Ο Κούγιας θέλει να επιβάλει σιωπητήριο

Η πολύκροτη δίκη του Δημήτρη Λιγνάδη μπαίνει στην τελική ευθεία της. Μετά από όσα ακούστηκαν στη διαδικασία, φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο να υποστηρίξει κανείς πλέον ότι ο Λιγνάδης αποτελεί πνευματικό ταγό ή ότι ορθώς τοποθετήθηκε στην καλλιτεχνική διεύθυνση του Εθνικού Θεάτρου. Το δικαστήριο βέβαια θα εκφέρει την απόφασή του για τις κατηγορίες περί βιασμών, με βάση το γράμμα και το πνεύμα του νόμου -αυτό πρέπει να γίνει δηλαδή.

Ο πρωταγωνιστής

Όπως ήταν αναμενόμενο, πρωταγωνιστής της δίκης ήταν ο Αλέξης Κούγιας, συνήγορος του Λιγνάδη. Όπως ήταν επίσης αναμενόμενο, ο Κούγιας ήταν αρνητικός πρωταγωνιστής. Ακόμα όμως και για τα δικά του μέτρα, θεωρώ ότι ξεπέρασε τα όρια -πράγμα καθόλου εύκολο, δεδομένης της προηγούμενης πολιτείας του.

Ο Κούγιας ανέπτυξε την παράξενη υπερασπιστική γραμμή ότι η όλη ιστορία αποτελεί πολιτική, καλλιτεχνική, επιχειρηματική και δημοσιογραφική σκευωρία. Σε μια από τις πολυσέλιδες ανακοινώσεις του γραφείου Κούγια διαβάζουμε ότι η «σκευωρία είς βάρος του Δημήτρη Λιγνάδη» μεθοδεύτηκε «για λόγους προσωπικού μίσους, ζηλοφθονίας και πολιτικής εκμεταλλεύσεως, – αλλά στο τέλος και εξυπηρετήσεως επιχειρηματικών συμφερόντων που ήθελαν να ”μπλοκάρουν” την επένδυση στο Ελληνικό με την παραίτηση της κ. Μενδώνη».

Προσωπικά μου είναι αδύνατο να αντιληφθώ πώς ακριβώς συνδέεται ο Λιγνάδης με την επένδυση στο Ελληνικό. Βεβαίως, δεν είχα καταλάβει ούτε για ποιο λόγο ο Μπιλ Γκέιτς κατασκεύασε τον κορονοϊό. Κατά συνέπεια, ενδεχομένως το πρόβλημα είναι δικό μου.

Η ομοφοβία

Η σοβαρότητα και η αληθοφάνεια μια υπερασπιστικής γραμμής αφορά τον ίδιο τον κατηγορούμενο. Όλους τους υπόλοιπους όμως τους αφορούν δύο άλλες πτυχές του λόγου που εκφέρει ο Κούγιας.

Η πρώτη πτυχή έχει να κάνει με την τοξική ομοφοβία. Δεν είναι δυνατόν εν έτει 2022 να διαβάζουμε στις ανακοινώσεις Κούγια για «επαγγελματίες ομοφυλόφιλους» ή να καλούνται να απολογηθούν οι καταθέτοντες γιατί ανάρτησαν στο Instagram τη μια ή την άλλη φωτογραφία. Για να το πούμε πιο καθαρά: Το δικαίωμα στην υπεράσπιση δεν δίνει κανένα δικαίωμα στον σεξισμό, την ομοφοβία, τον ρατσισμό, την προσβολή της ανθρώπινης προσωπικότητας. Επιπλέον, δεν είναι ανεκτό οι δίκες για τους βιασμούς να γίνονται «δίκες των θυμάτων».

Οι δημοσιογράφοι

Η δεύτερη πτυχή είναι η στοχοποίηση δημοσιογράφων και καλλιτεχνών που είτε συνέβαλαν στην αποκάλυψη της υπόθεσης είτε καλύπτουν τη δίκη. Στο σημείο αυτό βάλλονται ο πυρήνας της δημοσιογραφικής δουλειάς, καθώς και τα δικαιώματα των πολιτών στην ενημέρωση και την απονομή δικαιοσύνης. Είναι αδιανόητο να σπιλώνονται δημοσιογράφοι γιατί κάνουν τη δουλειά τους. Άλλωστε η απόφαση της Δικαιοσύνης να προφυλακίσει και να οδηγήσει τελικά τον Λιγνάδη σε δίκη, αποτελεί δικαίωση της δημοσιογραφικής ερευνητικής δουλειάς που προηγήθηκε.

Στη σχετική ανακοίνωσή του το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ «απαιτεί να σταματήσουν οι επιθέσεις σε δημοσιογράφους από τον συνήγορο του κατηγορουμένου Δημήτρη Λιγνάδη, στο πλαίσιο της εκδίκασης της υπόθεσης». Υπογραμμίζει δε ότι «οι χαρακτηρισμοί εις βάρος των συναδέλφων, Ναταλί Χατζηαντωνίου, Μαρίας Λουκά και Μαρίας Κεφαλά είναι απαράδεκτοι και μας βρίσκουν αποφασισμένους να υπερασπιστούμε την επαγγελματική υπόσταση και ακεραιότητα, όχι μόνο των συγκεκριμένων, αλλά του συνόλου των συναδέλφων που βρίσκονται αντιμέτωποι με παρόμοια ανοίκεια στοχοποίηση».

Ας μη γελιόμαστε. Ο Κούγιας και ο κάθε Κούγιας αυτό που θέλουν είναι να επιβάλουν σιωπητήριο, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τις επιδιώξεις τους. Είναι δημοκρατικό καθήκον κάθε δημοσιογράφου και κάθε πολίτη να μην επιβληθεί αυτό το σιωπητήριο.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις