Τα δάκρυα του Αδώνιδος

Γενικά η ελληνική πολιτική σκηνή ουδέποτε κατηγορήθηκε για… υπερβάλλουσα σοβαρότητα. Ειδικά η κυβέρνηση Μητσοτάκη ουδέποτε υπήρξε.. παράδειγμα πολιτικής ειλικρίνειας. Αλλά όσα είδαμε στο χτεσινό Υπουργικό Συμβούλιο ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο φαιδρότητας και υποκρισίας. Είναι να απορεί κανείς.

Μα ποιος σκέφτηκε να στηθεί αυτή η παράσταση με την on camera θλίψη των υπουργών;

Ποιος τους είπε να στηθούν περίλυποι (ταυτοχρόνως όλοι) στο τραπέζι του Μαξίμου σαν να είναι… χορός αρχαίας τραγωδίας;

Τον πλήρωσαν άραγε τον άνθρωπο που συνέλαβε την ιδέα αυτό το κακόγουστο σόου που θύμιζε τα παλιά μπουλούκια τα οποία περιόδευαν στα χωριά;

Δεν βρέθηκε ένας άνθρωπος σε όλο το ακριβοπληρωμένο (με τους φόρους μας) επιτελείο της αριστείας, που να πει «ρε παιδιά, μην τα κάνουμε αυτά τα πράγματα γιατί ο κόσμος δεν είναι χαζός»;

Δεν βρέθηκε ένας άνθρωπος που να πει «ρε παιδιά, μην κάνουμε σόου την ώρα που ο κόσμος κηδεύει τα παιδιά του»;

Τέλος, δεν σκέφτηκε κανένας ότι δεν προκαλούν ιδιαίτερα καλή εντύπωση τα κατευθυνόμενα δημοσιεύματα για τα δάκρυα του Αδώνιδος;

Η επικοινωνία

Στα σχεδόν 4 χρόνια που έχουν περάσει από την εκλογική νίκη της Νέας Δημοκρατίας, η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει διαπρέψει στο πεδίο της «επικοινωνίας». «Επικοινωνία» είναι ο σύγχρονος ευφημισμός για αυτό που παλιότερα αποκαλούταν προπαγάνδα.

Με τη συστηματική δουλειά των ειδικών του Μαξίμου, καθώς και με τον απόλυτο έλεγχο της μεγάλης πλειονότητας των ΜΜΕ, η κυβέρνηση είχε καταφέρει να πείσει ότι είχε φέρει ένα νέο μοντέλο διακυβέρνησης, οργανωμένο και τεχνοκρατικό. Ένα μοντέλο το οποίο συνοψιζόταν σε δύο λέξεις: επιτελικό κράτος.

Στα Τέμπη όμως δεν συγκρούστηκαν μόνο τα δύο τρένα, αλλά και η «επικοινωνία» με την πραγματικότητα. Το επιτελικό κράτος αποδείχτηκε μια επικοινωνιακή φούσκα που έσκασε παταγωδώς -δυστυχώς, με τραγικές συνέπειες. Στα Τέμπη αποκαλύφθηκε το απερίγραπτο χάλι της χώρας: το ξεχαρβαλωμένο κράτος, οι διαλυμένες υποδομές, η ασύδοτη αρπακτικότητα των ιδιωτικών συμφερόντων, η αδιαφορία και ο κυνισμός των κυβερνώντων.

Ο πανικός

Μετά τη σύγκρουση και κάτω από την πίεση της λαϊκής οργής, φαίνεται ότι κυβερνητικό επιτελείο κατελήφθη από πανικό. Αλλιώς δεν εξηγείται για ποιο λόγο ένας τόσο αποτελεσματικός μηχανισμός στην προπαγάνδα κάνει τώρα το ένα λάθος μετά το άλλο.

Ο πρωθυπουργός σπεύδει να βγάλει πόρισμα, φορτώνοντας την ευθύνη στον σταθμάρχη, για να κάνει την κωλοτούμπα σε τρεις μέρες αναλαμβάνοντας την ευθύνη, και να πει μετά από άλλες τρεις ότι φταίμε όλοι.

Ο Άδωνις με απαράμιλλο κυνισμό εξηγεί γιατί ο Κώστας Καραμανλής έπρεπε να πει ψέματα στη Βουλή για την ασφάλεια των τρένων, προκειμένου να μην κόβονται λιγότερα εισιτήρια. Σύσσωμη η κυβέρνηση μάς αναλύει τα λάθη των προηγούμενων κυβερνήσεων και επιχειρηματολογεί γιατί είναι αναξιόπιστος ο… Κανάκης. Κάθε κίνηση που έχουν κάνει μέχρι τώρα, χειροτερεύει τα πράγματα για αυτούς. Χτες το τερμάτισαν με το κακόγουστο σόου του Υπουργικού Συμβουλίου.

Το μείζον βέβαια δεν είναι η επικοινωνιακή αστοχία. Η έλλειψη ήθους είναι το ζήτημα.

Ακολουθήστε το News 24/7 στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις