Πανελίστες ο Κασσελάκης, γυρολόγους ο Ανδρουλάκης, στον αφρό οι κηραλοιφές…

Είναι παλιά πλέον η συζήτηση για τις επιλογές υποψηφίων που κάνουν οι αρχηγοί των κομμάτων. Ειδικά στις ευρωεκλογές, καθώς οι θέσεις που έχει η Ελλάδα στον Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι λίγες και η επιλογή των προσώπων δεν μπορεί να γίνεται με τη μέθοδο «εική και ως έτυχε» ή με βασικό κριτήριο πόσο «σελέμπριτι» είναι ο (η) υποψήφιος.

Και όμως. Μετά από τόσες αποτυχημένες ή αδιάφορες επιλογές, που έστειλαν στις Βρυξέλλες ακατάλληλα πρόσωπα, συνεχίζεται το ίδιο βιολί. Το κάνουν ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, για την ακρίβεια οι αρχηγοί τους.

Ο Στέφανος Κασσελάκης έχει γοητευθεί από τις λάιφ στάιλ εκπομπές, πρωϊνάδικα και μη. Αφού σ’ αυτές πάει κάθε τρεις και λίγο, «τσίμπησε» μερικούς από τα πάνελ και τους προορίζει για υποψηφίους. Τώρα, στο ερώτημα «και τι έχουν να προσφέρουν αυτοί, αν εκλεγούν, στην Ευρωβουλή», η απάντηση μπορεί να είναι ασφαλής: ό,τι πρόσφεραν και οι προηγούμενοι αυτής της κατηγορίας, δηλαδή τίποτα. Και, δυστυχώς, έχουν αυξημένες πιθανότητες να εκλεγούν- σε βάρος άλλων αξιόλογων υποψηφίων- αφού η αναγνωρισιμότητα που τους προσφέρει η οθόνη δεν μπορεί να αντισταθμιστεί από πιο σημαντικά, προσόντα των άλλων.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης επέλεξε την ίδια μέθοδο. Μόνο που οι δικοί του «σελέμπριτις» δεν είναι από το πρωϊνάδικα, αλλά από τον αθλητισμό. Συμπαθείς μεν ως παλιές δόξες, αλλά πολιτικά αβαρείς. Και γυρολόγοι.

Για παράδειγμα, ο Θοδωρής Ζαγοράκης έχει κάνει δύο θητείες στις Βρυξέλλες ως ευρωβουλευτής της ΝΔ. Ο Μητσοτάκης επέλεξε να μην του δώσει και τρίτη, αλλά εκείνος δεν είχε κανέναν ενδοιασμό από συντηρητικός να μεταμορφωθεί σε σοσιαλιστή. Θέση να ΄ναι κι ό,τι(όπου) να ‘ναι. Του την πρόσφερε ο Ανδρουλάκης. Γιατί; Προφανώς, θορυβημένος από τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, που «αφαιρούν» από το ΠΑΣΟΚ τη δεύτερη θέση. Νομίζει ότι θα την ανακτήσει αν πάρει, λόγω Ζαγοράκη, περισσότερους βορειοελλαδίτες οπαδούς.

Άντε και αγνόησε την οκταετή θητεία του στη ΝΔ, μεταγραφές γίνονται στην πολιτική. Πώς μπορεί να παραβλέπει τη στάση του Ζαγοράκη στο τελευταίο ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου, που καταδίκασε την κυβέρνηση Μητσοτάκη για παραβιάσεις του κράτους δικαίου; Δεν είδε ότι συνυπέγραψε «αντιψήφισμα», το οποίο έλεγε ότι όλα βαίνουν καλώς; Με τέτοιους ανεμοδούρες υποψηφίους θα δώσει τον αγώνα υπέρ του κράτους δικαίου;

Κάπως έτσι οι πανελίστες του Κασσελάκη και οι γυρολόγοι του Ανδρουλάκη μπορεί να αφήσουν έξω από την Ευρωβουλή αξιόλογους ανθρώπους και από τα δύο κόμματα, που έχουν να προσφέρουν κάτι περισσότερο από την-ελέω TV και γηπέδων- αναγνωρισιμότητα των άλλων.

Αλλά ποιος νοιάζεται γι’ αυτό; Όλα θυσιάζονται στο βωμό των εντυπώσεων. Νυν υπέρ πάντων ο αγών για τη δεύτερη θέση. Όποιος την πάρει, έστω με 15%, θα πανηγυρίζει. Τι κι αν οι δύσμοιροι ψηφοφόροι τους δεν θα μπορούν να καταλάβουν «το γιατί»;

Μάλιστα, αν -ο μη γένοιτο- οι απώλειες της ΝΔ πάνε σε θεομπαίχτες και κηραλοιφές, το δράμα θα είναι διπλό…