Οι  “Αλγερινοί στο μετρό”, έγιναν Έλληνες, αλλά παρέμειναν αλήτες

“Αχ Ελλάδα μου, που έρχονται στη χώρα μας την καταλαμβάνουν οι βάρβαροι και τώρα μας δέρνουν  και στα Μέσα Μεταφοράς”.

Η παραπάνω πρόταση συμπυκνώνει, αν αφαιρέσουμε τις ευχές για ψόφους και τα βρισίδια, τα πολλά που γράφτηκαν από την παραδημοσιογραφία της ακροδεξιάς και διάφορους φασίστες και ρατσιστές για τον ξυλοδαρμό του σταθμάρχη στο Μετρό.

Αυτό που ξεκίνησε με το γνωστό “σύμφωνα με πληροφορίες οι δράστες είναι πιθανό να είναι αλλοδαποί..” (προφανώς γιατί οι Έλληνες δεν κάνουμε τέτοια πράγματα), έβαλε φωτιά στα ρατσιστικά χόρτα, άνυδρων εγκεφάλων με αποτέλεσμα να φτάσουμε στον μύθο των “δύο Αλγερινών”.

Ο ρατσιστικός οχετός, περιελάμβανε τη γνωστή γκάμα για απελάσεις, βούλιαγμα σκαφών, ασυνόδευτα, συνοδεία “ευχών” για βασανιστήρια. Δυστυχώς, για το “τι θα σημαίνει αν είναι Αλγερινοί”, άρχισαν να αναρωτιούνται και δημοσιολογούντες της δεξιάς.

Και μετά ήρθε η σκληρή πραγματικότητα, μέσω μιας ανακοίνωσης της αστυνομίας για τη σύλληψη των δραστών, που περιείχε τη λέξη-βαλεριάνα των εγκλημάτων στην Ελλάδα: “ημεδαποί”.

Έτσι μέσα σε λίγα 24ωρα το έργο “Αλγερινοί δέρνουν Έλληνα εργαζόμενο στο μετρό” κατέβηκε.

Επειδή όμως η πραγματικότητα, εκτός από σκληρή, είναι και γεμάτη ειρωνεία, τους δύο νεαρούς, βοήθησε και υπέθαλψε ένας Ειδικός Φρουρός. Δηλαδή όχι μόνο δεν ήταν οι αλλοδαποί που έρχονται, μας παίρνουν τις δουλειές και μας δέρνουν, αλλά συμμετείχε στην κάλυψη και αστυνομικός. Ένας παπάς έλειπε να ευλογήσει την κάλυψη-απόκρυψη, για να ολοκληρωθεί το δράμα της ακροδεξιάς.

Αν τους αναλάβει και ένας καλός δικηγόρος ίσως να ακούσουμε ότι εξοστρακίστηκαν οι κλοτσιές ή να κληθούμε να αναρωτηθούμε “τι δουλειά είχε ο σταθμάρχης του μετρό, στο μετρό τέτοια ώρα”;

Τα δύο κτήνη, οι δύο αλήτες και εν δυνάμει δολοφόνοι, που χτύπησαν άγρια έναν εργαζόμενο, είναι Έλληνες 15 και 17 ετών και η κατάληξη της ιστορίας, αποτελεί ένα καλό μάθημα, δυστυχώς για συμπολίτες μας που έχουν σταματήσει να μαθαίνουν, εφόσον γνωρίζουν την αλήθεια, τι μας κρύβουν και ποιοι συνωμοτούν εναντίον του έθνους.

Αλήτης και καλός άνθρωπος μπορείς να είσαι ανεξαρτήτως εθνικότητας. Δεν υπάρχει έγκλημα το οποίο δεν έχει γίνει από ημεδαπούς και αλλοδαπούς, όπως δεν υπάρχει και αγαθοεργία που δεν έχει γίνει.

Ο άνθρωπος, ικανός για το χειρότερο και το καλύτερο, ως ατελής ύπαρξη, μόνο σε ένα άρρωστο μυαλό μπορεί να απεκδυθεί την όποια πιθανότητα, ανάλογα με το αν είναι “δικός μας ή ξένος”.

Τα δύο αδέρφια που χτύπούσαν με μανία τον σταθμάρχη, δεν έχει σημασία αν είναι Έλληνες, Βούλγαροι, Γάλλοι ή αν έχουν καταγωγή από τα νησιά Σάντουιτς. Γιάτι πάνω και πρώτα απ’ όλα, είναι αλήτες, που πρέπει όμως να τιμωρηθούν και να σωφρονιστούν σύμφωνα με όσα προβλέπει ο νόμος του κράτους και όχι ο νόμος του όχλου.