Κασσελάκης – Ανδρουλάκης: Ποιος θα τερματίσει πρώτος στη… δεύτερη θέση;

Ούτε το… VAR δεν βγάζει νικητή με τόσο μικρές διαφορές, έλεγε χαριτολογώντας τις προάλλες σε ταβέρνα Κρυονερίου ένας σύμβουλος επικοινωνίας, αναφερόμενος στις τελευταίες δημοσκοπήσεις. Όντως η διαφορά μεταξύ των δύο κομμάτων είναι πολύ μικρή. Με σχεδόν τρεις μήνες να μας χωρίζουν από τις Ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου οποιαδήποτε πρόβλεψη θα ήταν παρακινδυνευμένη.

Αλλαγή δυναμικής;

Ωστόσο, έχω την αίσθηση ότι ο σύμβουλος επικοινωνίας έλεγε τη μισή αλήθεια. Γιατί η άλλη μισή είναι ότι οι τελευταίες δημοσκοπήσεις ενδεχομένως δείχνουν την κάμψη ή και την αντιστροφή της τάσης που καταγραφόταν το προηγούμενο διάστημα. Δηλαδή φαίνεται από τη μια μεριά να σταματάει η πτώση του ΣΥΡΙΖΑ και από την άλλη να ανακόπτεται η ανοδική τάση του ΠΑΣΟΚ. Εκεί που από μήνα σε μήνα οι δημοσκοπήσεις έδειχναν ότι το παιχνίδι της δεύτερης θέσης έτεινε να «καθαρίσει» υπέρ του Νίκου Ανδρουλάκη, τώρα τα πράγματα έχουν γίνει ακόμα πιο αβέβαια από ό,τι ήδη ήταν. Οι διαφορές του 0,5% στα μεγέθη του 10-14% έχουν από πολύ μικρή έως καθόλου σημασία.

Η ουσία είναι ότι φαίνεται να βρισκόμαστε σε σημείο ισορροπίας μεταξύ των δύο κομμάτων. Βεβαίως, πρέπει να περιμένουμε επόμενες μετρήσεις για να δούμε αν θα επιβεβαιωθεί η τρέχουσα αίσθηση.

Οι αιτίες

Αρκετοί αποδίδουν τη δημοσκοπική στασιμότητα του ΠΑΣΟΚ στη μεγάλη επιφυλακτικότητα για την ανάληψη πλατιών πρωτοβουλιών που επιδεικνύει η ηγεσία του. Επιπλέον, η Χαριλάου Τρικούπη δεν έχει καταφέρει να χαράξει μια πολιτική γραμμή που να ενοποιεί τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ και να διευρύνει την επιρροή του κόμματος. Το ΠΑΣΟΚ εκπέμπει την εικόνα ενός κόμματος «κλειστού» που κινείται με πολύ αργούς ρυθμούς.

Από την άλλη, η φρενήρης κινητικότητα του Στέφανου Κασσελάκη μπορεί να βρίσκεται σε τεράστια απόσταση από την Αριστερά και να συγκροτείται με βάση τον κώδικα των πρωινάδικων, εντούτοις, κρατάει τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ στον αφρό της επικαιρότητας και ενδεχομένως προσελκύει ένα καινούργιο κοινό το οποίο μέχρι τώρα είχε πολύ χαλαρή σχέση με την πολιτική. Ο ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη εκπέμπει την εικόνα ενός κόμματος που κάνει συνέχεια θόρυβο χωρίς να καταλαβαίνει κανείς τι ακριβώς λέει.

Στην πολιτική, όμως, συνήθως είναι καλύτερο να τρέχεις έστω και χωρίς κατεύθυνση, από το να μένεις ακίνητος.

Ο ελέφαντας στο δωμάτιο

Εστιάζοντας στον αμφίρροπο ανταγωνισμό ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος είναι πολύ πιασάρικος για τους δημοσιολογούντες, κινδυνεύουμε να ξεχάσουμε τον ελέφαντα στο δωμάτιο. Και ο ελέφαντας είναι ο Μητσοτάκης. Αν σε κάτι συμπίπτουν όλες οι μετρήσεις είναι ότι συνεχίζεται η κυριαρχία της Νέας Δημοκρατίας, με πολύ μεγάλη απόσταση από τον δεύτερο όποιος και αν είναι αυτός. Ακόμα πιο σημαντικό είναι ότι το ηγετικό προφίλ του Κυριάκου Μητσοτάκη παραμένει ισχυρό παρά τις χαμηλές επιδόσεις της κυβέρνησης.

Για την ακρίβεια, παρατηρείται μια μαγική εικόνα. Ενώ διευρύνεται η δυσαρέσκεια για όλα τα πεδία της κυβερνητικής πολιτικής και είναι νωπές οι σημαντικές επιτυχίες της Κεντροαριστεράς στην Αυτοδιοίκηση (με προεξάρχουσα αυτή του Χάρη Δούκα στην Αθήνα), ούτε ο Ανδρουλάκης αλλά ούτε και ο Κασσελάκης εμφανίζονται ικανοί αυτή τη στιγμή να προσελκύσουν ψηφοφόρους από το στρατόπεδο της Νέας Δημοκρατίας.

Επομένως, η όλη φασαρία γίνεται για το ποιος θα πρώτος στη… δεύτερη θέση, χωρίς να τίθεται ούτε κατά διάνοια το ζήτημα της πραγματικής πρωτιάς. Κι επειδή τίποτα δεν είναι αρκετά άσχημα ώστε να μην μπορεί να γίνει χειρότερο, κρατήστε την πιθανότητα να δούμε τους ακροδεξιούς να καταγράψουν τέτοια ποσοστά το βράδυ της 9ης Ιουνίου που να καταστήσουν άνευ μεγάλου νοήματος τις περιπέτειες της Κεντροαριστεράς.