Στην Ιατρική με κάτω από 10

Μια από τις σημαίες της Νέας Δημοκρατίας και προσωπικά του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι η λεγόμενη «αριστεία». Η «αριστεία» αποτελεί μια θολή και αμφίσημη έννοια. Μπορεί να σηματοδοτεί την προσπάθειά μας να γινόμαστε διαρκώς καλύτεροι-ες. Μπορεί όμως και να είναι ο ευφημισμός της διαιώνισης των ταξικών προνομίων. Ειδικά για το εκπαιδευτικό σύστημα μιας δίκαιης και δημοκρατικής χώρας, το μεγάλο στοίχημα είναι η άνοδος του μορφωτικού επιπέδου του συνόλου της νέας γενιάς. Όταν η πήχης σηκώνεται πιο ψηλά για όλους, τότε θα θα είναι περισσότεροι όσοι φτάσουν ακόμα πιο ψηλά για να γίνουν οι πρωτοπόροι της έρευνας και της επιστήμης.

Για τη Δεξιά βέβαια αυτά είναι ψιλά γράμματα. Το ζήτημα για τη Νέα Δημοκρατία ήταν να δείξει ότι αυτή είναι η παράταξη της εργατικότητας και της προκοπής εν αντιθέσει με την Αριστερά που τάχα μου περιθάλπει την ήσσονα προσπάθεια. Γι’ αυτό άλλωστε τα προηγούμενα χρόνια διεξήχθη μιας πολύ μεγάλης κλίμακας προπαγανδιστική εκστρατεία για την περίφημη βάση εισαγωγής στα ΑΕΙ. Το γεγονός ότι μπορούσε ένα παιδί να περάσει σε κάποια σχολή πολύ χαμηλής ζήτησης στα περιφερειακά πανεπιστήμια με κακή βαθμολογία, μετατράπηκε σε εμβληματική έκφραση των κακώς κειμένων της Παιδείας.

Αρκεί η βάση…

Η παρουσίαση του νομοσχεδίου για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια από τον Κυριάκο Πιερρακάκη την περασμένη Τετάρτη κατέδειξε ότι η η όλη ρητορεία περί «αριστείας» δεν ήταν παρά ένα δημαγωγικό πυροτέχνημα. Η προϋπόθεση που βάζει το κυβερνητικό νομοσχέδιο για την εισαγωγή στα υπό ίδρυση ιδιωτικά πανεπιστήμια είναι να έχει πιάσει ο/η μαθητής/τρια τον μέσο όρο της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής του Επιστημονικού Πεδίου, πολλαπλασιαζόμενο με τον συντελεστή 0,8. Προσέξτε: Δεν μιλάμε καν για την ελάχιστη βάση που θεσπίζει η κάθε Σχολή, αλλά για τις ελάχιστες βάσεις των επιστημονικών πεδίων. Για το 2023 οι βάσεις των ιδιωτικών ΑΕΙ θα ήταν από 8,29 έως 9,69. Δηλαδή υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να περνάνε στην (ιδιωτική) Ιατρική και την (ιδιωτική) Νομική παιδιά που έχουν γράψει κάτω από 10 μέσο όρο. Προσωπικά, δεν θεωρώ ότι κάποιος/α που δεν τα έχει πάει καλά στις Πανελλήνιες, δεν μπορεί να διαπρέψει στην επιστήμη. Αλλά είναι κραυγαλέα η αντίφαση της ρύθμισης του νομοσχεδίου με όσα έλεγε και συνεχίζει να λέει η Νέα Δημοκρατία περί αριστείας.

Στην ουσία, αυτό που κυρίως απαιτείται για τις σπουδές στα ιδιωτικά ΑΕΙ είναι να έχει η οικογένεια τα αναγκαία χρήματα ή να τα δανειστεί.

Η στόχευση

Από την παρουσίαση του κυβερνητικού νομοσχεδίου προκύπτει και ποια ακριβώς είναι η στόχευση της νέας αγοράς ιδιωτικής ανώτατης εκπαίδευσης. Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια δεν θα απευθύνονται στους μαθητές και τις μαθήτριες που θα έχουν πετύχει τις κορυφαίες επιδόσεις, αλλά σε εκείνες κι εκείνους που δεν θα έχουν καταφέρει να περάσουν στις Σχολές υψηλής ζήτησης. Αυτό σημαίνει ότι θα ανταγωνίζονται κυρίως τα περιφερειακά δημόσια πανεπιστήμια και δευτερευόντως τα κάθε λογής κολέγια.

Γιατί να πάει κάποιος να σπουδάσει σε ένα περιφερειακό πανεπιστήμιο, αν το κόστος των διδάκτρων θα είναι συγκρίσιμο με το κόστος της στέγης και της διαμονής σε μια άλλη πόλη; Κόστος που έχει εκτοξευτεί τα τα τελευταία χρόνια λόγω της αχαλίνωτης κερδοσκοπίας με τα ενοίκια και της απουσίας κρατικής μέριμνας για τη φοιτητική στέγη.

Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη φαντασία για να αντιληφθεί κανείς τον κίνδυνο να μαραζώσουν τα περιφερειακά πανεπιστήμια. Πόσο μάλλον που τα ιδιωτικά ΑΕΙ θα διεκδικήσουν μερίδιο από την πίτα των ευρωπαϊκών κονδυλίων για την έρευνα και θα έχουν τη δυνατότητα να προσλαμβάνουν partime καθηγητές από τα δημόσια πανεπιστήμια.

Κερδοσκοπία και αναδιανομή

Τα όσα διατείνεται η κυβέρνηση περί μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα των ιδιωτικών ΑΕΙ μοιάζουν έωλα. Πέραν του ότι στο νομοσχέδιο δεν υπάρχουν ασφαλιστικές δικλείδες για αυτόν τον μη κερδοσκοπικό χαρακτήρα, οι πρώτοι φορείς που δηλώνουν ενδιαφέρον για τα ιδιωτικά ΑΕΙ είναι γνωστά κερδοσκοπικά funds…

Με δυο λόγια, τα ιδιωτικά ΑΕΙ της κυβέρνησης Μητσοτάκη θα σημάνουν:

• μιας μεγάλης κλίμακας αναδιανομή εισοδήματος από τις οικογένειες των φοιτητών και τις τοπικές οικονομίες προς τους επενδυτές της νέας εκπαιδευτικής αγοράς,
• την περαιτέρω απαξίωση του δημόσιου πανεπιστημίου.

Τα παιδιά που έχουν βγει στους δρόμους και διαμαρτύρονται έχουν απόλυτο δίκιο λοιπόν.