Πέντε σημεία για το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ

1. Το 3ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ άργησε δύο χρόνια. Τα κόμματα εξουσίας μετά από εκλογικές ήττες, συνήθως φροντίζουν να κάνουν τα συνέδριά του λίγους μήνες μετά τις κάλπες. Ο λόγος είναι απλός: τα κομματικά συνέδρια μετά τις εκλογικές ήττες συνιστούν τελετουργίες κάθαρσης. Μέσα από μια διαδικασία αυτοκριτικής και αλλαγής προσώπων, σηματοδοτείται η νέα αρχή του κόμματος. Το ότι γίνονται σε σύντομο διάστημα μετά τις εκλογές, αποσκοπεί στο να περιοριστεί η αναπόφευκτη περίοδος εσωστρέφειας και ξεκαθαρίσματος λογαριασμών που ακολουθεί μια ήττα. Ο κ. Τσίπρας αποφάσισε να μην κάνει γρήγορα συνέδριο, αλλά να προχωρήσει σε μια εκστρατεία εγγραφής μελών. Στη συνέχεια ήρθε η πανδημία, με αποτέλεσμα η περίοδος εσωστρέφειας και αβεβαιότητας να επιμηκυνθεί υπερβολικά, κάτι που έβλαψε σοβαρά τον ΣΥΡΙΖΑ -σε συνδυασμό βέβαια με τη βλακώδη συνήθεια να δημοσιοποιούνται όλες οι εσωτερικές διεργασίες, και μάλιστα με όρους πολεμικής.
2. Το Συνέδριο βρίσκει τον Αλέξη Τσίπρα να επανακάμπτει. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν τη διαφορά με τη Νέα Δημοκρατία να μειώνεται, μιας και η ακρίβεια ροκανίζει τη δημοτικότητα της κυβέρνησης. Παράλληλα, ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζει τα πρώτα μικρά κέρδη και μια βελτίωση στους ποιοτικούς δείκτες του. Ασφαλώς ο κ. Τσίπρας, εκμεταλλεύεται τόσο τη συγκυρία όσο και δύο μεγάλα σφάλματα των αντιπάλων του: την επιλογή Μητσοτάκη να μην προσφύγει σε εκλογές αμέσως μετά το πρώτο κύμα της πανδημίας, καθώς και την άρνηση (ή αδυναμία) του Νίκου Ανδρουλάκη να διεκδικήσει στην πράξη την πρωτοκαθεδρία της Κεντροαριστεράς. Επίσης, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ (με το αισθητήριο που τον διακρίνει), κατανόησε εγκαίρως ότι το ζήτημα της ακρίβειας είναι game changer και το πήρε πάνω του. Ωστόσο, η επιστροφή του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα ήταν εφικτή, αν το κόμμα δεν είχε αποκτήσει ισχυρά ερείσματα σε ένα σημαντικό τμήμα της κοινωνίας. Καταγράφεται διαρκώς ένα περίπου 25% των πολιτών που έχει μια σκληρή ταυτότητα ΣΥΡΙΖΑ. Αυτήν την ταυτότητα ΣΥΡΙΖΑ που έχει πλέον σταθερά χαρακτηριστικά και είναι αποτέλεσμα των ιλιγγιωδών αλλαγών της προηγούμενης δεκαετίας, παραβλέπουν όσοι εκτιμούν (ή εύχονται) ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εφήμερο φαινόμενο. Το 25% βέβαια δεν αρκεί για να νικήσεις, αλλά είναι μια καλή βάση.
3. Ο κ. Τσίπρας θα κερδίσει πανηγυρικά το 3ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό όμως δεν είναι έκπληξη. Στις συνειδήσεις της μεγάλης πλειονότητας των μελών και των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ ο πρόεδρος είναι απολύτως ταυτισμένος με το κόμμα. Σε ορισμένους μοιάζει ακατανόητο γιατί γίνεται θέμα ο τρόπος εκλογής προέδρου, αφού δεν υπάρχει άλλος υποψήφιος. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα παιχνίδι πολιτικών συμβολισμών. Με την εκλογή από τη βάση, ο ΣΥΡΙΖΑ απομακρύνεται τελείως από τη παράδοση του Συνασπισμού και του ΚΚΕ (Εσωτερικού) και τοποθετείται (στο συμβολικό επίπεδο πάντοτε) στην οικογένεια της Κεντροαριστεράς. Αυτή η συμβολική μετατόπιση δεν είναι αντιφατική με την υιοθέτηση ενός πιο αιχμηρού αριστερού λόγου όποτε αυτός θεωρείται αναγκαίος -όπως έκανε ο κ. Τσίπρας στην ομιλία του στο Συνέδριο. Το κεντρικό μήνυμα όμως είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι απλώς ένα κόμμα φιλικό στους ψηφοφόρους της Κεντροαριστεράς. Είναι το δικό τους κόμμα. Παράλληλα, η εκλογή από τη βάση της ΚΕ αποδυναμώνει τις τάσεις ως συμπυκνώσεις εσωκομματικής ισχύος. Μαζί οι δύο καταστατικές αλλαγές ενισχύουν αυτό που οι δημοσκόποι ονομάζουν «ηγετικό προφίλ» του κ. Τσίπρα. Επιπλέον, η πολύ καλή τηλεοπτική εικόνα της εναρκτήριας ομιλίας του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, ασφαλώς ικανοποίησε το επιτελείο της Κουμουνδούρου.
4. Για όσες-ους δεν ξέρουν καλά τα του ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι εύκολα κατανοητή ούτε η στάση της Ομπρέλας της εσωκομματικής αντιπολίτευσης. Για ποιο λόγο να δώσει τη μάχη για την εκλογή του προέδρου αφού δεν κατεβάζει δικό της υποψήφιο; Επιπλέον, για ποιο λόγο τα στελέχη της να μπουν σε μια αντιπαράθεση με τον κ. Τσίπρα την οποία ευθύς εξαρχής γνώριζαν ότι δεν μπορούν να κερδίσουν και η οποία θα βλάψει σίγουρα τις πολιτικές φιλοδοξίες τους; Η απάντηση έχει να κάνει με τους πολιτικούς συμβολισμούς και την αίσθηση του ανήκειν. Η Ομπρέλα έδωσε μια μάχη για να συνεχίσει ο ΣΥΡΙΖΑ να εγγράφεται στην παράδοση που μέχρι τώρα ανήκει. Είναι ταυτοτικό ζήτημα για τα στελέχη και τα μέλη της. Βεβαίως ακούγοντας τις συνεχείς αναφορές της Ομπρέλας στον ριζοσπαστισμό και τα κινήματα, δεν μπορείς να μη σκεφτείς ότι μιλάμε για ένα κόμμα που ως κυβέρνηση εφάρμοσε Μνημόνιο και δημιούργησε τη Μόρια… Σε κάθε περίπτωση, έχοντας κερδίσει περίπου το ¼ των συνέδρων, η Ομπρέλα θα πρέπει να είναι ευχαριστημένη, δεδομένων των συνθηκών.
5. Η επόμενη μέρα για τον ΣΥΡΙΖΑ προδιαγράφεται από όσα είπε ο κ. Τσίπρας στο κλείσιμο της εναρκτήρια ομιλίας του: «Απλώνουμε το χέρι μας σε όλες τις προοδευτικές δυνάμεις του τόπου και τους καλούμε να ξεπεράσουμε τα προβλήματα του παρελθόντος, που μας χώριζαν και μας πληγώνουν […] Τους καλώ λοιπόν ευθέως όλους να ανοίξουν τα χαρτιά τους. Να ανοίξουν τα χαρτιά τους απέναντι στην κοινωνία, στους προοδευτικούς πολίτες. Πώς πιο γρήγορα θα απαλλαγεί ο τόπος από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Πώς, ποια κυβέρνηση και με ποιο πρόγραμμα θα πρέπει να αναλάβει τις τύχες της χώρας;» Με πιο απλά λόγια, ο κ. Τσίπρας θα επιχειρήσει μια μακρά επίθεση φιλίας στον κ. Ανδρουλάκη. Σε μια στιγμή που το πολιτικό παιχνίδι ανοίγει ξανά από την εντεινόμενη δυσαρέσκεια για την κυβέρνηση, ο κ. Τσίπρας θα πιέσει τον κ. Ανδρουλάκη να δώσει συγκεκριμένες απαντήσεις στο ζήτημα της «προοδευτικής διακυβέρνησης». Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ προβλήθηκε βίντεο με τον θερμό χαιρετισμό του σοσιαλιστή πρωθυπουργού της Πορτογαλίας Αντόνιο Κόστα. Όποια απάντηση και αν δώσει ο πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ, ο κ. Τσίπρας χαμένος δεν θα βγει.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις