ΓΣΕΕ: Δεν βρέχει, την φτύνουν

Μία ημέρα μετά τις ογκώδεις διαδηλώσεις στο πλαίσιο της απεργιακής κινητοποίησης της 8ης Μαρτίου (ίσως οι πιο ογκώδεις των τελευταίων 10 ετών) η ΓΣΕΕ αποφάσισε να προσγειωθεί στην πραγματικότητα η οποία την έχει ήδη ξεπεράσει.

Από το βήμα του 38ου συνεδρίου της Συνομοσπονδίας λοιπόν, ο πρόεδρός της Γιάννης Παναγόπουλος “γνωστοποίησε ότι θα επιδιωχθεί ομόφωνη συμφωνία εντός του Συνεδρίου για απεργιακές και άλλες κινητοποιήσεις, ώστε να μην παρουσιαστούν επαναλήψεις φαινομένων του παρελθόντος δηλαδή η αδιαφάνεια, συγκάλυψη μετάθεση ευθυνών και καθυστερήσεις που οδηγούν στη λήθη”.

Καταπληκτικό! Αφού η ΓΣΕΕ έλαμψε δια της απουσίας της από την απεργία της 8ης Μαρτίου, εξήγγειλε νέες απεργιακές και άλλες κινητοποιήσεις με αφορμή την τραγωδία των Τεμπών. Αγαπητέ κ. Παναγόπουλε, δεν γνωρίζουμε αν το έχετε συνειδητοποιήσει, αλλά δεν βρέχει. Σας φτύνουν!

Υπό νορμάλ συνθήκες και αν στη χώρα υπήρχε ακμαίος συνδικαλισμός, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ θα είχε παραιτηθεί από τις 8 Μαρτίου. Η μεγαλύτερη απεργιακή κινητοποίηση της τελευταίας 10ετίας έγινε χωρίς την Γενική Ομοσπονδία Εργατών Ελλάδας, το μεγαλύτερο, δηλαδή, συνδικαλιστικό όργανο για τους εκτός Δημοσίου εργαζόμενους. Πόσο πιο αποτυχημένος μπορεί να γίνει κάποιος συνδικαλιστής;

Αντ’ αυτού όμως, διεξάγεται, σαν να μην έχει συμβεί τίποτα άλλο, το 38ο συνέδριο στο… εξωτικό Καβούρι (τέλεια επιλογή τοποθεσίας για ένα εργατικό συνέδριο) το οποίο ανάθεμα και αν παρακολουθεί ένας κανονικός εργαζόμενος εκτός από τους καρεκλοκένταυρους της Συνομοσπονδίας.

Εχει κάτι χειροπιαστό να περιμένει ο κόσμος της εργασίας από τη δράση της ΓΣΕΕ; Ελάτε τώρα, ας είμαστε ειλικρινείς. Η Συνομοσπονδία αποδείχθηκε ανίκανη να αποκρούσει το αντεργατικό τσουνάμι των μνημονίων, παρακολούθησε αμέριμνη την ανεργία να σκαρφαλώνει στο 27% το 2014 και καθημερινά φανερώνει την αδυναμία της (για να μην πούμε απροθυμία της) να παρέμβει δραστικά για τα συμφέροντα των εργαζόμενων στο πεδίο, στους χώρους δουλειάς.

Ο δε πρόεδρός της, (ο ίδιος τα τελευταία 17 χρόνια) δεν δείχνει να συγκινείται ιδιαίτερα για όσα συμβαίνουν γύρω του και αφορούν τους σκληρά εργαζόμενους Ελληνες του ιδιωτικού τομέα. Ανακυκλώνει απλώς την εξουσία του, ανανεώνει την προεδρική του θητεία και όλα καλά. Που και που βγάζει και καμία ανακοίνωση και αυτό είναι όλο…

Ουδείς εργοδότης ανησυχεί για τη δράση της ΓΣΕΕ. Και όταν οι εργοδότες γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους το μεγαλύτερο συνδικαλιστικό όργανο της χώρας, καταλαβαίνει κανείς ότι ο “επίσημος” συνδικαλισμός έχει πλέον χρεοκοπήσει, πνέει τα λοίσθια.

Και να πεις ότι δεν υπήρχαν αφορμές για δυναμικές αντιδράσεις και κινητοποιήσεις, ιδιαίτερα τα τελευταία τέσσερα χρόνια; Απειρες υπήρχαν, με κορυφαία τον αντισυνδικαλιστικό νόμο Χατζηδάκη, αλλά η ΓΣΕΕ προτίμησε να ρίχνει άσφαιρα πυρά στον αέρα, ίσα-ίσα για να υποδηλώνει την παρουσία της.

Στις 8 Μαρτίου η ΓΣΕΕ, επισήμως σχεδόν, ξεπεράστηκε, την άφησαν πίσω τα εργατικά κέντρα και οι συγκεντρώσεις άλλων φορέων που βαρέθηκαν να περιμένουν το κάλεσμά της. Μετά το δημόσιο διαδικτυακό κράξιμο, “εβγαλε” μόνο μία δειλή δήλωση στήριξης ξεκαθαρίζοντας όμως ότι η ίδια δεν είναι δυνατόν να συμμετέχει στην απεργία.

Υπέγραψε, έτσι, τη ληξιαρχική πράξη θανάτου της 105 χρόνια μετά την ίδρυσή της… Οι εργαζόμενοι της χώρας χρειάζονται συνδικαλισμό σφριγηλό, σύγχρονο, δυναμικό και κυρίως ΖΩΝΤΑΝΟ. Οχι ένα πτώμα…

Ακολουθήστε το News 24/7 στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις