Ραντεβού για 4 σε μια κακόγουστη φάρσα

Σε μερικά εικοσιτετράωρα κάποια στελέχη τηλεοπτικών σταθμών, μαζί με κάποια στελέχη επιχειρηματικών σχημάτων που διεκδικούν μια από τις τέσσερις άδειες, θα κλειστούν σ’ ένα κτίριο φρουρούμενοι και θα παίξουν τα… ρέστα τους σ’ αυτόν τον πρωτότυπο(αν μη τι άλλο) διαγωνιστικό τζόγο. Αλλά δεν είναι αυτό καθαυτό το γεγονός που διεκδικεί μια θέση στα ρεκόρ Γκίνες. Ούτε βέβαια ότι η κοινωνία παρακολουθεί με σχετική απάθεια τη γελοιοποίηση της διαδικασίας.

Θα έλεγα ότι ακόμα και η έλλειψη πιστοποίησης για το λογισμικό αποτελεί λεπτομέρεια μπροστά στην ουσία μιας ιστορίας που ξεκίνησε ως κακόγουστο αστείο και εξελίσσεται σε φάρσα. Και όμως ενώ δεν θα έπρεπε να γελάει κανείς μ’ αυτά που συμβαίνουν σε μια ευρωπαϊκή χώρα, μέλος της ΕΕ και της ευρωζώνης, κυβέρνηση και υποψήφιοι συνεργούν σε μια υπόθεση που αργά ή γρήγορα θα εκθέσει διεθνώς τη χώρα.

Δεν ξέρω αν υπάρχει προηγούμενο οι αστυνομικές αρχές να εκκενώνουν το κτίριο, ταυτόχρονα να εκπονούν επιχειρησιακό σχέδιο για την ασφάλεια των χώρων που θα διεξαχθεί η δημοπρασία και διμοιρίες των Ειδικών Δυνάμεων να παρατάσσονται περιμετρικά της Γενικής Γραμματείας Επικοινωνίας και Ενημέρωσης. Και όλα αυτά όχι γιατί υπάρχουν πληροφορίες για τρομοκρατικό χτύπημα, αλλά για τέσσερις άδειες λειτουργίας τηλεοπτικών σταθμών! Αν οι Έλληνες διάβαζαν ότι αυτά γίνονται σε κάποια χώρα της Αφρικής, ή έστω σε κάποια μπανανία της Λατινικής Αμερικής, θα γελούσαν. Αν πάλι μάθαιναν ότι κάτι ανάλογο θα μπορούσε να συμβεί σε κάποια ευρωπαϊκή χώρα – συμπεριλαμβανομένων και εκείνων του τέως υπαρκτού σοσιαλισμού – θα το θεωρούσαν ανέκδοτο και φυσικά δεν θα το πίστευαν. Όλα αυτά, και χειρότερα, γίνονται στην Ελλάδα και κανείς δεν φαίνεται να ανησυχεί.

Ίσως γιατί οι πολίτες αυτής της χώρας έχουν φάει τόσο αέρα κοπανιστό επί σειρά ετών, ώστε ο τηλεοπτικός αέρας να θεωρείται υπόθεση των “μεγάλων συμφερόντων” η οποία δεν τους αφορά. Απ’ τη στιγμή μάλιστα που το μόνο που χωρίζει τους υποψήφιους επενδυτές από τις άδειες είναι… το πορτοφόλι, μπορεί και να μην έχουν άδικο. Όταν ένας υπουργός της Αριστεράς προτάσσει τέτοια… ιδανικά έναντι των ποιοτικών κριτηρίων, τότε γιατί ο πολίτης να αισθάνεται διαφορετικά για ένα “χαζοκούτι” που όλους τους προηγούμενους μήνες φρόντισε η κυβέρνηση να το απαξιώσει και να το παραδώσει βορά σε όσους έχει πείσει ότι τα ΜΜΕ φέρουν τη κύρια και αποκλειστική ευθύνη για τα χάλια της χώρας; Γιατί να τους νοιάζει επειδή θα χάσουν τη δουλειά τους οι “διαπλεκόμενοι” δημοσιογράφοι όταν πάνω από ένα εκατομμύριο είναι άνεργοι;

Ομολογουμένως η κυβέρνηση κατόρθωσε μέσω των “διαπλεκόμενων” δημοσιογράφων, οι οποίοι έδιναν(και δίνουν) βήμα στα στελέχη της να καθυβρίζουν τους ίδιους και τα κανάλια που τους φιλοξενούσαν(και συνεχίζουν να τους φιλοξενούν), να στείλει στη κοινή γνώμη το μήνυμα ότι τα κανάλια αποτελούν εστίες διαφθοράς. Κατ’ αυτόν τον τρόπο κατάφερε στρέφοντας το ενδιαφέρον των πολλών στο δικό της αφήγημα, δηλαδή ότι για πρώτη φορά μπαίνει “τάξη” στην τηλεοπτική “αυθαιρεσία”, να αφήσει τους λίγους να ασχολούνται με την καθεστωτικής έμπνευσης διαδικασία. Μόνο που τέτοιες διαδικασίες, που παραπέμπουν σε αυταρχικά καθεστώτα, καταλήγουν σε φαιδρές καταστάσεις. Όσοι έζησαν στο παρελθόν ανάλογες καταστάσεις, που η πλειονότητα των εμπνευστών αυτής της φάρσας λόγω ηλικίας δεν γνωρίζουν, αντιλαμβάνονται το υπονοούμενο.

Ραντεβού λοιπόν στον αέρα μεθαύριο για τέσσερις άδειες που το πιθανότερο είναι να μείνουν κυριολεκτικά… στον αέρα ή μήπως στα τέσσερα; Διότι μπορεί ο αέρας που πνέει στη χώρα να αρχίζει να γίνεται επικίνδυνος για τη δημοκρατία αστικού τύπου, αλλά όπως συνέβη και με μια άλλη… πονεμένη ιστορία όπως εκείνη του “βασικού μετόχου”, οι θεσμοί που προασπίζουν την ελευθερία και τη νομιμότητα λειτουργούν στην Ευρώπη. Στην καλύτερη περίπτωση αυτή η υπόθεση θα εκπέσει νομικά, αν και προηγουμένως η εφαρμογή θα έχει καταστεί αδύνατη λόγω της έλλειψης, εκ μέρους του αρμόδιου κυβερνητικού επιτελείου, στοιχειώδους επαφής με την διαρκώς αναπτυσσόμενη τηλεοπτική πραγματικότητα. Ο κ. Τσίπρας και ο κ. Παππάς ήταν μικροί ώστε να θυμούνται την περίφημη φράση του μακαρίτη Δ. Μαρούδα – του ΠΑΣΟΚ της Αλλαγής – που όταν είχε ερωτηθεί πως θα εμποδίσει τη δορυφορική τηλεόραση είχε απαντήσει πως θα καταρρίψει το δορυφόρο!

*Ο Χάρης Παυλίδης, είναι δημοσιογράφος.