Ο Κώστας Καραμανλής είπε τα πράγματα με το όνομα τους

Χθες, από αυτή τη στήλη, είχα αναφέρει, ότι η εκδήλωση στο «Ιδρυμα Κωνσταντίνος Καραμανλής», με ομιλητή τον Κώστα Καραμανλή, και τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη να απευθύνει χαιρετισμό, θα ήταν μια επαναβεβαίωση, ότι η ιδρυτική διακήρυξη της ΝΔ, όπως την είχε διατυπώσει ο ιδρυτής της, παραμένει επίκαιρη, δίνει απαντήσεις στα σημερινά κρίσιμα ζητημάτα, που αντιμετωπίζει η πατρίδα και μπορεί να αποτελέσει την πυξίδα για την μελλοντική πορεία της παράταξης.

Με μπούσουλα, λοιπόν, τις παρακαταθήκες του ιδρυτή της ΝΔ, ο Κώστας Καραμανλής, μετά από πολύ καιρό, τοποθετήθηκε δημόσια, έβαλε «επί τον τύπον των ήλων», όχι μόνο τα λάθη και τις αποτυχίες της Ευρώπης σε έξι καίριας σημασίας ζητήματα, αλλά και τις δικές μας ευθύνες. Και αυτά είναι: Κοινωνικό κράτος, Τουρκία, μνημόνια, μετανάστευση, πανδημία και η «εθνική κατάρα», η διχόνοια.

Στην πρώτη αναφορά, του ο πρώην πρωθυπουργός, αναφέρθηκε στον κίνδυνο, για τις ευρωπαϊκές κοινωνίες -αλλά και την ελληνική- από την υποχώρηση του κοινωνικού κράτους.

«Η πολιτεία έχει καθήκον να μεριμνά για την ευημερία όλων των πολιτών, πρωτίστως βέβαια εκείνων που, για διάφορους λόγους, έχουν μεγαλύτερη ανάγκη» ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Καραμανλής, επισημαίνοντας τον κίνδυνο, ότι «η δημοκρατία τραυματίζεται και, σε ακραία προέκταση, υπονομεύεται» αν μεγάλη μερίδα των πολιτών «αισθάνονται αδικημένοι, παραγκωνισμένοι ή περιφρονούμενοι».

Γι’ αυτό και οι Ευρωπαίοι κατάλαβαν, μετά τον Δεύτερο Πάγκόσμιο Πόλεμο, ότι για να μην υπάρξει γιγάντωση ολοκληρωτικών και ανελεύθερων καθεστώτων, όπως είχε συμβεί στον μεσοπόλεμο, θα έπρεπε να υπάρξει «ταχεία οικονομική ανόρθωση, αλλά και ευρεία κοινωνική πολιτική» γιατί μόνο έτσι θα μπορούσε να διασφαλιστεί η ειρήνη και η πολιτική σταθερότητα.

Αυτό εφαρμόστηκε και στην τότε «Δυτική Γερμανία του Αντενάουερ και του Έρχαρτ, ονομάστηκε “Soziale Marktwirtschaft”, δηλαδή κοινωνική οικονομία της αγοράς», τόνισε ο πρώην πρωθυπουργός.

Βέβαια, τελικά, άλλο η Γερμανία του Αντενάουερ και του Έρχαρτ και άλλο η Γερμανία της Μέρκελ και του Σόιμπλε.

Και εδώ έρχεται η δεύτερη σημαντική αναφορά του Κώστα Καραμανλή. Στα μνημόνια!

Στην οικονομική κρίση της περασμένης δεκαετίας «χωρίς να παραβλέπονται και να υποτιμώνται δικές μας αδυναμίες, λάθη και παραλείψεις, επεβλήθη ένα πρόγραμμα που σε μεγάλο βαθμό είχε χαρακτήρα τιμωρητικό. Και, όπως ομολογήθηκε κατ’ επανάληψη, ελέγχεται – εκ των υστέρων βέβαια – για σοβαρά σφάλματα και στην συνταγή και στο επιδιωκόμενο αποτέλεσμα».

Και από την τιμωρητικη αυτή πολιτική, όπως γνωρίζουμε καλά, πρώτο «θύμα» ήταν το κοινωνικό κράτος, με αποτέλεσμα να αποκτήσουν δύναμη ακραίες πολιτικές δυνάμεις, όπως η φασιστική «Χρυσή Αυγή»!

Η αποτυχία όμως της Ευρώπης φάνηκε και στην διαχείρηση δύο ακόμα μεγάλων ζητημάτων: Της μετανάστευσης και της πανδημίας του κορονοϊού.

Είναι χαρακτηριστική η αναφορά του κ. Καραμανλή για την αδυναμία της Ευρώπης στα δύο αυτά σοβαρά ζητήματα. Κατ’ αρχάς, ανέφερε για το πρώτο, ότι η γηραία ήπειρος «δεν έχει καταφέρει να διαμορφώσει ενιαία και αποτελεσματική πολιτική στο μεγάλο μεταναστευτικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει και θα αντιμετωπίσει με ακόμα οξύτερο τρόπο στο μέλλον», ενώ «επέδειξε ατολμία και δυσκινησία στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Και στο υγειονομικό σκέλος και στο σκέλος των μέτρων ανάκαμψης από την ύφεση που προκάλεσε η πανδημία. Σε αντίθεση με το γενναίο πακέτο που υιοθέτησαν οι ΗΠΑ, το Ευρωπαϊκό είναι πολύ πιο συγκρατημένο, συνοδευόμενο μάλιστα από διαρκείς προειδοποιήσεις για τον πρόσκαιρο χαρακτήρα του, μέχρι να επανακάμψουν οι δύσκαμπτοι κανόνες πειθαρχίας και λιτότητας». 

Για την Τουρκία ο κ. Καραμανλής είπε τα πράγματα με το όνομά τους: Την «επαμφοτερίζουσα στάση» της Ευρώπης έναντι της Τουρκίας, αλλά και για ορισμένα κράτη που έχουν υιοθέτησει «στάση επιτήδειου ουδέτερου, εμμέσως πλην σαφώς», που «δείχνουν να κλείνουν το μάτι προς την Τουρκία, δηλαδή να ενθαρρύνουν την απαράδεκτη και παραβατική συμπεριφορά της»!

Πρόσθεσε δε, ότι η Ευρώπη «αλλοιθωρίζοντας και αποπειρώμενη να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα, οδηγείται σε αδιέξοδο. Δεν μπορεί να μην επιβάλλει κυρώσεις σε εξόφθαλμα επιθετικές συμπεριφορές. Η Ευρώπη οφείλει να κάνει πράξη τις αρχές και τις αξίες της. Όχι μόνο προς όφελος των μελών της, αλλά πρωτίστως για να βρει τον εαυτό της και τον δρόμο της προς το αύριο».

Βέβαια, μπορεί η Ευρώπη να έχει τις ευθύνες της για τον προκλητικό ταραξία της περιοχής, αλλά και οι δικές μας ευθύνες, ιστορικά, στην διαχείρηση των εθνικών μας θεμάτων είναι μεγάλες.

Και με την παραπάνω διαπίστωση κρατώ για το τέλος, την αναφορά του πρώην πρωθυπουργού, για την «εθνική κατάρα», τη διχόνοια!

«Οι ξένοι δεν θα μπορούσαν να μας αδικούν, εάν δεν τους διευκόλυναν τα σφάλματα τα δικά μας» είχε πει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, μιλώντας μας στις 7 Απριλίου 1983, σε δείπνο προς τιμήν του Κυπρίου Προέδρου Σπύρου Κυπριανού, μας θύμισε ο κ. Καραμανλής…

Και ο πρώην πρωθυπουργός έκλεισε την ομιλία του, χρησιμοποιώντας μια φράση «παρακαταθήκη υψίστης σημασίας σε σχέση με το εθνικό μας χρέος» του ιδρυτή της ΝΔ:

«Η Ιστορία διδάσκει ότι οι Έλληνες ό,τι κερδίζουν στον πόλεμο το χάνουν στην ειρήνη. Και το χάνουμε γιατί έχουμε την κακή συνήθεια να καθιστούμε τα εθνικά μας θέματα αντικείμενο έντονων πολιτικών ανταγωνισμών, οι οποίοι πολλές φορές παίρνουν την μορφή της πατριδοκαπηλείας και καταλήγουν σε διχασμούς».