Επιτελικό χάος στις φλόγες

Η Ελλάδα καίγεται και οι λέξεις δεν μπορούν να αποτυπώσουν αυτό που συμβαίνει σε όλη τη χώρα.

Αττική, Εύβοια, Ηλεία, Μεσσηνία παραδόθηκαν στις φλόγες και η λέξη αυτή πληγώνει γιατί κυριαρχεί. Παράδοση. Το ελληνικό κράτος παραδόθηκε στη φωτιά, στη διαχρονική ανοργανωσιά του, στην ύβρι της μη προετοιμασίας και της ελλιπούς χρηματοδότησης για ζητήματα ζωής και θανάτου και αυτή τη φορά και στην αλαζονεία και την ελιτίστικη προσέγγιση.

“Τα σπίτια θα ξαναχτιστούν, τα δάση θα ξαναγίνουν”, είπε ο πρωθυπουργός.  Έτσι εύκολα και απλά γίνονται όλα, όταν δεν έχεις ιδέα τι σημαίνει το σπίτι για έναν μικρομεσαίο. Πόσο δύσκολα το φτιάχνει, αν  παλεύει όλη του τη ζωή και πόσο σκληρό είναι να το δει να καταστρέφεται.

Εύκολο να λες ότι και το δάσος θα ξαναγίνει, όταν διαχρονικά “καίμε τα δάση, χτίζουμε μεζονέτες” και για πρόληψη και φύλαξη ούτε λόγος και φυσικά ούτε ευρώ.

Η προτεραιότητα της ανθρώπινης ζωής είναι αυτονόητη, θεμιτή και σωστή, αλλά δεν μπορεί το κράτος να ομολογεί ότι πέραν τούτου, η προστασία δάσους, ζώων και περιουσιών είναι απλώς ανέφικτη.

Και αν δεν επιτρέπεται το κράτος να προβαίνει σε μια τόσο ντροπιαστική παραδοχή, φανταστείτε το επιτελικό κράτος.

Διότι με αυτή την υπόσχεση, ήρθε στην εξουσία η σημερινή κυβέρνηση. Με την υπόσχεση ενός κράτους που δεν παραδίδεται, που προβλέπει, που δεν καταστρέφεται όπως στο Μάτι και στην Ηλεία.

Πού είναι αυτό το επιτελικό κράτος; Δύο χρόνια κυβερνούν αυτοί που θα το έχτιζαν. Τι διαφορετικό έχουν κάνει ως προς την αντιμετώπιση των καταστροφών, πέρα από το να βάζουν φερέφωνα να μιλούν για “ακραία καιρικά φαινόμενα” όποια καταστροφή και αν συμβαίνει. Μέχρι και ότι η άπνοια βοηθά στην εξάπλωση της φωτιάς ακούσαμε.

Το αφήγημα για το “επιτελικό κράτος”, χάθηκε οριστικά στις φλόγες, καθώς εμπεδώθηκε η ανυπαρξία σχέδιου και πλάνου, στοιχεία που πρέπει να κομίζει ο τεχνοκράτης πολιτικός, ο οποίος δήθεν “στέκεται πάνω από τη μικροπολιτική” για το καλό των πολλών.

Το μόνο που είδαμε, είναι αξιωματούχους να αλληλοσυγχαίρονται ή να ευχαριστούν τους πολιτικούς τους ανωτέρους, πριν ακόμα ελεγχθούν τα πύρινα μέτωπα! Η κριτική και η αυτοκριτική μπορούν να περιμένουν, τα συγχαρητήρια όχι.

Είδαμε επικοινωνία και προπαγάνδα. Σε αυτά πράγματι το “επιτελικό κράτος” λειτουργεί από την πρώτη μέρα.

Και τα χειρότερα έρχονται γιατί αυτό το κράτος, θα πρέπει τώρα να περιθάλψει και να αποζημιώσει όλους αυτούς τους ανθρώπους που είδαν το βιος τους να γίνεται παρανάλωμα του πυρός.

Ας ελπίσουμε, να σχεδιάσουν λίγο καλύτερα το πώς θα γίνει αυτό, όταν μας λυπηθεί η φωτιά (εκεί καταντήσαμε) και σταματήσει να καίει.

Αν και στη βοήθεια και αποκατάσταση των “εσωτερικών προσφύγων” που δημιουργεί αυτή τη στιγμή η πυρκαγιά, προτάξουν ξανά την επικοινωνία, όσο και αν ελέγχουν ασφυκτικά τη δημόσια σφαίρα, δεν θα καταφέρουν να αποφύγουν το κόστος της ανεπάρκειάς τους.

Όσο “επιτελικός” και αν είσαι στην προπαγάνδα, δεν μπορείς να κοροϊδέψεις έναν άνθρωπο που ένιωσε τον τρόμο, την ανυπαρξία σχεδίου, έναν άνθρωπο που ένιωσε προδομένος και αβοήθητος, μπροστά στην καταστροφή των κόπων μιας ολόκληρης ζωής.