Πώς ξέρουν ότι δολοφονήθηκε ο Καλογήρου;

Ποια είναι η αιτία θανάτου του Βασίλη Καλογήρου; Λογικά θα πάρουμε μία απάντηση από τις ιστολογικές και τοξικολογικές εξετάσεις. Εκτός και αν υιοθετήσουμε ευθέως την εκδοχή Βελόπουλου και Ραλλίας Χρηστίδου και δεχθούμε ότι ήταν δολοφονία. Άλλωστε η ιατροδικαστής θεωρήθηκε εξ ορισμού αναξιόπιστη, σωστά;

Όμως, να με συγχωρείτε, δεν είναι ελαφρώς πρόωρο να εκδίδουν πόρισμα και ετυμηγορία πολιτικά στελέχη χωρίς να έχουν πάρει στα χέρια τους μία έκθεση και αποτελέσματα εξετάσεων; Θα μου πείτε ότι με τη φορά που έχουν πάρει τα πράγματα, ο καθένας δύναται να ισχυριστεί αυτό που γουστάρει. Ακόμα και αν ο θάνατος του Καλογήρου αποδοθεί σε φυσικά αίτια, κάποιοι θα πουν ότι είναι το παρακράτος που παρουσιάζει στημένα αποτελέσματα. Ναι, συμφωνούμε, ότι για το κλίμα καχυποψίας και τις θεωρίες συνωμοσίας η βασική ευθύνη βαραίνει την κυβέρνηση που έπαιξε άθλια το παιχνίδι –τα εξηγεί εκτενώς ο Γιώργος Καρελιάς.

Ωστόσο κάπου υπάρχει και ένα ποσοστό ευθύνης στην αντιπολίτευση. Όταν εκδίδεις πόρισμα περί δολοφονίας του Καλογήρου πριν την Αστυνομία, είναι εξαιρετικά πιθανό, στην περίπτωση που δεν επιβεβαιωθείς, να σε εγκαλέσουν για σκόπιμη παραπλάνηση της κοινής γνώμης. Και από τη στιγμή που θα σε βρουν «ανοιχτό» σε αυτήν την υπόθεση, ενδέχεται να καταστείς αναξιόπιστος και για μία σειρά άλλων ισχυρισμών σου. Και εντάξει, ο Βελόπουλος και η Χρηστίδου. Ο Φάμελλος, που υποτίθεται είναι σοβαρός άνθρωπος, δεν είδε σε τι φάκα βάζει το δάχτυλο του; Διότι έτσι και δεν προκύψει δολοφονία, ο Φάμελλος, ο Βελόπουλος και η Ραλλία θα κατηγορηθούν, όπως εγκαλούνται και τώρα, για επιχείρηση διασποράς fake news με σκοπό τη δημιουργία τοξικού κλίματος. Και ναι, όποιος τους κατηγορήσει, θα έχει, εν προκειμένω, όλο το δίκαιο με το μέρος του.

Είναι και το άλλο. Το θέμα με το παράνομο φορτίο που, κατά τους ισχυρισμούς της αντιπολίτευσης, ενδέχεται να μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία. Αυτό έχει προβληθεί με την ισχύ βεβαιότητας, ακλόνητου στοιχείου. Εδώ υπάρχουν δύο ενδεχόμενα. Το πόρισμα του Πολυτεχνείου είτε θα επιβεβαιώνει, είτε θα απορρίπτει την εκδοχή της έκρηξης από παράνομο φορτίο.

Ας πούμε ότι την επιβεβαιώνει. Η κυβέρνηση θα πάρει στο κυνήγι τη Hellenic Train, η εταιρεία τους υπαλλήλους τους και όλοι άλλοι θα κατηγορούν το Μαξίμου για σχέση με λαθρεμπόρους. Αλλά λίγο ως πολύ αυτό δεν συμβαίνει και σήμερα;

Τώρα ας υποθέσουμε ότι το Πολυτεχνείο δεν επιβεβαιώνει τα περί παράνομου φορτίου. Εντάξει, ο υπεύθυνος καθηγητής θα λουστεί τις γνωστές κατηγορίες για ένταξη του στο παρακράτος κ.λ.π. Όμως ξέρετε τι θα συμβεί σε αυτήν την περίπτωση; Περίπου αυτό που συμβαίνει και τώρα. Όλο το debate, το σύνολο της συζήτησης, θα εξαντληθεί γύρω από το τι μετέφερε η αμαξοστοιχία, ενώ άλλα, κομβικά συστατικά της υπόθεσης μένουν στην άκρη. Ξεχάσαμε τις συμβάσεις, τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το κράτος, την ανεπάρκεια στην οργάνωση ενός αξιόπιστου σιδηροδρόμου. Ξεχάσαμε το πώς γίνονται οι διορισμοί ακατάλληλων ανθρώπων, ξεχάσαμε ακόμα και τον Καραμανλή και την παρουσία του στα ψηφοδέλτια.

Αν δεν επιβεβαιωθεί το παράνομο φορτίο, η κυβέρνηση θα στρέφει τη συζήτηση στη θεωρία συνωμοσίας που κατέρρευσε και οι υπόλοιποι θα προσπαθούν να επαναφέρουν στο προσκήνιο τα σοβαρά, τα υπαρκτά θέματα. Αλλά ήδη η κουβέντα θα έχει πάει αλλού.