Ο κόσμος καίγεται (κυριολεκτικά) κι ο Χατζηδάκης κυνηγά τις απεργίες

Μπορεί η κυβέρνηση να μην τα πήγε καλά με τις φωτιές και να κάηκαν πάνω από 1.300.000 στρέμματα δάσους. Να μην τα καταφέρνει με την πανδημία και να περιμένουμε πολλαπλασιασμό των κρουσμάτων. Στην οικονομία η ακρίβεια να προστίθεται πλέον στην ύφεση, τους πλειστηριασμούς και την όξυνση της ανέχειας. Παρόλα αυτά φαίνεται πως δεν ξεχνάει αυτά που πραγματικά την απασχολεί Έτσι λοιπόν πριν καν σημάνει η λήξη της θερινής περιόδου, φρόντισε να διατυμπανίσει μέσω του υπουργού Εργασίας, Κωστή Χατζηδάκη ότι θα εφαρμόσει τον νόμο κατά των απεργιών. Αφού προφανώς αυτό είναι κατά την γνώμη της το πιο επείγον.

Όπως καταλαβαίνετε πρόκειται για τον περίφημο νόμο τγια τα εργασιακά. Αυτόν που εκτός από το να καταργεί το 8ωρο και να το κάνει 10ωρο και 12ωρο χωρίς πληρωμή υπερωριών, φρόντισε να πάρει μέτρα για το απεργιακό δικαίωμα.

Έτσι λοιπόν το υπουργείο Εργασίας εξέδωσε μια απειλητική ανακοίνωση. Λέγοντας ότι οι απεργίες θα διακόπτονται «με απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου» ακόμη και αν απλά εντοπιστεί «ψυχολογική βία». Να υποθέσουμε π.χ αν ένας απεργός «στραβοκοιτάξει» κάποιον απεργοσπάστη και ο τελευταίος νοιώσει κάπως πιεσμένος;

Επίσης το υπουργείο Εργασίας προειδοποίησε ότι ένα μια απεργία που κήρυξε ένα πρωτοβάθμιο διακοπεί, τότε δεν μπορεί να την κηρύξει πάλι κάποιο σωματείο ανώτερης βαθμίδας. Διότι τότε τα μέλη των διοικήσεων θα έχουν κυρώσεις και θα τους ζητούνται αστικές αποζημιώσεις. Τέλος φρόντισε να διευκρινίσει πως «για την κήρυξη νέας απεργίας απαιτείται η τήρηση όλων των διατυπώσεων που προβλέπει η νομοθεσία», ίσως για να μην ξεχάσουν τα συνδικάτα να πληρώσουν μέχρι και το τελευταίο χαρτόσημο.

Το ότι η κυβέρνηση επιθυμεί ουσιαστικά να καταργήσει το απεργιακό δικαίωμα, δεν χρειάζονταν η σημερινή ανακοίνωσή για να γίνει αντιληπτό. Ήταν σαφές ήδη από τότε που ο Κωστής Χατζηδάκης παρουσίασε το νομοσχέδιο. Από την αρνητική θέση που πήραν όλοι οι κοινωνικοί φορείς. Από την συζήτησή του στην Βουλή, όπου το καταψήφισε σύσσωμη η αντιπολίτευση.

Το ερώτημα που προκύπτει από την κυβερνητική πρωτοβουλία, είναι το γιατί επιδίωξε σε αυτή την συνθήκη μία επιθετική κίνηση. Η απάντηση θα μπορούσε να αναζητηθεί στο άγχος που διακατέχει την ηγεσία του υπουργείου για τον αν θα εφαρμοστεί ο νόμος. Ακριβώς γιατί γνωρίζει πως νομοθετήματα που δεν έχουν κοινωνική αποδοχή και αποτελούν ιδεολογικες εμμονές της, δεν «περπατάνε» στην πράξη. Όπως π.χ ο νόμος για τον περιορισμό των διαδηλώσεων του Μιχάλη Χρυσοχοϊδή που είναι φανερό πιά ότι ποτέ δεν θα εφαρμοστεί.

Από την άλλη όμως εύλογα μπορεί να αναρωτηθεί κανείς αν αποτελεί προάγγελο κυβερνητικών κινήσεων, που θα προκαλέσουν δυσαρέσκεια στον κόσμο της εργασίας. Τέτοιες ίσως που δεν έχουν ακόμη ανακοινωθεί. Ας μην ξεχνάμε ότι παρά τις μεγαλοστομίες περί του Ταμείου Ανάκαμψης στην οικονομία τα πράγματα είναι ιδιαίτερα «στριμωγμένα». Αυτοί που κυβερνούν θεωρούν ως μόνη λύση διαφυγής από τέτοιες καταστάσεις την νομοθέτηση και εφαρμογή ακόμη πιο νεοφιλελεύθερων συνταγών. Όλα τούτα σε ένα πολύ δύσκολο και απαιτητικό Φθινόπωρο.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις