Τι δεν έμαθε ο Θεός σε 829 μέρες

“Με το Θεό δεν μπορεί να τα βάλει κανείς. Δεν μπορούμε να ελέγξουμε τα φυσικά φαινόμενα”

Γιάννης Οικονόμου για τις πλημμύρες στη Βόρεια Εύβοια

Η επίκληση στον Θεό σε δύσκολες στιγμές, σημαίνει ότι αυτός που τον επικαλείται δεν έχει πια άλλες λύσεις και περιμένει ένα θαύμα. Είναι κατανοητό και ανθρώπινο, εκτός αν είσαι κυβερνητικός αξιωματούχος και αν αναφέρεσαι σε μια καταστροφή, που είχε προβλεφθεί από όλους εδώ και αρκετές εβδομάδες.

Μια καταστροφή από αυτές που ένα επιτελικό κράτος, θα έπρεπε να μπορεί να αντιμετωπίσει διαφορετικά σε σχέση με το παρελθόν. Με αυτή την υπόσχεση εξελέγη η παρούσα κυβέρνηση. Ή όπως αποδεικνύεται με αυτό το ψέμα. Η Βόρεια Εύβοια που κάηκε το καλοκαίρι, με την πρώτη βροχή πλημμύρισε και τα δύσκολα είναι μπροστά μας γιατι έρχονται ακόμα πιο έντονες βροχοπτώσεις σε όλη τη χώρα.

Η κυβέρνηση δια στόματος κυβερνητικού εκπροσώπου, τα βρήκε όλα καλώς καμωμένα. Ο κ. Οικονόμου μίλησε “για έργα που προχωρούν, για στοχευμένες ενέργειες σε χρόνο που δεν συγκρίνεται με το παρελθόν” και στη συνέχεια απαρίθμησε όσα υλοποιήθηκαν και υλοποιούνται και τόνισε ότι δεν είναι η πρώτη φορά που πλημμυρίζει στην Εύβοια η Αγία Άννα.

Πράγματι, δεν είναι η πρώτη φορά. Δεκαετίες τώρα καιγόμαστε, πλημμυρίζουμε, καταστρεφόμαστε, μετράμε θύματα, μποτιλιαριζόμαστε στους δρόμους όταν ψιχαλίζει και συνεχώς οι κρατούντες “κάνουν, σχεδιάζουν, υλοποιούν”. Πάντα ταχύτερα από τους προηγούμενους και πάντα πολύ αργά για να βοηθήσουν αυτούς που τους εξέλεξαν.

Η κριτική στο επιτελικό κράτος, ασκείται πρώτον επειδή ήταν βασική υπόσχεση του κ. Μητσοτάκη ότι το κράτος επί των ημερών του θα είναι αλλιώς και δεύτερον επειδή ο χρόνος που είχε η σημερινή κυβέρνηση, δεν ήταν φυσικά οι δύο μήνες από τις πυρκαγιές, αλλά τα δύο χρόνια που κυβερνά.

Φυσικές καταστροφές έχουν συμβεί ξανά και έχουν διαπιστωθεί συγκεκριμένα λάθη σε σχέδια, σε δομές, σε παρεμβάσεις. Από τη φονική πλημμύρα του 1977 στην Αττική μέχρι -για να μην παμε μακριά- στη Μάνδρα το 2017. Μια κυβέρνηση που αποτελείται από επιτελικούς υπερήρωες, που μάλιστα όσο κυβερνούν τόσο αυξάνονται τα δημοσκοπικά τους ποσοστά, θα έπρεπε να έχει προετοιμαστεί καλύτερα, γνωρίζοντας όλα όσα έχουν προηγηθεί.

Για παράδειγμα, θα έπρεπε αυτή τη στιγμή να εκπονεί το σχέδιο για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών του ερχόμενου καλοκαιριού και να εφαρμόζει το σχέδιο για ακραία καιρικά φαινόμενα, που θα είχε ήδη εκπονήσει, διαθέτοντας και τα απαραίτητα κονδύλια.

Ίσως βέβαια για το ότι ζούμε τη μέρα της μαρμότας, να φταίει λίγο και ο ίδιος ο Θεός, που δεν κατάλαβε ότι αν και πέρασαν περισσότερες από 800 μέρες επιτελικού κράτους, δεν άλλαξε τίποτα σε σχέση με πριν.

Θα έπρεπε ως πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, να είχε δείξει έλεος και να ζούμε στην Ελλάδα μια διαφορετική πραγματικότητα όσον αφορά τα καιρικά φαινόμενα, ώστε να μην αποκαλυφθεί η γύμνια του επιτελικού κράτους. Να ζούμε μια βολική εικονική πραγματικότητα όπως αυτή που καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις, όποτε η κυβέρνηση το χρειάζεται.

Σε κάθε περίπτωση πάντως, καλύτερα οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι να το ρίχνουν στη θρησκεία, παρά στην ψευδοεπιστήμη.

Γιατί σίγουρα από το “οι ζημιές είναι χαμηλά προς τη θάλασσα μη συνδέουμε τις ζημιές κοντά στη θάλασσα με τα καμένα”, του κ. Πέτσα, το “δεν μπορούμε να τα βάλουμε με τον Θεό” του κ. Οικονόμου, δεν είναι τίποτα.

Εκτός αν το ακούς στο πλημμυρισμένο σου σπίτι και καταλαβαίνεις ότι με ή χωρίς επιτελικό κράτος, στην Ελλάδα είμαστε Ευρωπαίοι ενός κατώτερου Θεού.