Οι νεκροί των Τεμπών ως “δυσφήμιση για την πατρίδα μας”

Όταν συνέβη το έγκλημα των Τεμπών, (28/02/2023 για να μην μπερδεύεται η κα Βόζεμπεργκ), ο μηχανισμός προπαγάνδας της κυβέρνησης βραχυκύκλωσε για λίγες μέρες μπροστά στην οργή του λαού και τη θλίψη για τους 57 νεκρούς και τους δεκάδες τραυματίες.

Στη συνέχεια παίχθηκε το έργο “διαχρονικές ευθύνες” και μετά, με τη συνδρομή καλοταϊσμένων δημοσιογραφικών παπαγάλων, που ο οχετός τους δεν γνωρίζει νεκρά παιδιά και απαρηγόρητους συγγενείς, ξεκίνησε η επιχείρηση συσκότισης, συγκάλυψης και μονταζιέρας.

Μάλιστα η επιχείρηση αυτή, ενδύθηκε τον μανδύα του… σεβασμού στους νεκρούς. Έπρεπε οι γονείς να θρηνούν βουβά για να μην ενοχλούν.

Έπρεπε να κρατούν τα δάκρυά τους, να εμπιστευθούν την ελληνική δικαιοσύνη και να δεχθούν βρε αδερφέ ότι αυτό το κράτος (επιτελικό εδώ και 5 χρόνια), ίσως χρειάζεται και καμιά θυσία για να φτιάξουν τα πράγματα.

Θυσιάζονται βέβαια τα παιδιά του λαού, γιατί το παιδί του παπαγάλου και του πολιτικού εντολέα του παπαγάλου θα πάρει αεροπλάνο, θα έχει αυτοκίνητο για δώρο αποφοίτησης ή ακόμα καλύτερα αυτοκίνητο με σοφέρ.

“Τι θα λέγαν αν στο τρένο ήταν μέσα τα παιδιά τους;”. Απορίες κοινών θνητών

Τα παιδιά του λαού, θα μπαίνουν στα τρένα του θανάτου και οι γονείς τους θα πρέπει να το βουλώνουν για να μην προσβληθεί η κυβέρνηση, το έθνος και η πατρίδα.

Όταν ξεκινάς με την απαίτηση για “βουβό” και “μη ενοχλητικό” πόνο, είναι βέβαιο ότι θα καταλήξεις σε ξεδιάντροπες επιθέσεις προς όσους γονείς δεν αντέχουν να κλαίνε ήσυχα για να μην ενοχληθεί η κυβέρνηση.

Η χυδαιότητα είναι μια κατηφόρα που δεν έχει τέλος.

Μετά τη στοχοποίηση διαρκείας της Μαρίας Καρυστιανού και την οργανωμένη κατασυκοφάντηση της συναυλίας για τα Τέμπη, ήρθε η ώρα με τον πιο επίσημο τρόπο να γίνει επίθεση από τη Νέα Δημοκρατία σε όποιον γονέα δεν κάθεται ήσυχα.

Η ευρωβουλευτής του κόμματος, Ελίζα Βόζεμπεργκ, ουσιαστικά κατηγόρησε την κα Καρυστιανού ότι εργαλειοποιεί τον θάνατο της κόρης της και συμμετέχει σε επιχείρηση δυσφήμισης της Ελλάδας.

Στη συνέχεια και μετά τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν, αντί να επιλέξει τη σιωπή, είπε να βάλει και λίγη πατρίδα στη σούπα της χυδαιότητας γράφοντας στο Χ το εξής: “Μια κ μόνη διαφορά έχουμε κυρια @mkaristianou. Εγώ εμπιστεύομαι τη Δικαιοσύνη της πατρίδας μας, εσείς οχι”.

Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι ο κ. Μητσοτάκης, είχε μεγάλο δίκιο, όταν είπε πριν λίγες μέρες στη Βουλή ότι “ο πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο των αχρείων”. Η κα Βόζεμπεργκ έσπευσε να μπει στο καταφύγιο.

Να σημειώσουμε ότι μιας και η ευρωβουλευτής ανήκει στη δεξιά παράταξη, άρα ομνύει στην πατρίδα, τη θρησκεία, την οικογένεια και το μεγαλείο της Αρχαίας Ελλάδας, θα έπρεπε να ξέρει ότι οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, έδειχναν ιδιαίτερο σεβασμό στους νεκρούς τους και τους απέδιδαν μεγάλες τιμές. Επεφύλασσαν μάλιστα σκληρές τιμωρίες σε όσους δεν τους σέβονταν, όσο ισχυροί και αν ήταν.

Μπορούμε επομένως να υποστηρίξουμε βάσιμα ότι όποιος δεν σέβεται τους νεκρούς, είναι ανελλήνιστος και ξεφτιλίζει την πατρίδα ΜΑΣ, για να μιλήσουμε και στη διαδικτυακή γλώσσα της κας Βόζενμπεργκ.

Πέρα όμως από την Αρχαία Ελλάδα, δεν είναι παράλογο να θεωρεί κανείς ότι τη σύγχρονη και τη μελλοντική Ελλάδα δεν τη δυσφημίζουν οι νεκροί της, ούτε οι γονείς τους, είναι όμως άκρως δυσφημιστικό να σκοτώνονται παιδιά επειδή πήραν το τρένο σε ένα “επιτελικό κράτος”, που καμώνεται πως το ζηλεύουν μέχρι και στην Ιαπωνία.

Είναι άκρως δυσφημιστικό να μη νιώθει ο πολίτης, ακόμα και σήμερα, ασφαλής να πάρει το τρένο, παρά τις τόσες διαβεβαιώσεις από τα πιο επίσημα χείλη.

Αυτό είναι ντροπή και ύβρις προς νεκρούς και ζωντανούς στην Ελλάδα.

Και οι μόνοι που (κάνουν ότι) δεν το καταλαβαίνουν είναι οι εργολάβοι του επικοινωνιακού μπαζώματος των Τεμπών, που δεν θα θυσίαζαν ποτέ τον παρασιτικό τους εναγκαλισμό με την εξουσία, για ένα “παλιοτρένο”.