισσότερο αλαζόνας. Η τυφλότητά του βγάζει μάτια. Μοναδική του έγνοια να διώξει από τον «δικό του» ΣΥΡΙΖΑ όσους τολμούν να ψελλίσουν τα στοιχειώδη. Η διαγραφή, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, ακόμα και του Αλέξη Τσίπρα επίκειται και όσοι δεν το βλέπουν απλώς παριστάνουν την στρουθοκάμηλο.

Ο κ. Κασσελάκης μιλάει σαν φουσκωμένο παγώνι. Υποσχόταν «νίκη», «ανατροπή» και αποτέλεσμα με ποσοστό που θα είχε «το «2» μπροστά». Και οδήγησε τον ΣΥΡΙΖΑ στο (ούτε) 15%. Και αυτό το θεωρεί «επιτυχία» και αυτοαναγορεύεται σε «ηγέτη». Ναι, ο Κασσελάκης του (ούτε) 15% θα είναι ο «ηγέτης» του ενωτικού σχήματος που χρειάζεται η Κεντροαριστερά για να σταθεί απέναντι στη ΝΔ του Μητσοτάκη. Ο Κασσελάκης «ηγέτης»! Έχει χαθεί κάθε έννοια πολιτικής λογικής, αυτοσεβασμού και αξιοπρέπειας.

Φυσικά, ο Κασσελάκης δεν πιστεύει τίποτα από όσα λέει. Το μόνο που τον απασχολεί είναι να έχει εσωτερικούς εχθρούς(παλιότερα όσους έδιωξε ή έφυγαν, σήμερα όσους του λένε ότι απέτυχε και πάνω απ’ όλους τον Τσίπρα), διότι μόνο έτσι μπορεί να επιζήσει.

«Αυτός που ζει από τη μάχη με έναν εχθρό, έχει προσωπικό συμφέρον να διατηρήσει τον εχθρό του ζωντανό», έχει πει ο Νίτσε. Και ο Κασσελάκης κάνει ακριβώς αυτό. Φτιάχνει εσωτερικούς εχθρούς και τους «πολεμάει», διότι μόνον έτσι μπορεί να σώσει την καρέκλα του. Τι άλλο να κάνει, δηλαδή; Να απολογηθεί για το (ούτε) 15%, που το βαφτίζει «νίκη»; Να κάνει αυτοκριτική για το προεκλογικό one man show, για την επίδειξη του προσωπικού του πλούτου και τα παρόμοια; Αυτά ακόμα και ο «αψύς» Πολάκης τα βλέπει πια, αλλά κι αυτός μπορεί σε λίγο να μη χωράει στα πλάνα του «ηγέτη» Κασσελάκη.

Στην άλλη πλευρά, στο ΠΑΣΟΚ, εκεί που λέγαμε ότι κάτι κινείται, αφού όλοι κατάλαβαν τι έπαθαν στις ευρωεκλογές με το (ούτε) 13%, ήρθε ο αρχηγός και παρέδωσε μαθήματα τυφλότητας και αυτοαναφορικότητας. Ο Ανδρουλάκης θεωρεί ότι είναι «άγονη εσωστρέφεια» η καθολική απαίτηση να μιλήσει η βάση του κόμματος μετά το αποτέλεσμα της 9ης Ιουνίου. Διότι θεωρεί ότι με εκείνον «το ΠΑΣΟΚ άλλαξε πίστα»! Και τώρα είναι έτοιμος να μας πει «πώς θα κυβερνήσει»! Έχει χαθεί κάθε έννοια αυτοσεβασμού και σοβαρότητας.

Το κόμμα που επί τέσσερις δεκαετίες κυβερνούσε ή αντιπολιτευόταν με ποσοστά από 40% έως 48% πρέπει να είναι ευχαριστημένο που ο νυν αρχηγός του το πήγε από το 8% στο (ούτε) 13%. Κολοσσιαίο επίτευγμα! Την ώρα που η ΝΔ του Μητσοτάκη χάνει 13 μονάδες και ο ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη τρεις, ο Ανδρουλάκης επαίρεται που δεν κατάφερε ούτε καν να πλησιάσει το δικό του στόχο, να γίνει δεύτερο κόμμα!

Σε ανάλογη τροχιά με τον Κασσελάκη, ο Ανδρουλάκης δεν βλέπει, γιατί δεν τον συμφέρει να το δει, ότι απέτυχε. Ότι η μόνη έντιμη στάση για όσους αποτυγχάνουν είναι η αποχώρηση. Και ότι ο μόνος τρόπος για να αμφισβητηθεί το μονοπώλιο της εξουσίας από τη ΝΔ του Μητσοτάκη είναι να παραμεριστούν οι εγωϊσμοί και να ξεκινήσει η συνολική ανασύνταξη του προοδευτικού χώρου. Την οποία, φυσικά, δεν θέλει (όπως ο Κασσελάκης) ούτε και ο Ανδρουλάκης.

Διότι κάτι τέτοιο προϋποθέτει ότι θα χάσει την καρέκλα του.Τα πράγματα, λοιπόν, είναι πολύ καθαρά. Κασσελάκης και Ανδρουλάκης ακολουθούν ίδια πορεία. Της εγωπάθειας, της τυφλότητας και του καρεκλοκενταυρισμού. Όσο παραμένουν αυτοί επικεφαλής δεν κινδυνεύει ο εξασθενημένος Μητσοτάκης. Είναι οι καλύτεροι χορηγοί του.

Ο προοδευτικός κόσμος δεν μπορεί να ανέχεται την κοροϊδία. Έχει συνειδητοποιήσει ότι με μικρομάγαζα σαν τον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ και το σημερινό ΠΑΣΟΚ, τα οποία διαφεντεύουν μαγαζάτορες τύπου Κασσελάκη και Ανδρουλάκη, η υπόθεση είναι χαμένη. Όσοι το ανέχονται είναι συνυπεύθυνοι.

Όσοι θέλουν να μη συνεχιστεί η σημερινή μονοκρατορία της ΝΔ του Μητσοτάκη, η οποία αύριο μπορεί να μετατραπεί σε συγκυβέρνηση με κάποια ακροδεξιά, δεν έχουν περιθώρια αδιαφορίας, αδράνειας και προσωπικών μικροϋπολογισμών. Πρέπει να αντιδράσουν και να δράσουν, ώστε να διαψεύσουν την τραγική πρόβλεψη του ποιητή: «Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουμε ίσως κάποιο θάμα»…