Ο “νεοδημοκράτης με το τατουάζ” και το λάθος  του Ανδρουλάκη

Η αντίδραση του μέσου πολίτη στο άκουσμα της μεταγραφής του Σπύρου Καρανικόλα στη Νέα Δημοκρατία, πολύ πιθανό να κινείται μεταξύ της αδιαφορίας και του “ποιος είναι ο κύριος”.

Πρώην αναπληρωτής εκπρόσωπος και πρώην εκπρόσωπος της ΚΟ του ΠΑΣΟΚ, πρώην εκπρόσωπος τύπου του… Ανδρέα Λοβέρδου στις εσωκομματικές εκλογές του κόμματος, είναι πιο πιθανό να τον γνωρίζουν κάποιοι ως θύμα του Predator και ως τον πρώτο Νεοδημοκράτη στην ιστορία με τατουάζ… Κίνημα Αλλαγής στο χέρι.

Ο κ. Καρανικόλας είχε παραιτηθεί από το ΠΑΣΟΚ, διότι όπως μεταξύ άλλων είχε διαπιστώσει ότι η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, κινείται “χωρίς στίγμα και χωρίς σαφές σχέδιο για την πορεία της χώρας. Χωρίς διάθεση να αναλάβει ευθύνες και να διατυπώσει σαφείς θέσεις, πέραν του προλόγου και του συνθήματος”.

Προσχώρησε λοιπόν στη Νέα Δημοκρατία ως “απλός στρατιώτης” με στόχο όπως αναφέρει “η Ελλάδα να συνεχίσει την ίδια ακριβώς πορεία της σταθερότητας, της ευημερίας και της ανάπτυξης, αλλά ταυτόχρονα και της ισχυρής Ελλάδας με αυτοπεποίθηση”, κάτι που σύμφωνα με τις προφητείες θα επιτευχθεί μόνο αν στρατευθεί στο πλευρό του Κυριάκου Μητσοτάκη, ένας πολιτευτής με τατουάζ Κίνημα Αλλαγής.

Η ένταξη του κ. Καρανικόλα στη ΝΔ, δεν θα είχε κανένα ενδιαφέρον, αν δεν έθετε ως τέτοια ένα ουσιαστικό ερώτημα, που μόνο ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης έχει την ευθύνη να απαντήσει.

Πόσοι άλλοι σαν τον Καρανικόλα, υπάρχουν αυτή τη στιγμή στις τάξεις του ΠΑΣΟΚ; Αν υπάρχουν τι κάνει ο κ. Ανδρουλάκης γι’ αυτό;

Ο Νίκος Ανδρουλάκης, έχασε μια μοναδική ευκαιρία, όταν κέρδισε την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και τον πρώτο καιρό το κόμμα του, βίωσε μια “δημοσκοπική άνοιξη”. Αντί να ξεκαθαρίσει ότι ο διάλογος είναι αναγκαίος εντός του κόμματος, αλλά η κεντρική κατεύθυνση δεν μπορεί να αμφισβητείται, κλείστηκε στο ασφαλές περιβάλλον λίγων έμπιστων συνεργατών και άφησε στην ησυχία τους στελέχη, που κινούνται λες και ανήκουν σε άλλο κόμμα.

Την απραξία του αυτή, την πλήρωσε ακριβά στην υπόθεση Καϊλή. Όταν αντέδρασε ήταν πλέον αργά και όταν επιχείρησε να “φορτώσει” την ευρωβουλευτίνα στη Νέα Δημοκρατία, δεν ήταν εύκολο να υποστηρίξει τον ισχυρισμό του.

Η Εύα Καϊλή, προσπάθησε να αμβλύνει την υπόθεση της παρακολούθησης Ανδρουλάκη και ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ δεν έκανε τίποτα. Συμπεριφερόταν ως στέλεχος της δεξιάς και ακόμα και όταν μίλησε χωρίς ντροπή για την πρωτοπορία του Κατάρ στα εργατικά δικαιώματα (το Κατάρ των χιλιάδων νεκρών εργατών), δεν τόλμησε να τη διαγράψει. Έπρεπε να την πιάσουν με τα χιλιάρικα στο σπίτι για να αντιδράσει.

Φαίνεται πώς μετά τη συνεργασία με τη δεξιά και το διαρκές φλερτ με τη Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ έχει ξεχάσει και το παράδειγμα ηγεσίας του ιδρυτή του. Οι υπονομευτές όμως πρέπει να “τίθενται εκτός κόμματος”, πολύ πριν τις εκλογές.

Αν μετά τις εκλογές, ο κ. Ανδρουλάκης βρεθεί γύρω του με αρκετούς σαν τον Καρανικόλα, τα χέρια του θα είναι δεμένα. Με δικιά του ευθύνη.