Ο αλάνθαστος Λεβέντης

Οι αδυναμίες των πολιτικών δεν κρύβονται και ο Βασίλης Λεβέντης δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Έτσι, η ρητορική του πηγαινοέρχεται σαν εκκρεμές μεταξύ της (σωτήριας) οικουμενικής κυβέρνησης και των εκλογών που όπου να΄ναι γίνονται! Καμιά φορά βέβαια υπάρχουν και εξαιρέσεις που απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Ο Ιανουάριος του 2016 ήταν μια από αυτές τις εξαιρέσεις. Ο Λεβέντης και η Ένωση Κεντρώων έριξαν το βάρος τους στον επικείμενο διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες. Όπως είχε πει ο κεντρώος ηγέτης, “ο κ. Παππάς είπε ότι 4 άδειες θα δώσει και οι άδειες οι οποίες συζητούνται στην ‘Ιερουσαλήμ’ ότι θα δοθούν είναι ποιες; Μία στον κ.Βαρδινογιάννη, μία στον κ.Κυριακού, μία σε έναν Τούρκο, με τον οποίο όταν πήγε ο κ.Τσίπρας στην Τουρκία γνωρίστηκε καλά και μία στην Αγγελοπούλου. Δηλαδή πάνε κανάλια σαν τον ΣΚΑΪ, να τα κλείσουν”.

Δεν έπεσε και πολύ μέσα ο Λεβέντης αλλά αυτό μικρή σημασία έχει. Σημασία έχει ότι από τον Ιανουάριο κιόλας λάβαμε αυτό που ζητούσαμε: Προφητείες και διαγγέλματα!

Τον Φεβρουάριο ο Βασίλης Λεβέντης αποκάλυψε ότι γνωρίζει “βουλευτές που δεν θα ψηφιστούν τα νομοσχέδια” και ότ η “κυβέρνηση Τσίπρα θα έχει διάρκεια ζωής μέχρι τον Μάρτιο”, ενώ άρχισε την ονοματολογία της Οικουμενικής αναφέροντας ως “απαραίτητους” τον Στουρνάρα και τον Προβόπουλο, προφανώς επειδή απέτυχαν να αντιμετωπίσουν την κρίση.

Ο σωστός πολιτικός βέβαια δεν αφήνει τα λάθη να του χαλάνε την άποψη και ο Λεβέντης δεν αποτελεί εξαίρεση. Τον Μάρτιο λοιπόν ο Λεβέντης το πήρε αλλιώς και -αφού εκλογές δεν έγιναν- εκτίμησε ότι “η κυβέρνηση θα αντέξει το πολύ τρεις μήνες και ακολουθώς θα σχηματιστεί οικουμενική”. Όσο για το ποιος θα είναι ο καταλληλότερος πρωθυπουργός, αρκέστηκε -δεδομένης και της μετριοφροσύνης του- να σημειώσει ότι “θα αναζητηθεί άφθαρτο πρόσωπο κύρους”.

Τον Απρίλιο ο Λεβέντης ήταν πλέον έτοιμος -χάρις και στις τηλεοπτικές αβάντες- να εγκαλέσει τους αρχηγούς των δύο μεγαλύτερων κομμάτων “που οι εγωισμοί δεν τους αφήνουν να ενωθούν”. Αλλά δεν άλλαξε τη βασική του εκτίμηση: Είναι η ώρα της Οικουμενικής που θα γίνει το πολύ μέχρι τον Ιούνιο “αλλιώς θα έχουμε εκλογές τον Ιούλιο ή τον Σεπτέμβριο”

Τον Μάιο η βελόνα είχε κολλήσει και οι εκτιμήσεις επί της ουσίας δεν… ανανεώθηκαν. Επί του τύπου βέβαια χώρεσαν πολύ νερό: ο πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων υποστήριξε πάλι ότι “η πτώση της κυβέρνησης είναι θέμα χρόνου” και ότι είναι βέβαιο πως θα έχουμε εκλογές “από τον Σεπτέμβριο έως τον Ιανουάριο”.

Τον Ιούνιο ο Λεβέντης πρωτοτύπησε. Δεν εκτίμησε ότι θα γίνουν εκλογές και δεν θεώρησε ότι “έρχεται” η Οικουμενική. Όπως δήλωσε, “οι Αμερικανοί μου είπαν ότι θέλουν όλο το 2016 να είναι ο Τσίπρας πρωθυπουργός. Εκλογές θα γίνουν αρχές του 2017”.

Τον Ιούλιο η χώρα ετοιμαζόταν για διακοπές και ο Λεβέντης αποφάσισε να χαλαρώσει λίγο ακόμα την εκλογολογία. Σε συνέντευξή του στην “Αυγή” -και τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται- αποφασίζει απλώς να πλησιάσει περισσότερο την κυβέρνηση κουνώντας το μαντήλι της… αναλογικής. Όπως δηλώνει, «η απλή αναλογική θα βοηθήσει την Ελλάδα να βρει το βηματισμό για να πορευτεί τα επόμενα δύσκολα χρόνια», ενώ για όποιον δεν κατάλαβε πρόσθεσε ότι η πρώτη αλλαγή που θα επιφέρει η ψήφιση του νέου εκλογικού νόμου, θα είναι η συνεργασία των κομμάτων πάνω σε ένα εθνικό σχέδιο διάσωσης της χώρας.

Τον Αύγουστο όλα αυτά αφού έκαναν τον συνήθη κύκλο των 3-4 ημερών ξεχάστηκαν και ο πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων μπόρεσε να επιστρέψει στο αγαπημένο του στιλ, ενημερώνοντάς μας ότι “ο πρωθυπουργός θα πάει σε εκλογές μετά την ΔΕΘ με το σκεπτικό της δεξιάς παρένθεσης”.

Τον Σεπτέμβριο δεν προκηρύχτηκαν βέβαια εκλογές αλλά αυτό δεν εμπόδισε ούτε τους τηλεαστέρες να καλούν τον Λεβέντη να εκφωνήσει νέες προφητείες ούτε τον πρόεδρο της Ένωσης Κεντρώων να τους κάνει το χατήρι. Απλώς τροποποίησε λίγο τη φρασεολογία του και άρχισε να μιλά πιο γενικώς και αορίστως.

«Διατηρώ φιλική σχέση με τον Πρωθυπουργό, όμως δεν πρόκειται να συνεργαστώ με την κυβέρνηση, εκτός αν μετάσχει και ο Μητσοτάκης και πρόκειται για Οικουμενική, κάτι που όμως δεν γίνεται, γιατί δεν θέλει η Φώφη Γεννηματά», είπε, ελπίζοντας ότι έχει βρει τον τρόπο να παραμένει στα πράγματα.

Χωρίς ημερολογιακές αναφορές και δίχως αναφορές σε ξένους πρέβεις που του λένε το ένα ή το άλλο ήταν και ο Οκτώβριος. Ο Βασίλης Λεβέντης πάντως, παρά τις επιθέσεις που κατήγγειλε ότι δέχεται τόσο αυτός όσο και το κόμμα του, έμεινε σταθερός στην άποψή του: “Θα πάμε σε κυβέρνηση ευρείας συνεργασίας για το καλό του τόπου”, δήλωσε, συμπληρώνοντας ότι “ με 153 βουλευτές δεν διασφαλίζεται η πολιτική σταθερότητα”.

Τον Νοέμβριο ο Λεβέντης συνειδητοποίησε ότι η πολιτική σταθερότητα είχε διασφαλιστεί και αποφάσισε ότι είναι καιρός να επαναλάβει την πιο παλιά από τις προφητείες, εκτιμώντας προφανώς ότι… ο καιρός γαρ εγγύς. Δήλωσε λοιπόν, πάλι, ότι οι εκλογές θα γίνουν έως την άνοιξη του 2017 και χαρακτήρισε μοιραίους τον Τσίπρα και τον Μητσοτάκη που “με τους εγωισμούς και την αλαζονεία τους οδηγούν την χώρα στην καταστροφή”.

Το καλύτερο (και πιο… πρωτότυπο!) ο Λεβέντης το κράτησε για τον Δεκέμβριο και τις μέρες των Χριστουγέννων. Έχοντας χάσει πια τον λογαριασμό και μαζί του τα αυγά και τα καλάθια, ζήτησε να γίνει άμεσα… οικουμενική κυβέρνηση, διαφορετικά “να βαδίσουμε προς εκλογές τίμιες, χωρίς ψέματα και υπερβολές, γιατί τα επόμενα λάθη θα είναι ανεπίτρεπτα και λίαν επικίνδυνα για τη χώρα».

Για τα προηγούμενα λάθη και τις προηγούμενες “εκτιμήσεις” δεν είπε λέξη. Προφανώς γιατί δεν του αρέσουν οι επαναλήψεις!

*Ο Βαγγέλης Δεληπέτρος είναι δημοσιογράφος.