Μην παραχαράσσετε την ιστορία, η εξουσία είναι μία

Πολλοί θα θυμούνται τον τότε παρουσιαστή εκπομπής και σήμερα βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Μπογδάνο το 2018, να χορεύει μέσα σε ραδιοφωνικό στούντιο στους ρυθμούς του “μη παραχαράσσετε την ιστορία, η Μακεδονία είναι μία”, με τον Θάνο Πλεύρη δίπλα του να το απολαμβάνει. Τώρα οι χοροί έχουν σταματήσει.

Ο κ. Μπογδάνος επευφημούσε τότε και τις “καταλήψεις, που θα έριχναν τον καταληψία”, ενώ σήμερα πρωτοστατεί στην κατασυκοφάντηση των μαθητών, τους οποίους αντιμετωπίζει ως “φίδια”.

Η στάση του συγκεκριμένου βουλευτή την περίοδο που ψηφιζόταν η Συμφωνία των Πρεσπών είχε απλώς γίνει στάση ολόκληρης της Νέας Δημοκρατίας, όταν η ηγεσία της εφάρμοσε το σχέδιο της εργαλειοποίησης του Μακεδονικού με στόχο την εκλογική νίκη. Το σχέδιο στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία.

Γι’ αυτό άλλωστε τώρα ο κ. Μπογδάνος αλλά και άλλοι “μακεδονομάχοι”, όπως ο Άδωνις Γεωργιάδης και ο Μάκης Βορίδης, που συμμετείχαν στα συλλαλητήρια σιωπούν όταν σε κάθε διεθνή συνάντηση η κυβέρνηση παίρνει τα εύσημα για τη στάση της στο Μακεδονικό. Η εξουσία είναι γλυκιά και για αυτόν που την γεύεται ισχύει το “αυτές είναι οι αρχές μου, αν δεν σου αρέσουν έχω και άλλες”.

Όσοι είχαν βγει στους δρόμους τότε επειδή πράγματι διαφωνούσαν με τη Συμφωνία των Πρεσπών και περίμεναν κάτι παραπάνω μετά τις εκλογές, πρέπει απλώς να έχουν το γνώθι σαυτόν, συνειδητοποιώντας ότι ο ψηφοφόρος γι’ αυτόν που κυνηγάει την εξουσία είναι άρχοντας την ημέρα των εκλογών και ο εθνικός μας χαρακτηρισμός όλες τις επόμενες.

Η σημερινή κυβέρνηση όταν ήταν στην αντιπολίτευση δεν δίστασε μπροστά σε καμία υπόσχεση και καμία τακτική, προκειμένου να κατακτήσει την εξουσία, κάτι που έχει αρχίσει και βρίσκει μπροστά της με αποκορύφωμα το Μακεδονικό.

Δεν είναι βέβαια ο κ. Μητσοτάκης ο μοναδικός αρχηγός, που όντας στην αντιπολίτευση έλεγε πράγματα που ήταν βέβαιο ότι θα διαψεύσει η πραγματικότητα.

Όλοι οι υποψήφιοι πρωθυπουργοί, έχουν κατά καιρούς δώσει ηχηρές υποσχέσεις που δεν τηρήθηκαν. Είναι όμως η πρώτη φορά στη Μεταπολίτευση, που μια κυβέρνηση κάνει κυβιστήσεις και παράλληλα σκηνοθετεί μια άλλη πραγματικότητα, με τόσο αριστοτεχνικό τρόπο.

Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς τι θα συνέβαινε με μια άλλη κυβέρνηση, αν για παράδειγμα από κοινό ανακοινωθέν του υπουργείου Εξωτερικών με τις ΗΠΑ, “εξαφανιζόταν” ξαφνικά μια λέξη, επειδή προφανώς εξευτέλιζε μια ολόκληρη πολιτική στάση.

Έχουν και άλλες κυβερνήσεις αθετήσει υποσχέσεις και έχουν κάνει τεράστιες γκάφες, αλλά καμία στην Μεταπολίτευση δεν είχε πετύχει ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού να μην μαθαίνει καν τι έχει γίνει. Το είδαμε στις Μυκήνες, στο φιάσκο με τις μάσκες, στο αποτυχημένο άνοιγμα των σχολείων, στην Εύβοια και στην Καρδίτσα.

Σίγουρα ο κ. Πέτσας με τις λίστες του έχει συμβάλλει προς αυτή την κατεύθυνση, καθώς όπως ο ίδιος είπε γνωρίζει καλά από marketing, ωστόσο έρχεται η στιγμή που η σκληρή πραγματικότητα, διαλύει κάθε επικοινωνιακό τρικ.

Αυτό το ξεχνούν σχεδόν πάντα όσοι κυβερνούν, διότι αργά ή γρήγορα παραδίδονται σε μια συγκεκριμένη ψευδαίσθηση. Στην ψευδαίσθηση ότι θα παραμείνουν στην εξουσία για πάντα.