Ρύθμιση για Κασιδιάρη χωρίς παραθυράκια και παραβίαση του Συντάγματος

Γενικά, δύσκολα μπορεί να πειστεί κανείς ότι δεν έχει κομματική σκοπιμότητα οποιαδήποτε εκλογική ρύθμιση έρχεται λίγο πριν στηθούν οι κάλπες. Ειδικά για την κυβέρνηση Μητσοτάκη, είναι προφανές ότι αυτό που βάρυνε στην απόφασή της να φέρει τη ρύθμιση τώρα, 3,5 χρόνια από την ανάληψη της διακυβέρνησης, είναι τα δημοσκοπικά ευρήματα, τα οποία δείχνουν ότι το ναζιστικό μόρφωμα του Κασιδιάρη κόβει ψήφους από τη Νέα Δημοκρατία.

Το γεγονός δεν εκπλήσσει. Μια κυβέρνηση που πολιτεύεται διαρκώς με βάσει έναν ακραίο ψηφοθηρικό λαϊκισμό, αντιμετωπίζει με τον ίδιο τυχοδιωκτικό και ανεύθυνο τρόπο το κρίσιμο ζήτημα της αντιμετώπισης του φασισμού.

Η θέση αρχής

Ωστόσο, παρά την προφανή εκλογικίστικη σκοπιμότητα της κυβέρνησης, το ζήτημα των ναζί πρέπει πάντα να αντιμετωπίζεται από θέσεις αρχής. Η προσωπική μου θέση αρχής είναι ότι δεν πρέπει να δίνεται ούτε σπιθαμή ελεύθερου χώρου στους φασίστες, ότι οι (καταδικασμένοι μάλιστα) μαχαιροβγάλτες δεν μπορούν να έχουν την ευχέρεια να παριστάνουν το πολιτικό κόμμα, ότι ο ναζισμός δεν είναι μια ακόμα ιδεολογία, αλλά το έγκλημα που μετατρέπεται σε κοσμοθεωρία και στάση ζωής.

Έχοντας πια την εμπειρία της Χρυσής Αυγής, μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι ο Φύσσας και ο Λουκμάν (και πόσοι ακόμα που δεν μάθαμε…) θα ζούσαν σήμερα, αν δεν έχει επιδειχτεί τόσο μεγάλη ανοχή από τον κρατικό μηχανισμό στην εγκληματική οργάνωση του Μιχαλολιάκου.

Από θέση αρχής λοιπόν δεν διάκειμαι αρνητικά σε μια προσπάθεια απαγόρευσης του ναζιστικού μορφώματος του Κασιδιάρη. Σε αυτήν την περίπτωση τα εκλογικίστικα παιχνίδια του Μητσοτάκη περνάνε σε δεύτερη μοίρα.

Οι προϋποθέσεις

Κάθε πολιτική κίνηση δεν κρίνεται μόνο με βάση τις θέσεις αρχής, αλλά και με τον συγκεκριμένο τρόπο που αυτή επιχειρείται να υλοποιηθεί.

Μια τροπολογία για τον Κασιδιάρη πρέπει να κριθεί λοιπόν επίσης από το:

• αν είναι συμβατή με το σύνταγμα,
• αν αφήνει παραθυράκια για την εφαρμογή τους και σε άλλους, πλην των ναζί.

Το σύνταγμα δεν μπορεί να παραβιάζεται ακόμα και για «ευγενείς» σκοπιμότητες -η Ιστορία δείχνει ότι με τον πρώτο (συνταγματικό) πόντο που θα φύγει, μπορεί να ξηλωθεί όλο το (δημοκρατικό) πουλόβερ. Ιδιαίτερα δε στην Ελλάδα που έχουμε την ολέθρια εμπειρία του Ιδιώνυμου και των απαγορεύσεων σε βάρος της Αριστεράς, πρέπει να σκεφτόμαστε δυο και τρεις φορές τα εμπόδια στις ανακηρύξεις υποψηφίων και κομμάτων -πόσο μάλλον όταν έχουμε να κάνουμε και με μια κυβέρνηση που δεν ορρωδεί προ ουδενός.

Η κυβερνητική τροπολογία

Με τα όσα έχουν δει μέχρι τώρα το φως της δημοσιότητας, η κυβερνητική τροπολογία για τον Κασιδιάρη, δεν πληροί καμία από τις δύο προϋποθέσεις στις οποίες αναφερθήκαμε. Πρώτον, έχει σοβαρό πρόβλημα συνταγματικότητας, σύμφωνα με κορυφαίους συνταγματολόγους.

Δεύτερον, είναι σαφές ότι αφήνει παραθυράκια (ορθάνοιχτες πόρτες, για την ακρίβεια) για να στραφεί η απαγόρευση κι εναντίον άλλων. Δεν μοιάζει υπερβολική η κριτική ότι η τροπολογία παίζει με την ανιστόρητη λογική των δύο άκρων -η οποία τελικά νομιμοποιεί τους φασίστες.

Ενδεχομένως, η κυβέρνηση να φέρει μια νέα βελτιωμένη εκδοχή της ρύθμισης. Σε κάθε περίπτωση, ο δημοκρατικός κόσμος πρέπει να δεχτεί μόνο μια ρύθμιση σύμφωνη με το σύνταγμα και χωρίς παραθυράκια.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις