Τα καλά, αριστερά δακρυγόνα

Χθες, στο ειρηνοδικείο της Αθήνας εκτυλίχθηκαν “σκηνές ροκ”, όπως χαρακτηρίζει το δημοσιογραφικό κλισέ οποιαδήποτε αναταραχή. Δεν γνωρίζω βεβαίως πόσο ροκ είναι η χρήση δακρυγόνων σε κλειστό χώρο, όμως εδώ που φθάσαμε μοιάζει να είναι η μόνη λύση για να μην υπάρξει τεράστια κοινωνική αναταραχή.

Διότι μετά από τρία χρόνια αριστερής κωλυσιεργίας και άλλα τρία χρόνια διακομματικής αδράνειας, ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Η μη διενέργεια πλειστηριασμών απειλεί να τινάξει στον αέρα το τραπεζικό σύστημα της χώρας και κατά συνέπεια την σκληρή προσπάθεια των Ελλήνων να ξεπεράσουν την πρωτοφανή δημοσιονομική κρίση. Η Κυβέρνηση βεβαίως κωλυσιεργούσε επί τρία χρόνια ενώ στο παρελθόν ενθάρρυνε τέτοιες πρακτικές αναταραχής στα ειρηνοδικεία. Έπρεπε να απαιτήσει η τρόικα από την Κυβέρνηση να εφαρμόσει το νόμο υπό την απειλή της αξιολόγησης για να υποχρεωθεί σε μια άνευ προηγουμένου κωλοτούμπα.

Γιατί αν δεν έκανε την κωλοτούμπα, θα συνέβαιναν δύο πράγματα. Πρώτον οι τράπεζες δεν θα μπορούσαν να πουλήσουν κανένα κόκκινο δάνειο. Ποιος θα αγόραζε γνωρίζοντας ότι δεν μπορεί να διεκδικήσει τα χρήματά του; Δεύτερον κανείς δεν θα πλήρωνε το δάνειό του. Ακόμη και αν είχε χρήματα, δεν θα είχε λόγο να το κάνει γνωρίζοντας ότι κανείς δεν μπορεί να του πάρει το σπίτι. Το τραπεζικό σύστημα θα τινάζονταν στον αέρα και θα χρειαζόταν εκ’ νέου ανακεφαλαιοποίηση. Η ελληνική κοινωνία δεν θα μπορούσε να σηκώσει μια τέτοια κοροϊδία.

Όσοι απαιτούν να μην  γίνονται πλειστηριασμοί θα πρέπει να μας εξηγήσουν ποιος θα πληρώσει αυτό το κόστος. Οι Έλληνες φορολογούμενοι; Οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι; Ο Σόιμπλε; Η Siemens; Ας βγουν να μας πουν τι έχουν στο κεφάλι τους. Αρκετά πληρώσαμε τις πολιτικές καριέρες ανεπάγγελτων που καταγγέλλουν με μανία τα “συμφέροντα”. Στην πραγματικότητα, ο Λαφαζάνης και η Ζωή βάλλουν κατά των φτωχών αυτής της κοινωνίας.

Διότι ο πλειστηριασμός είναι μια νόμιμη διαδικασία που αποδίδει δικαιοσύνη. Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει αν ο πλειστηριασμός που εμπόδισαν αφορούσε χρέη προς το δημόσιο (δηλαδή προς όλους εμάς), προς τις τράπεζες (δηλαδή προς όλους εμάς που καλούμαστε να τσοντάρουμε για ανακεφαλαιοποίηση) ή απαιτήσεις ενός ιδιώτη που εργάστηκε σκληρά για να ταΐσει την οικογένειά τους και βρέθηκε κάποιος απατεών που δεν τον πληρώνει. Οι “αληλλέγυοι” και οι “συλλογικότητες” έχουν εμποδίσει και τέτοιους πλειστηριασμούς…

Δυστυχώς η Κυβέρνηση άφησε εδώ και τρία χρόνια τουλάχιστον να “ξεχειλώσει” η ανταρσία κατά των πλειστηριασμών, αν δεν υπήρχαν και στελέχη της που ενθάρρυναν τις αντιδράσεις. Τώρα ωστόσο υπό την πίεση της κατάρρευσης του τραπεζικού συστήματος στα δικά της χέρια, πείσθηκε να πράξει το αυτονόητο. Να απαγορεύσει σε τραμπούκους να εμποδίζουν την εφαρμογή του νόμου. Είναι κωλοτούμπα αλλά δεν έχει νόημα να τους κατηγορούμε πλέον για ασυνέπεια. Δεν έχουμε την πολυτέλεια του χρόνου για να κατηγορούμε κανέναν.

Πρέπει να τρέξουμε για να προλάβουμε τα χειρότερα. Οι πλειστηριασμοί δεν έχουν πολλές ελπίδες να πετύχουν και αυτό θα το αναλύσουμε εκτενώς τις επόμενες ημέρες. Πρέπει όμως να κάνουμε ότι είναι ανθρωπίνως δυνατόν για να βοηθήσουμε την αποκατάσταση της νομιμότητας που είναι και απόλυτα δίκαιη. Πρέπει να τελειώνουμε με το show των αυτόκλητων προστάτιδων δυνάμεων της ανομίας. Υπ‘ αυτή την έννοια ακόμη και το αδιανόητο γεγονός της χρήσης χημικών σε κλειστό χώρο είναι λιγότερο κακό από αυτό που θα πάθει η κοινωνία αν αφήσουμε την κατάσταση στα χέρια των “αλληλέγγυων”.

*Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι Αρθρογράφος του NEWS 24/7 και Σύμβουλος Έκδοσης της 24 MEDIA ( @SZacharos)