“Συγγνώμη” για όλο αυτό που προκάλεσα με την Ψίμυθο (αλλά δεν κατάλαβα πώς το έκανα)

Δεν υπάρχει μη άβολος τρόπος διεκδίκησης της πατρότητας ενός αστείου. Με το που βγαίνεις και λες “εγώ το ξεκίνησα αυτό”, η ετεροντροπή σε έχει ήδη καταπιεί. Αλλά από κάπου πρέπει να ξεκινήσω αυτό το κείμενο οπότε, ναι, αυτό το “αστείο” για την Ψίμυθο ξεκίνησε από ένα δικό μου tweet (γράφω στο Twitter ως @beatbukowski).

Δεν ξέρω πως έφτασε τόσο μακριά αλλά ευτυχώς, όπως όλα τα πράγματα στο ίντερνετ, έτσι κι αυτό θα πεθάνει σύντομα. Ήδη έχει υπερβεί κατά πολύ τη διάρκεια ζωής που του αναλογεί -τρίτη μέρα να ασχολούνται με αυτό είναι πολύ. Λογικά τη στιγμή που διαβάζει κάποιος αυτές τις γραμμές, το “αστείο” θα ψυχορραγεί.

Επίσης δεν ξέρω γιατί έδωσε αφορμή για τόσα πολλά αστεία αυτή η σκέψη για ένα νησί ψαγμένων/φασαίων/εναλλακτικών, που το ξέρουν ελάχιστοι και που φέτος “η φάση ήταν εκεί”. Όλα αυτά που γράφτηκαν όμως, όλες αυτές οι καταπληκτικές ιδέες (εκατό φορές καλύτερες απ’ τη δικιά μου), δείχνουν ότι κάτι ήδη υπήρχε εκεί. Ήταν ήδη πολύ κοινή η διαπίστωση ότι κάθε καλοκαίρι διάφοροι φασαίοι αναφέρουν νησάκια που δεν τα ξέρει σχεδόν κανείς και που έχουν μια καταπληκτική παραλία με μία καταπληκτική ταβέρνα που φτιάχνει τέλεια λαδοκούλουρα κλπ.

Νομίζω ότι όλα τα αστεία γράφτηκαν πάνω σε αυτό το premise, που λένε και οι επαγγελματίες κωμικοί.

Αλλά και πάνω στα άρθρα που κυκλοφορούν κάθε καλοκαίρι για δήθεν “κρυμμένους παραδείσους”.

Στην πραγματικότητα ήταν ένα inside joke που έλεγα τα τελευταία καλοκαίρια σε διάφορους φίλους μου από κοντά, ότι “φέτος Ψίμυθος χαμός, έπρεπε να ‘ρθεις” κλπ. Και η αλήθεια είναι ότι δεν θυμάμαι καν αν χρησιμοποιούσα τη λέξη “Ψίμυθος” ή κάτι άλλο που να θύμιζε Ψέριμο, Σίκινο κλπ.

Τέλος πάντων, αυτό είναι, δεν έχει κάτι περισσότερο. Ήδη το cringe με έχει καταπιεί που τα γράφω αυτά.

Σίγουρα πάντως δεν “τρόλαρα”, δεν υποδύθηκα δηλαδή ότι αυτό το νησί ήδη υπάρχει.

Έγραφα εξ αρχής στο μοναδικό σχετικό tweet που έκανα: “Να βρεις ένα ψεύτικο όνομα για νησί, φασέικο λίγο, Ψίμυθο πχ…”. Όχι ότι θα ήταν κακό να τρόλαρα, απλά εκείνη τη στιγμή αυτό μου βγήκε. Οπότε ας πούμε ότι ήμουν ειλικρινής και ότι όποιος πέρασε την Ψίμυθο για αληθινό νησί ή δεν διάβασε σωστά το tweet ή παρασύρθηκε από όλο το τσουνάμι των tweets που ακολούθησαν -κυρίως απ’ αυτό φαντάζομαι, γράφτηκαν αδιανόητα έπη από θεϊκούς λογαριασμούς.

Σίγουρα πάντως δεν περίμενα να ασχοληθεί ο υπουργός Υγείας με ένα ψεύτικο νησί και με ένα tweet που έγραψε κάποιος πάνω σε αυτό το ψεύτικο νησί, χαρακτηρίζοντας μας συλλήβδην “συριζοτρόλ”. Ένα αστείο που γράφτηκε το Σάββατο το πρωί και την επόμενη μέρα, αφού ήδη είχαν γραφτεί χιλιάδες σχετικά αστεία, κάποιος σκέφτηκε να πατήσει πάνω σε αυτό και να γράψει κι ο ίδιος ένα δικό του λέγοντας ότι “παραιτήθηκε ο μοναδικός γιατρός της Ψιμύθου κλπ”. Πραγματικά ήταν ένα απ’ τα καλύτερα που διάβασα, γελούσα υστερικά.

Αλλά ήταν αστείο γιατί και αυτό πάτησε σε μία κοινή διαπίστωση: την έλλειψη γιατρών και τις παραιτήσεις πολλών απ’ αυτών λόγω υπερκόπωσης ή άλλων λόγων.

Γνώμη μου είναι ότι ο Άδωνις Γεωργιάδης κατάλαβε απ’ την αρχή την ευκαιρία που του δινόταν για να πει “με πολεμάνε και κοιτάτε τι κάνουν”, να κερδίσει δηλαδή μία εξ ορισμού εύκολη μάχη, παριστάνοντας το θύμα, πετώντας και λίγη λάσπη επί τη ευκαιρία.

Αλλά αυτή είναι η δική μου γνώμη.

Όπως και να ‘χει ήταν απλά άλλη μία ημέρα στο ίντερνετ για τους περισσότερους, σε μια περίοδο που οι ειδήσεις είναι λίγες λόγω Αυγούστου. Αλλά περάσαμε καλά.