Κι όμως, θα μας λείψει ο Ολάντ

Ο Ομπάμα φεύγει, ο Ολάντ δε θα είναι ξανά υποψήφιος και ο Ρέντσι δεν αισθάνεται και πολύ καλά τελευταία. Η αλλαγή πολιτικών συσχετισμών στην ΕΕ σε συνδυασμό με την αλλαγή σκυτάλης στην Ουάσινγκτον οπωσδήποτε δε διευκολύνει την προσπάθεια της Αθήνας για το χρέος.

Για την ακρίβεια καθιστά ακόμη πιο επιτακτικό το στόχο, που έχει θέσει η ελληνική πλευρά, για συμφωνία, έστω πολιτική, μέσα στο Δεκέμβριο.

Τον Ιανουάριο πραγματοποιείται και επισήμως η αλλαγή σκυτάλης στο Λευκό Οίκο και παρόλο που κανείς ευλόγως μπορεί να υποθέσει ότι δε θα αλλάξει άρδην και αιφνιδίως η πολιτική των ΗΠΑ, μέχρι να βρεθούν οι ισορροπίες με τη διοίκηση Τραμπ θα πάρει καιρό.

Το Μάιο είναι οι γαλλικές προεδρικές εκλογές και ενώ ήταν ούτως ή άλλως δεδομένο ότι ο Ολάντ δε θα κέρδιζε, η ανακοίνωση του ότι δε θα είναι υποψήφιος μειώνει το πολιτικό gravitas της όποιας παρέμβασης του στο μεταξύ.

Και το δημοψήφισμα της Κυριακής θα κρίνει το μέλλον του Ματέο Ρέντσι και ενδεχομένως συνολικά της Ευρώπης.

Δε γνωρίζουμε βεβαίως πως θα επιδράσει το ιταλικό δημοψήφισμα και το όποιο αποτέλεσμα του. Θα οδηγήσει όπως λένε ορισμένοι ακόμη και σε μία Ευρώπη δύο ταχυτήτων, ένα παλιό σχέδιο ορισμένων γερμανικών κύκλων για το οποίο έχει κατηγορηθεί και ο Σόιμπλε; Ή θα επιλέξει η ΕΕ να στηρίξει ειδικά την Ελλάδα, για να αποφύγει μία ακόμη κρίση; Η Αθήνα σαφώς ελπίζει και πιέζει σε ένα σαφές μήνυμα συμφωνίας για αξιολόγηση- χρέος πριν το Eurogroup της Δευτέρας και για την ακρίβεια πριν το δημοψήφισμα της Κυριακής. Ο χρόνος και οι ισορροπίες είναι και πάλι κρίσιμες.

Ο εκπρόσωπος του Σόιμπλε πάντως σήμερα επιβεβαίωσε ουσιαστικά δια της μη διάψευσης ότι το Βερολίνο συζητά τα βραχυπρόθεσμα μέτρα ρύθμισης του χρέους που επεξεργάζεται ο ESM. Προβλέπονται άλλωστε στη συμφωνία και φέρονται να τα θέλουν όλοι οι υπόλοιποι, πλην Βερολίνου. Το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών δε θέλει βέβαια να δώσει πολλά, καθώς και η Γερμανία εχει εκλογές το Σεπτέμβριο του 2017. Και στην πραγματικότητα κρατά κλειστά τα χαρτιά του μέχρι τη συνεδρίαση του Eurogroup, στην οποία θα γνωρίζει και το αποτέλεσμα του ιταλικού δημοψηφίσματος.

Υπάρχει όμως και ο εξής κίνδυνος: Το Βερολίνο να συμφωνήσει σε μέτρα για το χρέος και άρα να “ξεκλειδώσει” την ευρωπαϊκή στάση στο θέμα. Αλλά να μη συμφωνήσει στη μείωση των στόχων για το πρωτογενές πλεόνασμα και έτσι η Ευρώπη να πει στην Αθήνα “βρείτε τα με το ΔΝΤ”. Το ΔΝΤ όμως έχει διαμηνύσει ότι τα μόνα μέτρα που αποδέχεται αφορούν σε οριζόντιες περικοπές συντάξεων και κατάργηση του αφορολόγητου. Και εκεί λοιπόν θα δοθεί μία κρίσιμη μάχη. Για αυτό και το Μαξίμου επαναλαμβάνει σε κάθε ευκαιρία πως νέα μέτρα μετά το 2018 δε θα γίνουν αποδεκτά.

*Η Βίκυ Σαμαρά είναι αρχισυντάκτια του Πολιτικού Τμήματος του NEWS 247