Ο Μητσοτάκης πριν και μετά το 41%: Λαϊκισμός, ψηφοθηρία, κυνισμός…

Από το 2016, όταν εξελέγη αρχηγός της ΝΔ, μέχρι και σήμερα που διανύει την αρχή της δεύτερης πρωθυπουργικής θητείας του, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει περάσει από τρία στάδια: του λαϊκισμού, της ψηφοθηρίας και του κυνισμού.

Όσο ήταν αρχηγός της αντιπολίτευσης λαΐκιζε ασύστολα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν η στάση του στη Συμφωνία των Πρεσπών, που υπέγραψε η κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Τότε απειλούσε ότι θα θέσει βέτο στην ευρωπαϊκή πορεία της Βόρειας Μακεδονίας και δεν θα δεχθεί ποτέ τον πρωθυπουργό της στην Ελλάδα. Δεν τήρησε κανένα από τα δύο. Ως αρχηγός της αντιπολίτευσης ψηφοθηρούσε ασύστολα, μετά οι «μακεδονομάχοι» τού ήταν άχρηστοι.

Ακόμα πιο χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των ημερών με τους ελεύθερους επαγγελματίες. Όλοι γνωρίζουν εδώ και δεκαετίες ότι η συντριπτική πλειονότητα των μελών αυτής της επαγγελματικής ομάδας φοροδιαφεύγει. Το λένε οι εκθέσεις του ΟΟΣΑ, το έχουν παραδεχθεί σχεδόν όλοι οι υπουργοί Οικονομικών. Όλες οι κυβερνήσεις προσπάθησαν κατά καιρούς να περιορίσουν αυτήν την φοροδιαφυγή, αλλά χωρίς επιτυχία.

Ο κ. Μητσοτάκης ως αρχηγός της αντιπολίτευσης εξαπέλυσε μύδρους εναντίον της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και χάιδευε τα αυτιά των φοροφυγάδων. Στην πρώτη τετραετία της διακυβέρνησής του δεν έκανε τίποτα για να περιορίσει την φοροδιαφυγή. Χρειαζόταν αυτούς τους φοροφυγάδες για να επανεκλεγεί το 2013. Τώρα, στη δεύτερη θητεία του, «θυμήθηκε» ότι οι ελεύθεροι επαγγελματίες φοροδιαφεύγουν σε ποσοστό 70%. Και τους λέει με κυνισμό ότι, μετά την απομάκρυνση από την κάλπη, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.

Ο κυνισμός είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα όσων ασκούν την εξουσία. Φυσικά δεν εξαιρείται ο κ. Μητσοτάκης. Δεν το δείχνει μόνο με τη στάση του στο θέμα των ελεύθερων επαγγελματιών. Η στάση του στο θέμα των παρακολουθήσεων συνιστά το άκρον άωτον του κυνισμού. «Πήραμε 41%, μη μιλάτε», είπε στους Σωκράτη Φάμελλο και Νίκο Ανδρουλάκη.

Επιπλέον, η στάση του πρωθυπουργού στο θέμα όσων συμβαίνουν στη Μέση Ανατολή είναι η επιτομή της μονομέρειας. Ο κ. Μητσοτάκης έχει ποντάρει όλα τα λεφτά του υπέρ του Ισραήλ του Νετανιάχου, κλείνοντας τα μάτια στις θηριωδίες που διαπράττει η χώρα αυτή σε βάρος των αμάχων στη Γάζα. Και χτες, για να απαντήσει στις επικρίσεις της αντιπολίτευσης για τη στάση του αυτή, κατέφυγε στη μέθοδο της ιστορικής παραπλάνησης. «Θυμήθηκε» ότι στη δεκαετία του ’80 η στάση της Ελλάδας (κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Ανδρέα Παπανδρέου) δεν ήταν ισορροπημένη και ότι η Ελλάδα αναγνώρισε το Ισραήλ το 1990 με κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.

Τι «ξεχνάει» ο νυν πρωθυπουργός; Πρώτον, ότι η διαχρονική στάση των ελληνικών κυβερνήσεων (και της ΝΔ) υπέρ των Παλαιστινίων βασιζόταν στην επιλογή των καλών σχέσεων με τον αραβικό κόσμο. Επίσης, ο σημερινός πρωθυπουργός «ξεχνάει» ότι το 1990 ο τότε πρωθυπουργός – και πατέρας του- αναγνώρισε μεν επίσημα το Ισραήλ, αλλά έκανε τη ρητή δήλωση ότι ‘η ελληνική κυβέρνηση δεν αναγνωρίζει την προσάρτηση ή την κατοχή εκ μέρους του Ισραήλ των αραβικών εδαφών, που κατέλαβε το 1967′».

Κάπως έτσι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θυμάται ό,τι τον συμφέρει και «ξεχνάει» ό,τι δεν τον βολεύει. Εργαλειοποιεί το εκλογικό 41% για να πει κυνικά στους ψηφοφόρους «με ψηφίσατε, θα κάνω ό,τι θέλω» και στους πολιτικούς αντιπάλους του κάτι σαν το «δεν δικαιούσθε να ομιλείτε»…