Στρίβε κεντροαριστερά και αγνάντευε
Η νεκρανάσταση της κεντροαριστεράς, η απουσία προτάσεων, τα ευχολόγια και το φλεγόμενο σπίτι του Λίχτενμπεργκ
- 18 Οκτωβρίου 2013 09:19
Πάντα πίστευα ότι στην κεντροαριστερά στη χώρα μας, συνωστίζονται πολιτικοί, που δεν έχουν το κουράγιο να είναι Αριστεροί και την ίδια στιγμή δεν ήθελαν να τους λένε και δεξιούς. Και η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος.
Ο λαός το έχει πει πολύ καλά: “Αριστεροί με δεξιές τσέπες”.
Αυτό ήταν η κεντροαριστερά στην Ελλάδα και κέρδιζε κυριαρχώντας στο κέντρο, που μετά από τρία χρόνια σκληρής λιτότητας δεν υπάρχει πια.
Με συνθήματα της Αριστεράς και πρακτικές της δεξιάς, οι εκπρόσωποί της, όχι μόνο εκμαύλισαν τους πολίτες, αλλά τολμούν να τραγουδάνε ακόμα, παρά το ότι έσκασε στα χέρια τους η βόμβα της χρεοκοπίας της χώρας.
Με τα γνωστά λογύδρια, που δεν έχουν κανένα νόημα, βερμπαλισμούς, ανύπαρκτη ιδεολογία και καμιά φρεσκάδα, επιχειρούν απλώς να παραμείνουν στον αφρό και να επηρεάζουν τα πράγματα, χωρίς να αναλαμβάνουν καμία ευθύνη.
Εικάζουν ίσως, ότι οι πολίτες που έχουν απογοητευτεί από την κυβέρνηση και δεν πείθονται από τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι μια καλή δεξαμενή για να εξασφαλίσουν στον εαυτούλη τους θέση στο αύριο της χώρας, για το χάλι της οποίας φυσικά δεν θα λογοδοτήσουν ποτέ.
Όλα τα παραπάνω είναι γνωστά και δεν αξίζει να μένει κανείς πολύ σε αυτά. Αν οι εμπνευστές της “ελληνικής ελιάς”, θεωρούν ότι κάνουν τομή στην πολιτική σκηνή “χωρίς ηγεμονισμούς” (διότι πώς να δεχθείς κάποιον πάνω από σένα, όταν είσαι τόσο μεγάλος και σπουδαίος;) και με τις ευλογίες του Κώστα Σημίτη, εμάς μας περισσεύει.
Προσευχή και συμπάθεια
Εκεί που θα πρέπει να εστιάσουν, όσοι μπουν στη διαδικασία να ψηφίσουν τα σχήματα που θα προκύψουν από αυτές τις δήθεν ανυστερόβουλες πρωτοβουλίες, (γιατί αυτός είναι ο τελικός σκοπός-κάποιο νέο κόμμα ή στήριξη στα κεντροαριστερά κόμματα που καταρρέουν), ας αναρωτηθούν ποιες είναι οι προτάσεις της κεντροαριστεράς στην Ελλάδα του σήμερα για μια σειρά φλέγοντα ζητήματα;
Τι προτείνουν για το πρόβλημα χρέους; Να κάνουμε μια προσευχή και να δημιουργήσουμε μια πλατφόρμα 2045 για να συζητήσουμε σε καλοπληρωμένα συνέδρια, πώς θα σώσουμε το λαουτζίκο;
Τι προτείνουν για το μεταναστευτικό; Διαβούλευση και προσευχή φαντάζομαι. Τι προτείνουν για την ανεργία, για την πρωτογενή παραγωγή, για την εποχή μετά τα μνημόνια, που όπως αναφέρουν στη διακήρυξή τους, πλησιάζει;
Απλή η απάντηση. Δεν προτείνουν τίποτα. Κάνουν ότι προτείνουν και μάλιστα με περισπούδαστο ύφος και αλαζονεία.
Το φλεγόμενο σπίτι
Η “διακήρυξη των 58”, όπως και όλοι οι λόγοι των κκ Βενιζέλου, Κουβέλη, Λοβέρδου –για να αναφέρω μερικούς μόνο από τους αστέρες της κεντροαριστεράς- μου θυμίζουν τις… σαφέστατες οδηγίες του Λίχτενμπεργκ (τουλάχιστον αυτός έκανε πλάκα) για το πώς αντιμετωπίζεις την πυρκαγιά σε ένα σπίτι. Παραθέτω αυτούσια την συμβουλή του:
“Όταν καίγεται ένα σπίτι, πρέπει πρώτα απ’ όλα να προσπαθήσουμε να προστατέψουμε από τ’ αριστερά το δεξιό τοίχο του σπιτιού και τον αριστερό τοίχο του σπιτιού από τα δεξιά’ γιατί αν θέλαμε , για παράδειγμα να προστατέψουμε τον αριστερό τοίχο του σπιτιού από τ’ αριστερά, ο δεξιός τοίχος του σπιτιού θα βρισκόταν από τα δεξιά του αριστερού τοίχου και καθώς η φωτιά βρίσκεται στα δεξιά αυτού του τοίχου και του δεξιού τοίχου, (γιατί υποθέσαμε πως το σπίτι βρίσκεται στ’ αριστερά της πυρκαγιάς), ο δεξιός τοίχος θα είναι πιο κοντά στη φωτιά από τον αριστερό κι ο δεξιός τοίχος του σπιτιού θα μπορούσε να καταστραφεί από τη φωτιά, αν δεν προστατευτεί πριν να πλησιάσει η φωτιά τον αριστερό τοίχο, που είναι προστατευμένος’ κατά συνέπεια κάτι μη προστατευμένο θα μπορούσε να καταστραφεί και μάλιστα γρηγορότερα από κάτι άλλο, ακόμη κι αν δεν το προστάτευε κανείς’ κατά συνέπεια πρέπει να εγκαταλείψουμε εκείνο και να προστατέψουμε αυτό. Για ν’ αναπαραστήσουμε το πράγμα, ας σημειώσουμε κάτι ακόμα. Αν το σπίτι βρίσκεται στα δεξιά της πυρκαγιάς, αυτό είναι ο αριστερός τοίχος, κι αν το σπίτι βρίσκεται στ’ αριστερά, είναι ο δεξιός τοίχος”.
Όσο πιθανό είναι να μη γίνει κάρβουνο το σπίτι, αν ακολουθήσουμε τις παραπάνω οδηγίες, τόσο πιθανό είναι σώσουν την Ελλάδα οι καταστροφείς της, αλλάζοντας ονόματα και δημοσιοποιώντας διακηρύξεις και ασυνάρτητα μανιφέστα. Τους ξέβρασε το κύμα της χρεοκοπίας και δεν το έχουν καταλάβει ακόμα.
*Ο Μάνος Χωριανόπουλος είναι δημοσιογράφος. Σπούδασε Επικοινωνία και ΜΜΕ στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Από τον Μάιο του 2007 βρίσκεται στην 24 Μedia και είναι αρχισυντάκτης του News247.gr