Τα γκάλοπ δεν είναι εκλογές, οι εκλογές δεν είναι γκάλοπ

Από τα αποτελέσματα των κυπριακών εκλογών μάθαμε δύο πράγματα (τα οποία έπρεπε να ξέρουμε): Ότι οι δημοσκοπήσεις δεν είναι εκλογές και πως οι εκλογές δεν είναι δημοσκοπήσεις.

Το «πρώτο μάθημα» είναι εμφανές από πού προκύπτει για όποιον γνωρίζει τα αποτελέσματα στην Κύπρο. Η διαφορά ανάμεσα στον πρώτο Νίκο Χριστοδουλίδη ( προερχόμενος από το τρίτο ΔΗΣΥ) και τον δεύτερο Ανδρέα Μαυρογιάννη (ΑΚΕΛ) ήταν μόλις 2,8%. Αυτά ενώ οι δημοσκοπήσεις του προηγούμενου διαστήματος ήθελαν την διαφορά ανάμεσα στον υποψήφιο της κεντροδεξιάς και τον υποψήφιο της κεντροαριστεράς να έχουν διαφορά 12 ή περισσότερων μονάδων.

Όπως από πολλούς επισημάνθηκε αυτή η απόκλιση καταγράφθηκε σε ένα εκλογικό σώμα μερικών εκατοντάδων χιλιάδων. Επίσης σε μία χώρα που αν και διαθέτει πολιτικές ιδιαιτερότητες, συνιστά ένα σχετικά ομοιογενές (κι ως εκ τούτου πιο εύκολα «αναγνώσιμο») σύνολο ψηφοφόρων. Σχεδόν αυτόματες ήταν – όπως αντιλαμβάνεστε- οι αναγωγές με το ελληνικό εκλογικό σώμα. Μια και βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο και οι περισσότερες δημοσκοπήσεις επιμένουν να δίνουν στην κυβέρνηση προβάδισμα 5, 6 η και περισσότερων μονάδων.

Τεκμηριώθηκε εν ολίγοις αυτό που – σωστά – οι ποιο νουνεχείς υποστηρίζουν: Πως η μόνη πραγματική «δημοσκόπηση», με την κυριολεκτική έννοια του όρου, είναι η εκλογική διαδικασία. Όπως επίσης ο ισχυρισμός ότι τα «υπόγεια ρεύματα» των κοινωνιών δεν είναι πάντα ανιχνεύσιμα. Ιδίως σε καιρούς κρίσης της πολιτικής, που περιλαμβάνει και την ίδια την διαδικασία της δημοσκόπησης.

Από την άλλη βέβαια κανείς δεν μπορεί να υποτιμήσει το γεγονός ότι στις τελευταίες δεκαετίες οι δημοσκοπήσεις δεν έχουν αποτύχει στο βασικό ζητούμενό τους: Τον εντοπισμό του ποιο θα είναι πρώτο και ποιο δεύτερο κόμμα. Δίχως να μπορεί κανείς να αποκλείσει πως (και) αυτό κάποια στιγμή θα συμβεί.

Το «δεύτερο μάθημα» σχετίζεται με τις «δικές μας» εκλογές. Είτε αυτές γίνουν τον Απρίλη, είτε γίνουν το Μάη, ανάλογα με την τελική απόφαση του πρωθυπουργού. Μια διαδικασία που η κυβερνώσα παράταξη επιμένει να μην αντιμετωπίζει ως «εκλογές» αλλά ως … «γκάλοπ».

Η αναφορά προφανώς σχετίζεται στο σχέδιο του Κυριάκου Μητσοτάκη να αξιοποιήσει τις επόμενες εκλογές που θα γίνουν με ένα αναλογικό εκλογικό σύστημα, ως «πρόβα» για τις δεύτερες. Αυτές που θα πραγματοποιηθούν με το «ενισχυμένο» σύστημα του κλιμακωτού μπόνους.

Πρόκειται για ένα σχέδιο διατυπωμένο με σαφήνεια εδώ και πάρα πολύ καιρό. Μια αντίληψη που αρνείται να δει με αυτοτέλεια μια θεμελιακή διαδικασία του πολιτεύματος. Μόνο και μόνο επειδή το εκλογικό σύστημα με το οποίο θα διεξαχθεί ενέχει το …«αμάρτημα» να εξισώνει -σε μεγάλο βαθμό- τις ψήφους των πολιτών. Κάτι που από την κυβέρνηση θεωρείται «βόμβα στα θεμέλια» της σταθερότητας.

Παρόλα αυτά, όπως και στην Κύπρο, έτσι και στην Ελλάδα οι πολίτες θα προσέλθουν για να ασκήσουν ένα δημοκρατικό δικαίωμα. Όχι για να «παίξουν» σε παιχνίδια προεκλογικών τακτικών από όπου κι αν προέρχονται.

Θα εκφράσουν την βούληση τους. Αυτή θα αποτυπωθεί με πολύ μεγαλύτερη σαφήνεια (λόγω συστήματος) από τις εκλογές του 2019 κι αμέσως μετά οι πολιτικοί σχηματισμοί θα βρεθούν απέναντι στην ευθύνη να την πραγματώσουν. Αν δεν το κάνουν ίσως λάβουν ένα … τρίτο μάθημα, που είναι πιθανόν να μην τους αρέσει καθόλου.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις