Ο χρόνος που θεωρείται χαμένος… αξίζει

Φιγούρες  από το χτες και το σήμερα αναζητούν  το χαμένο χρόνο. Η Κλειώ Μακρή φτιάχνει έναν κόσμο από μοναχικούς ανθρώπους που συναντώνται σε έναν χώρο για να μιλήσουν, να ανταλλάξουν ματιές, να σκεφτούν ότι κάθε στιγμή της ζωής είναι σημαντική. Τα βλέμματα τους σε διαπερνούν και σε ρωτάνε τι αξία έχει ο χρόνος για σένα, τι σημαίνει άραγε το πέρασμά μας απ’ αυτή τη ζωή. Βλέμματα φωτεινά και θλιμμένα, οικεία και απόμακρα κεντρίζουν τη μνήμη και φέρνουν στην επιφάνεια αναμνήσεις και βιώματα του παρελθόντος.

Μικρά παιδιά, έφηβοι, όμορφες  γυναίκες, μεσόκοπες  κυρίες και αινιγματικοί άντρες κάθονται αναπαυτικά ή περπατούν, συνδέοντας το χώρο και το χρόνο, τη ζωή και  το θάνατο, την καθημερινότητα και  την αιωνιότητα.

«Δεν έχουμε πια χρόνο να περπατήσουμε ή να ξεκουραστούμε» λέει η καλλιτέχνις  «ο χρόνος που δεν κάνεις κάτι δεν  είναι χαμένος, είναι ο δικός  μας χρόνος, αυτός που αφιερώνουμε  στον εαυτό μας και στους άλλους. Η σχέση μας με το χρόνο έχει αλλάξει, δεν προλαβαίνουμε να σκεφτούμε, να εσωτερικεύσουμε, να εμβαθύνουμε».

Σε μια  εποχή ραγδαίων ανατροπών και  ανακατατάξεων όπου κυριαρχεί ο  φόβος και η ανασφάλεια τα γλυπτά της Κλειώς Μακρή υπενθυμίζουν τη σημαντικότητα των μικρών συναντήσεων, των ανθρώπινων στιγμών, της ανάγκης να φροντίσουμε τον εαυτό μας και τους άλλους. Μας θυμίζουν τον στίχο του Οδυσσέα Ελύτη από τη Μαρία Νεφέλη «δίνε δωρεάν το χρόνο αν θες να σου μείνει λίγη αξιοπρέπεια».

Τόπος Έκθεσης: Πολυχώρος του Εξωραϊστικού,
Πολιτιστικού και Αθλητικού Συλλόγου ο «ΑΡΔΗΤΤΟΣ», Χαρβούρη 2 και Ευγενίου Βουλγάρεως, Μετς.

Διάρκεια Έκθεσης: 16-31 Μαρτίου 2013, καθημερινά 18.00-21.00, Σαββατοκύριακα 11.00– 14.00.

* Ο Χαράλαμπος Πουλόπουλος  είναι διδάκτωρ Κοινωνικών Επιστημών, διευθυντής του Κέντρου Θεραπείας  Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ). Είναι  πρόεδρος της επιστημονικής και  συμβουλευτικής επιτροπής της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Θεραπευτικών Κοινοτήτων (W.F.T.C.) και αντιπρόεδρος του Δ.Σ. της  Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Θεραπευτικών Κοινοτήτων (E.F.T.C).