Σοβαροί ευρωβουλευτές ή αεριτζήδες των 6.600 ευρώ;

Είναι γενική παραδοχή, ότι οι ευρωεκλογές του Μαΐου, είναι οι πλέον κρίσιμες στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Σε μια Ευρώπη ανισοτήτων, άρρωστη από το δηλητήριο του εθνικισμού, με εμφανές έλλειμμα ηγεσίας και πολύ μεγάλα προβλήματα (σχέσεις με ΗΠΑ, χάσμα Βορρά-Νότου, Brexit, διαχείριση του προσφυγικού και του μεταναστευτικού), η επιλογή των πολιτών στις ευρωκάλπες, θα δείξει αν θέλουν η Ένωση να έχει μέλλον ή αν αδιαφορούν για την πιθανότητα περαιτέρω αποσταθεροποίησής της.

Πολλοί και σοβαροί άνθρωποι επιθυμούν να προσφέρουν και θα πάρουν μέρος στις ευρωεκλογές ως υποψήφιοι, με στόχο να αντιμετωπίσουν τους θιασώτες του εθνικισμού, του ρατσισμού, των κλειστών συνόρων, αλλά και όσους θεωρούν ότι όλα είναι καλώς καμωμένα και δεν χρειάζεται να αλλάξει κάτι όσον αφορά τις πολιτικές λιτότητας. Αυτοί οι τελευταίοι μάλιστα, προσφέρουν την καύσιμη ύλη για να ανθεί ο λαϊκισμός, τον οποίο καταγγέλλουν και υποτίθεται ότι πολεμούν.

Πέρα από όσους έχουν τις γνώσεις, την επάρκεια και την ειλικρινή διάθεση για να παλέψουν για μια άλλη Ευρώπη, αλλά και για τα συμφέροντα της Ελλάδας, υπάρχουν και οι συνήθεις ύποπτοι, που βλέπουν φως και χρήμα και μπαίνουν για μια πολύ καλή αργομισθία. Για μια τελευταία αρπαχτή.

Τα προνόμια, τα επιδόματα και η απόσταση της ευρωβουλής από την Ελλάδα, είναι ό,τι πρέπει για κάθε πονηρό πολιτευτή.

Ας δούμε μερικά μόνο από αυτά:

Καθαρά στην τσέπη ενός ευρωβουλευτή, μπαίνουν κάθε μήνα 6.611,42 ευρώ.

Για τις δραστηριότητες εκτός του κράτους μέλους όπου εκλέγονται, τα μέλη της Ευρωβουλής μπορούν να λαμβάνουν τα έξοδα ταξιδιού, διαμονής και συναφή έξοδα μέχρι ανώτατο ετήσιο ποσό ύψους 4.358 ευρώ.

Το Κοινοβούλιο καταβάλλει αποζημίωση ύψους 313 ευρώ ημερησίως σε κάθε ευρωβουλευτή για την κάλυψη όλων των άλλων δαπανών που βαρύνουν τους βουλευτές κατά τη διάρκεια των κοινοβουλευτικών περιόδων, υπό την προϋπόθεση ότι αποδεικνύουν τη συμμετοχή τους υπογράφοντας ένα χαρτί που κάθε φορά υπάρχει στο Κοινοβούλιο.

Οι ευρωβουλευτές λαμβάνουν και 27.000 ευρώ το μήνα για τις πληρωμές των συνεργατών τους, τους οποίους επιλέγουν οι ίδιοι. Επίσης, οι ευρωβουλευτές επιλέγουν πόσο θα δώσουν σε κάθε βοηθό τους, με βάση πάντως κάποια ποσόστωση που προβλέπεται από το Κοινοβούλιο. Η πληρωμή τους γίνεται μέσω λογιστή που διαχειρίζεται τις πληρωμές και υπάρχει λογοδοσία και έλεγχος από το Ευρωκοινοβούλιο.

Όχι και άσχημα. Οποιοσδήποτε θα ήθελε να είναι ευρωβουλευτής και να πλασάρεται ως κατάλληλος, ειδικά αν είναι τόσο “επιτυχημένος”, που ο μισθός της ευρωβουλής είναι η μοναδική του επιλογή.

Η επιλογή των προσώπων, πρέπει να γίνεται με αυστηρά κριτήρια και να εξασφαλίζεται ότι στην Ευρωβουλή θα πάνε αυτοί που θα προσφέρουν και όχι αυτοί που θα κάνουν ότι δουλεύουν, ενώ στην πραγματικότητα θα μας δουλεύουν και θα απολαμβάνουν μισθό, επιδόματα και προνόμια.

Τα κόμματα, παρά το ότι αναγνωρίζουν την κρισιμότητα της συγκυρίας, αφήνουν χώρο στα ευρωψηφοδέλτιά τους και για αεριτζήδες.

Είναι στο χέρι των ψηφοφόρων να αποδοκιμάσουν ή να επιδοκιμάσουν αυτές τις επιλογές. Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να αναρωτηθούν αν η ψήφος τους μπορεί να είναι “χαλαρή” και της πλάκας σε μια τέτοια αναμέτρηση. Αν η απάντηση είναι “ναι” τότε χαλάλι ο πακτωλός χρημάτων που θα πάρει ο αεριτζής που θα τους κοροϊδέψει. Διότι, τα παραπάνω ποσά, ο Ευρωπαίος φορολογούμενος τα πληρώνει. Δηλαδή όλοι εμείς.