Ο Μητσοτάκης… Τζορτζ Ουάσινγκτον; Θα κυβερνήσει ο Δουδωνής…

«Ο στόχος πια δεν είναι αν και πότε γίνουμε αξιωματική αντιπολίτευση αλλά πώς θα νικήσουμε την ΝΔ» (Νίκος Ανδρουλάκης).

Έχουμε δει κυβερνήσεις να πέφτουν από «αποστασίες» βουλευτών της, αλλά αντιπολιτεύσεις ποτέ. Το είδαμε κι αυτό χάρη στον ΣΥΡΙΖΑ, που μεγαλούργησε επί 15 μήνες με την «κασσελακειάδα».

Κι αφού έπεσε από αξιωματική αντιπολίτευση ΣΥΡΙΖΑ, τσουπ, κατέλαβε τη θέση το ΠΑΣΟΚ. Ο τίτλος «το ΠΑΣΟΚ αξιωματική αντιπολίτευση» είναι από τα πιο ωραία αστεία που λέγονται και γράφονται τις τελευταίες μέρες. Διότι ένα κόμμα δεν γίνεται αξιωματική αντιπολίτευση επειδή «αποστάτησε» από ένα άλλο η Θεοδώρα η μεγαλοπρεπής. Ένα κόμμα δεν γίνεται αξιωματική αντιπολίτευση, επειδή κάποιοι βουλευτές έφυγαν από ένα άλλο. Αυτό λέγεται «τεχνητή κατάληψη θέσης». Όμως, η σειρά των θέσεων καθορίζεται από τους ψηφοφόρους την ημέρα των εκλογών. Ούτε από τις αποχωρήσεις ούτε από τις δημοσκοπήσεις.

Ερχόμαστε τώρα στο νέο στόχο του ΠΑΣΟΚ, όπως τον περιγράφει ο πρόεδρός του με τη φράση που παραθέσαμε στην αρχή του άρθρου: «Πώς θα νικήσουμε τη ΝΔ».

Οι στόχοι πρέπει να είναι ρεαλιστικοί. Ρεαλιστικός ήταν και ο στόχος να γίνει το ΠΑΣΟΚ δεύτερο κόμμα στις ευρωεκλογές. Αλλά αποδείχτηκε μαξιμαλιστικός και εντέλει ουτοπικός.

Είναι ρεαλιστικός σήμερα ο στόχος «να νικήσει τη ΝΔ»; Είναι!

Πρώτον, διότι η κυβέρνηση υφίσταται διαρκή φθορά. Και το 28% της ΝΔ στις ευρωεκλογές δεν είναι δεδομένο. Έχει και παρακάτω.

Δεύτερον, διότι υπάρχει κόσμος στα αριστερά του ΠΑΣΟΚ, απογοητευμένος από τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ, που δεν ξέρει τι να κάνει. Και είναι πολύς αυτός ο κόσμος: στις εκλογές του 2023, στην πιο μεγάλη ήττα του, ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε σχεδόν ένα εκατομμύριο ψήφους.

Για να νικήσει, λοιπόν, τη ΝΔ το ΠΑΣΟΚ, πρέπει να πάρει αυτόν τον κόσμο. Ο οποίος μέχρι το 2012 ήταν δικός του. Και για να το πετύχει αυτό, πρέπει να πει καθαρά και ξάστερα πώς θα κυβερνήσει.

Ο Μητσοτάκης είπε δυο φορές καθαρά «αυτοδυναμία». Και την πέτυχε. Το ίδιο θα πει και στις επόμενες εκλογές, οτιδήποτε άλλο θα ήταν καταστροφικό για τη ΝΔ.

Ο Ανδρουλάκης και το ΠΑΣΟΚ τι θα πουν; «Πάμε νικήσουμε τη ΝΔ και να σχηματίσουμε αυτοδύναμη κυβέρνηση»; Ή «θα είμαστε πρώτη δύναμη και θα σχηματίσουμε κυβέρνηση συνεργασίας»; Και με ποιους;

Επομένως, ο στόχος θέλει τροποποίηση. Το «πάμε να νικήσουμε τη ΝΔ» πρέπει να γίνει «έτσι θα κυβερνήσουμε». Με καθαρές θέσεις και συγκεκριμένους συμμάχους.

Αυτά είναι τα σοβαρά, που σύντομα θα ανακύψουν, ως καθημερινά πιεστικά ερωτήματα και όχι τα πανηγυρτζίδικα «γίναμε αξιωματική αντιπολίτευση».

Αξιωματική αντιπολίτευση τους έκανε, εύκολα, η Θεοδώρα, η ηγερία του κασσελακικού έπους. Για να φτάσεις στην κυβέρνηση δεν αρκεί η σούπα «πάμε να νικήσουμε και μετά βλέπουμε». Το «μετά» φτιάχνεται τώρα.

Εκτός αν το ΠΑΣΟΚ έχει εναποθέσει όλες τις ελπίδες του στην πρόωρη αποχώρηση του νυν πρωθυπουργού, ώστε να μη διεκδικήσει τρίτη θητεία. Κάτι τέτοιο είπε ένας βουλευτής του (ακούστε τον εδώ), ο οποίος μάλιστα νόμισε ότι εκστόμισε κάποια μεγαλειώδη εξυπνάδα και ανάρτησε αυτή την τηλεοπτική του ατάκα στους λογαριασμούς του στα κοινωνικά δίκτυα.

Ας προσέξουμε τι λέει αυτός ο βουλευτής του τρίτου (στις εκλογές) ή δεύτερου (στις δημοσκοπήσεις) κόμματος. Λέει ότι ο αρχηγός του πρώτου κόμματος και πρωθυπουργός, που έχει νικήσει σε όλες τις εκλογές μετά το 2019, πρέπει να αποσυρθεί και να μη διεκδικήσει τρίτη θητεία στις επόμενες εκλογές.

Γιατί πρέπει να γίνει αυτό; Διότι-είπε ο ευφάνταστος βουλευτής- τρίτη θητεία δεν διεκδίκησε ούτε ο πρώτος πρόεδρος των ΗΠΑ Τζορτζ Ουάσινγκτον! Πόση σχέση έχει ο Ουάσιγκτον του 18ου αιώνα των ΗΠΑ με το σημερινό Μητσοτάκη της Ελλάδας; Όση ο φάντης με το ρετσινόλαδο….

Είναι, άραγε, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ο μόνος πρωθυπουργός που θα διεκδικήσει (αν, τελικά, το κάνει) τρίτη θητεία; Όχι. Το έκαναν ο Ανδρέας Παπανδρέου (και το πέτυχε) και ο Κώστας Καραμανλής (απέτυχε). Αν ο Μητσοτάκης το κάνει και το πετύχει, θα καταγραφεί ως Τζόρτζ Ουάσινγκτον ή ως Ανδρέας Παπανδρέου; Άπαγε της βλασφημίας. Ουδεμία σχέση.

Τότε γιατί το είπε ο βουλευτής; Το θεώρησε εξυπνάδα; Ίσως. Ο τηλεοπτικός φακός καμιά φορά «τρελαίνει». Μήπως εκφράζει τη θέση του κόμματος, που βλέπει ότι η τυχόν αποχώρηση του Μητσοτάκη θα ευνοήσει εκείνο; Δεν είναι καθόλου βέβαιο.

Συνήθως οι αλλαγές ηγετών ευνοούν τα κόμματα που τις κάνουν. Ευνοήθηκε το ΠΑΣΟΚ το 1996 (Σημίτης) και έμεινε στην κυβέρνηση. Ευνοήθηκε και η ΝΔ λίγα χρόνια αργότερα (Κώστας Καραμανλής) και έφτασε στην κυβέρνηση.

Κανονικά ο Νίκος Ανδρουλάκης έπρεπε να φωνάξει το βουλευτή του και να του πει: «Σύντροφε, μην ξαναπετάξεις τέτοια κοτσάνα». Γιατί με τέτοια μπορεί να ξαναβγάλουν πρωθυπουργό τον Μητσοτάκη για τρίτη συνεχόμενη φορά και να τον κάνουν ρέκορντμαν της Μεταπολίτευσης.

Στο ΠΑΣΟΚ πρέπει να καταλάβουν ότι δεν θα ξαναγίνουν κυβέρνηση λέγοντας «φύγε Μητσοτάκη, δεν είσαι Τζορτζ Ουάσιγκτον». Θα ξαναγίνουν αν πουν τι θα κάνουν το βράδυ των επόμενων εκλογών, αν οι ψηφοφόροι τούς φέρουν πρώτους έστω με μια ψήφο διαφορά. Πώς και με ποιους συμμάχους θα κυβερνήσουν. Και αυτό πρέπει να το πουν έγκαιρα πριν από τις εκλογές, όχι μετά. Το «μετά» χτίζεται τώρα.

Διαφορετικά, ο Μητσοτάκης θα βαρεθεί να κάθεται στην ίδια καρέκλα και κάποιος άλλος Δουδωνής θα στύβει το μυαλό του για να βρει και να πετάξει κάποια τηλεοπτική ατάκα. Με ή χωρίς Τζορτζ Ουάσιγκτον…