Novartis: Διπλό φιάσκο για την κυβέρνηση

Η υπόθεση της Novartis εξελίχθηκε σε διπλό φιάσκο για την κυβέρνηση.

Πρώτον, το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο αποφάσισε την απαλλαγή όλων των κατηγορουμένων (πολιτικών, δικαστικών και δημοσιογράφων) σχετικά με την εμπλοκή των δέκα πολιτικών στη δικαστική διερεύνηση του σκανδάλου Novartis. Δηλαδή η Δικαιοσύνη αποφάσισε ότι δεν υπήρξε σκευωρία για την πολιτική εξόντωση των πολιτικών αντιπάλων του ΣΥΡΙΖΑ.

Παπαγγελόπουλος και Τουλουπάκη παραπέμπονται σε δίκη για τη μη διαβίβαση στη Βουλή της μήνυσης βουλευτών του ΠΑΣΟΚ σχετικά με την τιμολόγηση των φαρμάκων. Επίσης, ο κ. Παπαγγελόπουλος παραπέμπεται για παράβαση καθήκοντος σχετικά με παρεμβάσεις του σε δικαστικούς λειτουργούς. Καμία από τις παραπομπές δεν σχετίζεται με τον πυρήνα της υπόθεσης Novartis.

Με τη δικαστική απόφαση καταρρέει απολύτως ένα αφήγημα που είχε κάνει σημαία η Νέα Δημοκρατία και ως ένα βαθμό είχε υιοθετήσει και το ΚΙΝΑΛ, δηλαδή ότι υπήρξε ένα πραγματικό οικονομικό σκάνδαλο, πάνω στο οποίο στήθηκε μια πολιτική συνωμοσία. Κατά τη Δικαιοσύνη, δεν υπήρξε ούτε εκτροπή ούτε πρωτοφανείς αντιδημοκρατικές πρακτικές, όπως επί χρόνια υποστηρίζει η Νέα Δημοκρατία. Η εξέλιξη αυτή εκθέτει πολιτικά την κυβέρνηση.

Η ψευδής διαρροή

Το δεύτερο φιάσκο έχε να κάνει την ψευδή και κακόβουλη διαρροή που έγινε χτες στους δημοσιογράφους. Σύμφωνα με τη διαρροή που αναπαράχθηκε σε πολλά ρεπορτάζ, η παραπομπή των Παπαγγελόπουλου και Τουλουπάκη αφορούσε τη «σκευωρία για τη Novartis». Ήδη δικαστικοί συντάκτες ζήτησαν συγγνώμη για την αναπαραγωγή της διαρροής.

Ωστόσο, πρέπει να σημειώσουμε ότι εν προκειμένω η δημοσιογραφική πηγή ήταν ασφαλής. Φαίνεται ότι υπήρξε μια οργανωμένη και πολιτικά κατευθυνόμενη προσπάθεια παραπληροφόρησης, προκειμένου να δημιουργηθεί σύγχυση στους πολίτες σχετικά με τι έχει συμβεί. Πρόκειται για ένα από τα πιο ακραία παραδείγματα δημιουργίας «πολιτικής ομίχλης» δια της διάδοσης fake news. Η λογική αυτής της πρακτικής είναι «κάτι είπε ο ένας, κάτι είπε ο άλλος, αλλά τι έγινε, συμπέρασμα δεν βγάζεις».

Ο Οικονόμου

Βαρύτατα προσωπικά εκτεθειμένος είναι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γιάννης Οικονόμου, ο οποίος υιοθέτησε την ψευδή διαρροή, δηλώνοντας: «Ο κ. Δημήτρης Παπαγγελόπουλος – ο στενότατος συνεργάτης του κ. Τσίπρα, ο άνθρωπος στον οποίο ο κ. Τσίπρας ανέθεσε το χαρτοφυλάκιο του αναπληρωτή Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με αρμοδιότητα τα θέματα διαφθοράς – παραπέμφθηκε χθες με ομόφωνη απόφαση του Δικαστικού Συμβουλίου, στο Ειδικό Δικαστήριο για κατάχρηση εξουσίας σε βαθμό κακουργήματος και παράβαση καθήκοντος σε βαθμό πλημμελήματος για τους χειρισμούς του σε ό,τι αφορά τα δέκα πολιτικά πρόσωπα που άδικα και σκαιά στοχοποιήθηκαν μέσω της υπόθεσης Novartis. Το γεγονός αυτό μιλά από μόνο του για τα έργα και τις ημέρες της διακυβέρνησης Τσίπρα».

Ακόμα και τη σημερινή Ελλάδα που μοιάζει όλο και περισσότερο με την Ουγγαρία του Όρμπαν, δεν γίνεται ο κυβερνητικός εκπρόσωπος να διασπείρει ψεύδη.

Το σκάνδαλο

Το θεσμικό πλαίσιο για τη διερεύνηση των πολιτικών σκανδάλων (με αποκορύφωμα τον νόμο Βενιζέλου) έχει επί δεκαετίες διαμορφωθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να διασφαλίζει την ατιμωρησία του πολιτικού συστήματος. Ειδικά σε ό,τι αφορά στην υπόθεση Novartis, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έκανε πολύ σοβαρά λάθη, με πομπώδεις δηλώσεις και χοντροκομμένους χειρισμούς που δημιούργησαν την αίσθηση της πολιτικής εργαλειοποίησης του σκανδάλου.

Ωστόσο, τα λάθη του ΣΥΡΙΖΑ επουδενί συνιστούν δικαιολόγηση του τερατώδους ισχυρισμού της ΝΔ και του ΚΙΝΑΛ ότι το σκάνδαλο Novartis δεν είχε πολιτική διάσταση. Είναι κοινή λογική να καταλάβει κανείς ότι ένα τέτοιο όργιο υπερτιμολογήσεων και δωροδοκιών δεν θα μπορούσε να λάβει χώρα χωρίς άνωθεν πολιτική κάλυψη -αν όχι σχεδιασμό. Εννοείται ότι ούτε όλη την αλήθεια θα μάθουμε ποτέ, ούτε οι ευθύνες θα αποδοθούν με ακρίβεια. Αλλά η κυβέρνηση δεν μπορεί να προσβάλλει τη νοημοσύνη των πολιτών με την πομφόλυγα της σκευωρίας. Υπάρχουν και όρια στην προπαγάνδα…