Ο Μητσοτάκης πιο τρωτός από ποτέ μπροστά στην οργή για τα Τέμπη

Κάθε φορά που η Αντιπολίτευση προκαλούσε τον Κυριάκο Μητσοτάκη σε κοινοβουλευτική μονομαχία, ο Πρωθυπουργός παρουσιαζόταν στοιχειωδώς στιβαρός και προετοιμασμένος. Ακόμα και σε υποθέσεις δύσκολες που ζόρισαν την κυβέρνηση (όπως αυτή των υποκλοπών για παράδειγμα), ο κ. Μητσοτάκης στηριζόταν σ’ ένα αφήγημα και επεξεργαζόταν επιχειρήματα που στηρίζονταν στη λογική, έστω και αν τελικά δεν έπειθαν.

Ολα τα παραπάνω δεν υπάρχουν πια. Στα Τέμπη, υπόθεση που φθείρει την κυβέρνηση με γοργούς ρυθμούς και εξοργίζει τους πολίτες (που βγήκαν στους δρόμους κατά εκατοντάδες χιλιάδες) ο Πρωθυπουργός εμφανίζεται, ίσως για πρώτη φορά, απολύτως τρωτός. Αδύναμος. Συγχυσμένος. Το χειρότερο για τον ίδιο; Η πολυδιαφημισμένη και μέχρι τώρα αρκούντως αποτελεσματική επικοινωνιακή ομάδα του δείχνει να βρίσκεται σε βέρτιγκο διαρκείας. Ο κ. Μητσοτάκης αλλάζει γραμμή πλεύσης σχεδόν ανα διήμερο και σε κάθε δημόσια παρέμβαση για το θέμα.

Το κυριότερο: Χρησιμοποιεί επιχειρήματα εκ των πραγμάτων σαθρά. Στην ομιλία του στη Βουλή την Τετάρτη είπε πάλι ότι δεσμεύεται ότι το 2027 οι σιδηρόδρομοι θα είναι απολύτως ασφαλείς με την ανανέωση του τροχαίου υλικού. Ο κ. Μητσοτάκης διάβασε κείμενο και προφανώς ενέκρινε αυτήν την αποστροφή του λόγου. Και δεν βρέθηκε ένας άνθρωπος να του πει ότι τέτοιου είδους επιχείρημα μετά από έξι, σχεδόν, χρόνια παραμονής του στην εξουσία και δύο χρόνια μετά από τη φονικότερη σιδηροδρομική τραγωδία στην ιστορία της χώρας, τον καθιστά καταγέλαστο.

Οπως και η αναφορά για την αξιολόγηση στο Δημόσιο. Ο Πρωθυπουργός φαίνεται ότι δεν άκουσε ποτέ ότι ο κατηγορούμενος σταθμάρχης της Λάρισας αποτέλεσε, όπως αναφέρουν όλες οι πληροφορίες, ρουσφέτι του κόμματός του. Η Νέα Δημοκρατία έχει κυβερνήσει τη χώρα συνολικά περισσότερα από 20 χρόνια στη Μεταπολίτευση, προφανώς είχε όλο το χρόνο να επιβάλλει τα δικά της θέλω για τις προσλήψεις και την αξιολόγηση του προσωπικού στο Δημόσιο αλλά ακόμα βλέπουμε να εμφανίζονται καθρεφτάκια που προορίζονται για ιθαγενείς.

To βέρτιγκο της επικοινωνίας το πιστοποιούν και οι αλλαγές (συνεχείς και κουραστικές) πορείας του κ. Μητσοτάκη σχετικά με τη λαϊκή αντίδραση και τον τρόπο με τον οποίο χειρίζονται τα πράγματα οι συγγενείς των θυμάτων. Σκοτζέζικο ντους. Μία “μαλακή” γραμμή, μία “σκληρή” γραμμή και μία με στοιχεία και από τις δύο. Ναι μεν στις πλατείες “μίλησε δυναμικά ο κόσμος και ζήτησε να ανέβει η χώρα λίγο ψηλότερα” κατά τον Πρωθυπουργό ο οποίος όμως δεν παρέλειψε να ανασύρει επιχειρήματα απολύτως διχαστικά του τύπου άνω και κάτω πλατεία ή να μιλήσει για ιντερνετικά μποτς τα οποία απεργάζονται την αποσταθεροποίηση της χώρας.

Ποιος, άραγε, έχει εγκρίνει όλον αυτόν τον επικοινωνιακό αχταρμά και ποιο είναι αυτό το στοιχείο που οδηγεί το Πρωθυπουργικό επιτελείο σε τέτοιες τραγικές επιλογές που εκθέτουν ανεπανόρθωτα τον κ. Μητσοτάκη; Γιατί, σε τελική ανάλυση, τέτοιος πανικός ενώ κατά τον Πρωθυπουργό ακόμα και το πόρισμα του Φορέα Ατυχημάτων “καταδεικνύει ότι δεν υπήρξε συγκάλυψη”;

Μία απάντηση μπορεί να δώσει η λαϊκή συμμετοχή στα πολιτικά δρώμενα των ημερών. Ο (πολύς) κόσμος-κακά τα ψέματα-φοβίζει. Καμία κυβέρνηση, πόσο μάλλον μία αντιδραστική όπως η ελληνική, δεν επιθυμεί τις μάζες συμμέτοχες στο πολιτικό παιχνίδι και ακόμα περισσότερο να ορίζουν τις εξελίξεις. Τον τελευταίο μήνα μιλούν οι πολίτες. Αυτοί προκάλεσαν την πρώτη συνέντευξη του Πρωθυπουργού στο Alpha, αυτοί έγραψαν ιστορία στις 28 Φεβρουαρίου, αυτοί επιμένουν για απόδοση δικαιοσύνης, αυτοί “ανάγκασαν” τα κόμματα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης να καταθέσουν πρόταση μομφής.

Ο κόσμος μπερδεύει μία κυβέρνηση που αρεσκόταν όλα τα προηγούμενα χρόνια στο μιντιακό λιβανιστήρι. Τώρα που και αυτό έχει τελειώσει (όχι από όλους βέβαια), είναι μάλλον λογικό να χάνεται και η ψυχραιμία. Τα παλιά στηρίγματα δεν δουλεύουν πια και νέα δεν φαίνονται στον ορίζοντα. Πλέον δεν είναι λίγοι αυτοί που προβλέπουν πτώση η οποία μάλιστα θα συνοδεύεται από ηχηρό κρότο…