Ο Βενιζέλος “νικητής”, το ΠΑΣΟΚ στα τάρταρα…

Όταν σε ένα μικρό κόμμα, όπως είναι σήμερα το Κίνημα Αλλαγής-ΠΑΣΟΚ, υπάρχουν αναταράξεις ένα μήνα προ των εκλογών και μάλιστα με  απομάκρυνση του πρώην αρχηγού του, ο κίνδυνος της περαιτέρω συρρίκνωσης είναι υπαρκτός. Κατά τούτο, μπορεί να έχει κάποιο δίκιο ο Ευάγγελος Βενιζέλος που είπε ότι η απομάκρυνσή του(μπορεί να) είναι «επιλογή αυτοχειριασμού» του κόμματος. Μένει να αποδειχθεί.

Αυτό, όμως, που σίγουρα έχει αποδεχθεί πέραν πάσης αμφιβολίας είναι ότι οι μέχρι τώρα επιλογές του πάλαι ποτέ κραταιού αυτού κόμματος, πρωτοστατούντος του κ. Βενιζέλου, το έχουν οδηγήσει σε δραματική συρρίκνωση, στο τσακ γλίτωσε την εξαφάνιση. Οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ της τελευταίας δεκαετίας(Γιώργος Παπανδρέου, Ευάγγελος Βενιζέλος, Φώφη Γεννηματά) πέτυχαν τα εξής «κατορθώματα»:

-Ανέλαβαν όλο το φορτίο της χρεοκοπίας της χώρας (κυβέρνηση Παπανδρέου), στην οποία είχε οδηγήσει η κυβέρνηση της ΝΔ ( Κώστα Καραμανλή).

-Συγκυβέρνησαν μαζί της την περίοδο 2012-2014(κυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου)και την απενοχοποίησαν πλήρως.

-Συνέβαλαν έτσι καθοριστικά στη γιγάντωση του ΣΥΡΙΖΑ, στον οποίο βρήκε καταφύγιο το συντριπτικά μεγαλύτερο τμήμα των παραδοσιακών ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ.

Ο κ. Βενιζέλος- γι’ αυτόν ο λόγος σήμερα- πιστεύει ότι οι δικές του  επιλογές «έσωσαν τη χώρα». Το βέβαιο είναι ότι (δι)έσωσαν τη ΝΔ. Απόδειξη ότι το κόμμα της παραδοσιακής Δεξιάς είναι προ των πυλών της εξουσίας, ενώ το ΠΑΣΟΚ φυτοζωεί. Ο ψηφοφόροι εκτίμησαν διαφορετικά την «σωτηρία».

Μετά το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών ο κ. Βενιζέλος κατέταξε εαυτόν στους «νικητές». Περίεργο. Μοναδικός νικητής είναι η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη, το λένε όλοι οι αριθμοί, από όποια σκοπιά κι αν τους δει κανείς. Αντίθετα, το κόμμα του κ. Βενιζέλου εξακολουθεί να πελαγοδρομεί, αφού δεν κατάφερε να επωφεληθεί σχεδόν καθόλου από τις μεγάλες απώλειες του ΣΥΡΙΖΑ. Και αυτό συνέβη ενώ και η  σημερινή ηγεσία είχε υιοθετήσει τον μονομέτωπο(εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ) αγώνα, ουσιαστικά την Βενιζέλεια επινόηση της «στρατηγικής ήττας» του ΣΥΡΙΖΑ. Το αποτέλεσμα είναι η μεγάλη νίκη τη ΝΔ.Ο ΣΥΡΙΖΑ ηττήθηκε μεν, αλλά παραμένει ο μεγάλος παίκτης στην άλλη πλευρά. Και το ΚΙΝΑΛ έμεινε με τις προσδοκίες.

Βλέποντας αυτό το σκηνικό η κυρία Γεννηματά δεν θα μπορούσε να τοποθετήσει επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας τον κ. Βενιζέλο, ο οποίος συμβολίζει τη στρατηγική της συνεργασίας με τη ΝΔ. Διότι έτσι, στις εκλογές της 7ης Ιουλίου, δεν μπορούσε παρά  να περιμένει χειρότερο αποτέλεσμα. Αν στην προεκλογική περίοδο κυριαρχούσε η συνταγή Βενιζέλου, τότε όσοι ψηφοφόροι αυτών των αντιλήψεων έχουν μείνει στο ΚΙΝΑΛ θα πήγαιναν απευθείας στην κάλπη της ΝΔ(υπάρχουν σαφή δείγματα ότι αυτό συνέβη και στις ευρωεκλογές και στις εκλογές για την Αυτοδιοίκηση). Από την άλλη, ποιοι ψηφοφόροι θα έφευγαν από τον ΣΥΡΙΖΑ, για να επιστρέψουν στο ΚΙΝΑΛ, στο οποίο θα ήταν κυρίαρχη η αντι-ΣΥΡΙΖΑ υστερία;

Με τον «αφοπλισμό» Βενιζέλου η κυρία Γεννηματά επιχειρεί και κάτι ακόμα. Προετοιμάζει το κόμμα της για την επόμενη μέρα. Δεν θέλει ούτε να σκέφτεται την εκδοχή να αποτελέσει ξανά κυβερνητικό εταίρο της ΝΔ, ενώ από τη θέση της αντιπολίτευσης μοιραία θα συμπλέει με τον ΣΥΡΙΖΑ. Και τα δύο αυτά δεν θα γίνονταν ανεκτά από τον κ. Βενιζέλο, αν εξακολουθούσε να έχει το ρόλο  του πρώτου βιολιού του κόμματος.

Αυτό που δεν είχε υπολογίσει η κυρία Γεννηματά είναι η ακαριαία αποχώρηση του κ. Βενιζέλου από το κόμμα,  γεγονός που προκάλεσε αναταράξεις, μη επιθυμητές ασφαλώς την παραμονή της νέας-και καθοριστικής-εκλογική αναμέτρησης. Αυτό είναι το ρίσκο που αναλαμβάνει. Να έχει απώλειες που δεν είχε υπολογίσει. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Με τον Βενιζέλο εκτός, μπορεί να ενισχυθεί κι άλλο η ΝΔ. Με τον Βενιζέλο εντός, ο ΣΥΡΙΖΑ μάλλον θα παγιώσει τη θέση κυριαρχίας  στον πέραν της Δεξιάς πόλο.

Μπορεί ο κ. Βενιζέλος να αισθάνεται ότι με τις έως το 2104 επιλογές του έσωσε τη χώρα, αλλά το κόμμα του καταστράφηκε(οι ευθύνες του δεν είναι αποκλειστικά δικές του, ασφαλώς). Διέσωσε την Δεξιά, ανέβασε ένα κομμάτι της Αριστεράς, αλλά το ίδιο έπαθε αυτό που λέει η ευαγγελική περικοπή: «Αλλους έσωσεν, εαυτόν ου δύναται σώσαι».

Επομένως, δεν μπορεί να συνεχίσει να βαδίζει στον ίδιο δρόμο. Μπορεί σήμερα ο κ. Βενιζέλος να αισθάνεται ότι  βρίσκεται στο στρατόπεδο των νικητών, όχι όμως και το(μέχρι προχτές) κόμμα του. Νικητής είναι η ΝΔ και, υπό προϋποθέσεις, νικητής  μπορεί να είναι και ο ηττημένος ΣΥΡΙΖΑ. Αλλωστε, με τις νίκες και τις ήττες συμβαίνει αυτό που έχει γράψει η Αγγλία συγγραφέας Τζόρτζ Ελιοτ: «Υπάρχουν πολλές νίκες που είναι χειρότερες  από ήττες».