Προσεχώς “112” για εκκένωση προς… Σύνταγμα

Αφού ζητήσω προκαταβολικά συγγνώμη, θα παραθέσω αμέσως και ατόφια όλη την κυβερνητική προπαγάνδα σε μια παράγραφο, ώστε όποιος θέλει να την προσπεράσει γρήγορα και επίσης για να αποφύγουμε τη μόλυνση των επόμενων παραγράφων από το δήγμα των κομματόσκυλων και των ομάδων ψέματος.

Για την καταστροφική φωτιά στη βορειοανατολική Αττική και για όλες τις φωτιές στα 5 χρόνια της κυβέρνησης φταίνε:

Οι χαοτικές κηλιδώσεις, τα φλεγόμενα πουλιά, οι περιοχές “μπακλαβάς”, το ειδικό μικροκλίμα, τα επιθετικά πεύκα, τα νευρικά πουρνάρια, τα αμυντικά χόρτα, τα μεσοεπιθετικά έλατα, τα ακαθάριστα οικόπεδα (ατομική ευθύνη), ο άνεμος ανεξαρτήτως βαθμού και γαλονιών, η αντιπολίτευση που είναι εκτός εξουσίας μια 5ετία, οι εμπρηστές, ο αφρός ξυρίσματος, όλα τα παραπάνω, αρκεί να απαλλάξουμε την κυβέρνηση από τις ευθύνες της.

Αν δεν πιάσουν αυτά τα φοβερά επιχειρήματα, επιστρατεύουμε τη συγκίνηση. “Μην ασκείτε κριτική για τις φωτιές, διότι χτυπάτε τους πυροσβέστες που δίνουν ιερό αγώνα“.

Να το ξεκαθαρίσουμε εδώ. Τιμή και δόξα στους πυροσβέστες και τους εθελοντές. Είναι ήρωες, αλλά καλό θα είναι η κυβέρνηση να τους θυμάται και τον Οκτώβριο όταν αντιμετωπίζει τα αιτήματά τους με αστυνομικές αύρες και ξύλο.

Πάντα λοιπόν φταίει κάτι άλλο και όταν δεν βρίσκεται αυτό το κάτι, πάμε στην ατομική ευθύνη, λες και η ατομική ευθύνη απαλλάσσει μια κυβέρνηση, ειδικά αν έχει εκλεγεί με την δέσμευση για ένα νέο μοντέλο κράτους που τα πάντα ποιεί εν σοφία και όλα τα παρακολουθεί (αυτό μην είμαστε άδικοι, υλοποιήθηκε).

Αυτή είναι σταθερά η γραμμή της κυβέρνησης του επιτελικού κράτους, που πια δεν αναφέρεται ως τέτοιο ούτε από τους ίδιους τους θιασώτες του. Το επιτελικό κράτος άλλωστε έχει μείνει στο Gov.gr και οι υπόλοιπές του δυνάμεις και δυνατότητες ξοδεύτηκαν στις υποκλοπές και στη συγκάλυψή τους.

Φαντάζομαι ότι η εξαγγελία του επιτελικού κράτους πριν το 2019 και πριν καταλήξει να είναι ύφος, πόζα και μοίρασμα χρημάτων σε ημέτερους, ίσως σήμαινε (στο μυαλό όσων ψήφισαν την παρούσα κυβέρνηση), ένα κράτος που θα προλαμβάνει αντί να δικαιολογείται.

Να δεχθούμε ότι η κλιματική κρίση, οι υψηλές θερμοκρασίες και οι άνεμοι, δυσχεραίνουν την πυρόσβεση. Πράγματι είναι έτσι.

Δεν κάναμε τη συζήτηση αυτή και πέρσι;

Δεν την κάναμε και στην Εύβοια πριν τρία χρόνια;

Δεν την κάναμε και μετά το Μάτι;

Η σημερινή κυβέρνηση και ο ίδιος ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης πρωτοστάτησε σε αυτές τις συζητήσεις με μπόλικες μεγαλοστομίες και κύριο συμπέρασμα ότι οι μελλοντικές πυρκαγιές πρέπει να αντιμετωπίζονται πολλούς μήνες νωρίτερα, μέσω της ΠΡΟΛΗΨΗΣ.

Δεν το έκανε όμως πράξη γιατί είναι μια επίπονη διαδικασία και πολύ λιγότερο εντυπωσιακή από την απαρίθμηση εναέριων μέσων και drones.

Δεν το έκανε γιατί δεν λειτουργεί με μακροπρόθεσμο σχεδιασμό, αλλά κινείται κοντόφθαλμα με στόχο την αναπαραγωγή της εξουσίας της και την επικοινωνιακή διαχείριση κάθε προβλήματος που προκύπτει.

Μπορείτε να το διαπιστώσετε αν σκεφθείτε το μέλλον της χώρας και των πολιτών της όσον αφορά ζητήματα όπως το Δημογραφικό, τη Στέγαση, την Εργασία, την Παιδεία, την Υγεία.

Μια κυβέρνηση που δεν προγραμματίζει πέρα από έναν εκλογικό κύκλο δεν μπορεί να επιλύσει τα μεγάλα προβλήματα, ακόμα και αν διαχειρίζεται Ταμεία Ανάκαμψης και πακτωλό χρημάτων.

Για να επιστρέψουμε στην καταστροφική φωτιά της βορειονατολικής Αττικής, τις συνέπειες της οποίας στη ζωή και την υγεία μας θα αντιληφθούμε τα αμέσως επόμενα χρόνια, η εξέλιξή της δείχνει ότι για άλλη μια φορά μια κυβέρνηση που βρίσκεται όχι στον 1ο ή στον 2ο, αλλά στον 5ο χρόνο εξουσίας της, τα έκανε θάλασσα.

 

Είναι απόλυτη προτεραιότητα να μη θρηνούμε θύματα στις φωτιές -κανείς δεν λέει το αντίθετο- αλλά είναι εγκληματικό να μην αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση (ή να κάνει πως δεν καταλαβαίνει) ότι τα καμένα δάση, τα νεκρά ζώα και τα κατεστραμμένα σπίτια ανθρώπων που δεν έχουν 20-30 ακίνητα αλλά ένα, είναι αδύνατον να θεωρούνται επιτυχημένη διαχείριση, όσα “112” και αν σταλούν.

Από τα drones, το “νέο σχεδιασμό ασφάλειας” και τη “θωρακισμένη Αττική”, φτάσαμε μέσα σε ένα μήνα στις εντολές εκκένωσης… “προς Χαλάνδρι” και στη φωτιά σε αστικό ιστό.

Αυτό δεν μπορεί να λογίζεται ως επιτυχία και καλή λειτουργία μιας κυβέρνησης, ακόμα και αν αυτή εμπιστεύεται θέματα ζωής και θανάτου των πολιτών σε αξιωματούχους που προχωρούν σε ανακοινώσεις, χωρίς να καταλαβαίνουν λέξη από αυτά που διαβάζουν.