Ο Σόιμπλε δεν ‘ακούει’, δεν ‘βλέπει’, αλλά… μιλάει

Οι δανειστές και οι παρατρεχάμενοί τους, όλος ο μνημονιακός θίασος που ανεβοκατεβαίνει στη σκηνή έξι χρόνια τώρα, συνέχεια μας μιλάνε με αριθμούς.  Τόσο το χρέος, τόσο οι τόκοι, τόσο οι δόσεις για το ΔΝΤ, τόσο για τις τράπεζες, τόσο για τις άλλες υποχρεώσεις. Τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι, οκτώ και εννιά και δέκα το λαδόξυδο.

Όταν όμως τους αντιπαρατίθεται η αλήθεια αριθμών που επιτηδείως έχουν λησμονήσει, πετάνε την μπάλα σε άλλο γήπεδο και ζητούν να αρχίσει το ματς από την αρχή, επειδή δεν τους συμφέρει η εξέλιξη που παίρνουν τα πράγματα.

Αυτή τη φορά τα βέλη κατά των προγραμμάτων «διάσωσης» και  προφανώς κατά του Σόιμπλε και των άλλων αρχιτεκτόνων  των μνημονίων,  ήταν εξ οικείων. Από την Ευρωπαϊκή Σχολή Μάνατζμεντ και Τεχνολογίας ESMT, που τα στελέχη της συμβουλεύουν και το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών!

Οι τεχνοκράτες του ESMT λοιπόν έβαλαν κάτω τα κατάστιχα που ο Σόιμπλε και οι δορυφόροι του μας κουνάνε κάθε τόσο και τα υπέβαλαν στη βάσανο της εξέτασης. Ή όπως λέμε απλά στην Ελλάδα, πήραν τα μνημόνια και τα έκαναν πενηνταράκια.

Και ξέφτισαν τα παχιά λόγια για τη «διάσωση» της Ελλάδας και αποκαλύφτηκε η κουρελαρία των ιδεολογημάτων πίσω από τα οποία κρύφτηκε η ισοπέδωση μισθών, συντάξεων και δικαιωμάτων για την μεγάλη πλειονότητα των Ελλήνων.

Γιατί οι αριθμοί είναι όντως αμείλικτοι: Από τα 220 δις. της «βοήθειας», στον προϋπολογισμό της Ελλάδας δεν κατέληξε ούτε το… 5%, μόνο 9,7 δις. για την ακρίβεια. Τα υπόλοιπα «πέταξαν» για άλλη γη και άλλα μέρη! Και συγκεκριμένα:  86,9 δις. πήγαν για εξόφληση παλιών χρεών, 52,3 για εξόφληση τόκων και 37,3 για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.

Όπερ μεθερμηνευόμενον, «με τα πακέτα βοήθειας σώθηκαν κυρίως οι ευρωπαϊκές τράπεζες», όπως είπε επιλέγοντας πολύ προσεκτικά τις λέξεις,  ο διευθυντής του ESMT Γιοργκ Ρόχολ. Ο Γερμανός ειδικός (χωρίς εισαγωγικά) όμως ήταν σαφής και στην απόδοση ευθυνών: «Η αιτία της αποτυχίας –τόνισε- βρίσκεται λιγότερο στην πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης και περισσότερο στον σχεδιασμό των προγραμμάτων βοήθειας». Αυτό δηλαδή που προσπαθούν, πλην όμως ματαίως, να αποκρύψουν κάποιοι ημεδαποί ειδικοί (με εισαγωγικά) βασιλικότεροι του (γερμανού) βασιλέως.

Σε αυτό το μπαράζ στοιχείων και δηλώσεων βασισμένων σε αυτά, είναι προφανές ότι ο Σόιμπλε και οι παρατρεχάμενοί του έπρεπε να απαντήσουν με αριθμούς. Αλλά πώς να το κάνουν, όταν μάλιστα το αίτημα νέων μέτρων με την ίδια ακριβώς συνταγή κρέμεται πάνω από τα κεφάλια μας;

Παλιά τους τέχνη κόσκινο λοιπόν. Εάν οι αριθμοί δεν τους βολεύουν απλώς (;) σταματούν να μιλούν για αριθμούς και αλλάζουν την συζήτηση, στρέφοντάς την στις «πολιτικές» εκτιμήσεις. Όπως είπε η εκπρόσωπος του Σόιμπλε λοιπόν, «αποφεύχθηκε η ασύντακτη κρατική χρεοκοπία», «κρατήθηκε όρθιος ο χρηματοπιστωτικός τομέας για να μπορεί να χορηγεί δάνεια» και (με εκείνο το 5% που τους ξέφυγε) «πληρώθηκαν μισθοί, συντάξεις και λογαριασμοί».

Συγκαλυμμένες μεν αλλά σαφείς οι απειλές, καθώς η εκπρόσωπος δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο… «συντεταγμένης χρεοκοπίας» της χώρας μας και «άφησε» στον αέρα μισθούς και συντάξεις, εάν δεν συνεχιστεί «απρόσκοπτα»  το πρόγραμμα «διάσωσης».

Από την άλλη, η εκπρόσωπος του κ. Σόιμπλε «ξέχασε» ότι δεν είναι… νομοτελειακά ενδεδειγμένη λύση το να μετατρέπεις το πρόβλημα των τραπεζών σε κρατικό, όπως έδειξε –για να μην πάμε μακριά- η Ισπανία. Ούτε είναι δεδομένο ότι διασώζοντας τις τράπεζες, διασώζονται και οι οικονομικές σου προοπτικές, όπως αποδεικνύεται από τα ισχύοντα πλέον στη χώρα μας όπου δεν κουνιέται (αναπτυξιακό) φύλλο.

Με άλλα λόγια, πιο πιθανό είναι να λάβει δάνειο από τον «όρθιο» ελληνικό χρηματοπιστωτικό τομέα η κ. Τισενχάουζεν παρά οποιοσδήποτε απλός Έλληνας φορολογούμενος, αλλά αυτό δεν τίθεται –αν και θα έπρεπε- σε συζήτηση.

Γιατί αυτή ακριβώς η δυνατότητα της Φριντερίκε Φον Τισενχάουζεν, μαζί με την αδυναμία των Ελλήνων πολιτών να σωθούν παρά τα προγράμματα «διάσωσης», δείχνει από πού θα έπρεπε να ξεκινάει η συζήτηση, όσο ακόμα υπάρχει καιρός.

*Ο Βαγγέλης Δεληπέτρος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας.