Νίκος Ανδρουλάκης: Τα τρία στοιχήματα του νέου προέδρου του ΚΙΝΑΛ

Ήταν αναμενόμενο: ο Νίκος Ανδρουλάκης πήρε την καθαρή εντολή ανανέωσης που ζήτησε. Η θριαμβευτική νίκη του στις εκλογές για τον νέο πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ σε συνδυασμό με τη μεγάλη προσέλευση στις κάλπες, δημιουργούν ατμόσφαιρα αισιοδοξίας στη Χαριλάου Τρικούπη.

Η δε σκιά  της τοξικότητας του δεύτερου γύρου της αναμέτρησης, μετριάζεται από την πολύ μεγάλη διαφορά μεταξύ του κ. Ανδρουλάκη και του κ. Παπανδρέου. Το ΚΙΝΑΛ  είναι πλέον ένα κόμμα του οποίου όχι μόνο δεν απειλείται η ύπαρξη όπως συνέβαινε πριν λίγα χρόνια, αλλά διεκδικεί αναβαθμισμένο ρόλο στο πολιτικό σκηνικό. 

Η πρόταση  

Για να βελτιώσει τη θέση του όμως το ΚΙΝΑΛ, πρέπει ο νέος πρόεδρός του να κερδίσει τρία στοιχήματα. Το πρώτο και κύριο είναι η κατάθεση μιας σαφούς προγραμματικής πρότασης η οποία να είναι σαφώς διαφοροποιημένη από την πολιτική της κυβέρνησης. Οι γενικόλογες αναφορές περί σοσιαλδημοκρατίας, λαϊκότητας, ανάπτυξης με δικαιοσύνη, δεν συγκροτούν προγραμματική πρόταση. Με γενικόλογες αναφορές μπορεί βεβαίως να σταθεί μια χαρά ένα σχετικό μικρό κόμμα της τάξης του 7-10% -πόσο μάλλον όταν αυτό κουβαλάει την ισχυρή ανάμνηση του ΠΑΣΟΚ. Αλλά για το παραπάνω, χρειάζεται κάτι πολύ περισσότερο: χρειάζεσαι συγκεκριμένες λύσεις σε συγκεκριμένα προβλήματα. 

Στην προεκλογική εκστρατεία ο κ. Ανδρουλάκης απέφυγε τα συγκεκριμένα. Για να είμαστε δίκαιοι, το ίδιο έπραξαν και οι συνυποψήφιοί του. Τώρα θα δούμε τι θα κάνει ως πρόεδρος του κόμματος. 

Η νεολαία 

Το δεύτερο στοίχημα που πρέπει να κερδίσει ο κ. Ανδρουλάκης, είναι η επανασύνδεση του ΚΙΝΑΛ με τη νεολαία. Το ΚΙΝΑΛ είναι ένα γερασμένο κόμμα.  Για την ακρίβεια, ένα πολύ γερασμένο κόμμα. Τα στοιχεία από τον πρώτο γύρο είναι αποκαρδιωτικά: Μόλις 1,96% των ψηφοφόρων στις εσωκομματικές εκλογές ήταν 16-20χρονών, μόλις 6,65% κάτω από 30. Πώς μπορεί ένα κόμμα να αποκτήσει δυναμική στην κοινωνία και να αγκαλιάσει τις καινούργιες αντιλήψεις, όταν η νεολαία του έχει γυρίσει την πλάτη; 

Δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις και σίγουρα δεν υπάρχουν συνταγές για το πώς ένας πολιτικός οργανισμός μπορεί να συνδεθεί με τις νέες και τους νέους. Ενδεχομένως, ο κ. Ανδρουλάκης τώρα που κέρδισε, θα έπρεπε να αφήσει λίγο στην άκρη τα «περασμένα μεγαλεία» του ΠΑΣΟΚ και να δώσει έμφαση στην ζητήματα που απασχολούν σήμερα τους νέους. Του νέους για τους οποίους, μην ξεχνιόμαστε, ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν είναι παρά μια μορφή της ελληνικής ιστορίας. 

Η κυβέρνηση 

Το τρίτο στοίχημα του κ. Ανδρουλάκη δεν εξαρτάται τόσο από τον ίδιο, όσο από τους κυρίους Μητσοτάκη και Τσίπρα. Παρότι όλα τα στελέχη του ΚΙΝΑΛ επιμένουν ότι το κόμμα τους θέλει να κυβερνήσει, η κατάσταση μοιάζει πιο περίπλοκη. Μια ενδεχόμενη συμμετοχή του ΚΙΝΑΛ στην όποια κυβέρνηση όσο το ίδιο έχει ένα ποσοστό της τάξης του 10%, αντικειμενικά θα το οδηγήσει στη δορυφοροποίησή του γύρω από τον μεγάλο εταίρο. Η εμπειρία δείχνει ότι στις συμμαχικές κυβερνήσεις ο μικρός εταίρος φθείρεται πολύ περισσότερο από τον μεγάλο, όταν η διαφορά δύναμης είναι σημαντική. Επομένως, ο κ. Ανδρουλάκης χρειάζεται ένα εκλογικό αποτέλεσμα που δεν θα τον αναγκάζει να συμμετάσχει τώρα σε κυβέρνηση, αλλά θα του δώσει το χρόνο και το χώρο να διαπραγματευτεί στο μέλλον από ισχυρότερη θέση. Στη  ηλικία του μπορεί κάλλιστα ο σχεδιασμός του να είναι μακροχρόνιος.  

Ωστόσο, η πολιτική πάντοτε ξεφεύγει από τους σχεδιασμούς των πολιτικών.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις