Οι ψηφοφόροι αποφασίζουν για τις κυβερνήσεις, όχι οι δημοσκόποι και οι προπαγανδιστές…

Το εκβιαστικό δίλημμα που θέτουν-και το αναπαράγουν άκριτα οι βραχίονές τους στα μέσα ενημέρωσης– είναι κάτι σαν το «εμείς ή το χάος».

Πρώτα πρώτα είναι απαράδεκτο σε σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα να κινδυνολογούν ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του, όταν γνωρίζουν καλά ότι σχεδόν όλες οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δεν είναι αυτοδύναμες, αλλά συνεργασίας. Τι διαφορετικό έχει η Ελλάδα για να κινδυνεύει, αν οι ψηφοφόροι αποφασίσουν ότι δεν θέλουν ξανά κυβέρνηση μόνο ενός κόμματος;

Η κινδυνολογία από την κυβέρνηση και τα φιλικά της μέσα ενημέρωσης προδίδει ανησυχία. Η οποία δεν δικαιολογείται με βάση την εικόνα που οι ίδιοι φιλοτεχνούν για την κατάσταση της χώρας. Αν η κυβέρνηση τα πάει όσο καλά υποστηρίζουν, αν οι Έλληνες βλέπουν παντού μόνο επιτυχίες, αν η ζωή τους είναι τόσο καλή όσο την περιγράφει η κυβερνητική προπαγάνδα, τότε τίποτα δεν θα αλλάξει.

Ας το ξεκαθαρίσουμε. Αν όλα αυτά ισχύουν, ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί του και οι μιντιακοί υποστηρικτές τους δεν έχουν λόγο να ανησυχούν: οι ψηφοφόροι θα επανεκλέξουν αυτοδύναμη τη ΝΔ.

Όμως, αν η προβαλλόμενη εικόνα είναι παραπλανητική και οι πολίτες δεν βλέπουν την Ελλάδα να «πετάει» τα τελευταία τέσσερα χρόνια, τότε μπορεί να αποφασίσουν να αλλάξουν κυβέρνηση. Οι ψηφοφόροι θα αποφασίσουν ποια κυβέρνηση θα έχουμε την επομένη των εκλογών, όχι οι δημοσκόποι και οι προπαγανδιστές, που πασχίζουν να μας πείσουν ότι όλα έχουν ήδη κριθεί. Και οι ψηφοφόροι μπορεί να επιβάλουν συνεργασίες, που σήμερα φαίνονται ανέφικτες.

Το πολίτευμά μας είναι κοινοβουλευτική δημοκρατία. Οι κυβερνήσεις της στηρίζονται σε πλειοψηφία που σχηματίζεται στη Βουλή. Αυτό σημαίνει ότι ο αρχηγός που θα καταφέρει να συγκεντρώσει 151 ψήφους βουλευτών, θα σχηματίσει κυβέρνηση.

Αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης πάρει αυτοδυναμία, θα είναι ξανά αυτοδικαίως πρωθυπουργός. Το ίδιο θα συμβεί αν δεν πάρει μεν αυτοδυναμία, αλλά καταφέρει να βρει συνεταίρο (πχ την Ελληνική Λύση του Βελόπουλου) και σχηματίσουν κυβέρνηση συνεργασίας.

Όμως, αν τίποτα από τα δύο δεν συμβεί, κυβέρνηση θα μπορούν κάλλιστα να σχηματίσουν κόμματα από τη(σημερινή) αντιπολίτευση, δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και όποιο άλλο δεχτεί.

Όλα θα κριθούν από το συσχετισμό των δυνάμεων το βράδυ των πρώτων εκλογών, της απλής αναλογικής. Δεν είναι μονόδρομος η προσφυγή σε δεύτερες εκλογές, ας περιμένουμε να δούμε τι θα πουν οι ψηφοφόροι.

Όλα θα κριθούν από το ποια πλειοψηφία θα σχηματίζεται το βράδυ των εκλογών. Αν δεν υπάρχει δεξιά πλειοψηφία, τότε οι αρχηγοί και τα κόμματα της άλλης πλευράς θα κληθούν να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Τότε θα φανεί τι σημαίνει η «προοδευτική» κυβέρνηση, που λέει ο Τσίπρας και τι η «σοσιαλδημοκρατική», που λέει ο Ανδρουλάκης.

Πάντως, υπάρχει το παράδειγμα της Πορτογαλίας, που δείχνει, από το 2015 μέχρι σήμερα, ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο. Και τίποτα δεν αποκλείεται.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις