Τα μνημόνια μας κατέστρεψαν. Ζήτω τα μνημόνια!

Η λυδία λίθος για την επιτυχία της κυβερνητικής πλειοψηφίας είναι πλέον αναμφίβολα η “έξοδος από τα μνημόνια” που προφανώς σχετίζεται με την “έξοδο στις αγορές”. Διά της πρώτης εξόδου υποστηρίζουν ότι όχι μόνον θα αποδειχθεί η επιτυχία της κυβερνητικής πολιτικής αλλά θα ξεχαστούν και οι όποιες αστοχίες έγιναν στο πρόσφατο παρελθόν. Η δαιμονοποίηση των μνημονίων είναι βέβαια μια ασφαλής μέθοδος για την αποποίηση των ευθυνών, ωστόσο η επιχειρηματολογία της Κυβερνητικής επιτυχίας βασίζεται κυρίως στις επιτυχίες των μνημονίων. Πράγμα οξύμωρο αλλά συνάμα και επικίνδυνο.

Οι ίδιοι οι βουλευτές της πλειοψηφίας αναφέρουν ότι η έξοδος από τα μνημόνια σημαίνει ότι η χώρα πέτυχε -μεταξύ άλλων- την επιθυμητή δημοσιονομική προσαρμογή, τη μείωση της ανεργίας και τον εξορθολογισμό της δημόσιας διοίκησης. Αυτά δηλαδή που “τα μνημόνια” έθεταν εξαρχής ως στόχους και η αυταπατώμενη αριστερά πολεμούσε με λύσσα, υπερασπιζόμενη το κληρονομικό της δικαίωμα στην μόνη αλήθεια. Η αναμφίβολη προσήλωση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στις επιταγές των μνημονίων ήταν αυτή που πράγματι έφερε τελικά αποτελέσματα. Κάτι τέτοιο όμως δεν σημαίνει ότι οι διάφορες άστοχες επιλογές και οι -έστω βραχυπρόθεσμες- παρεκκλίσεις, δεν στοίχισαν ακριβά στην οικονομία της χώρας και κατ’ επέκταση στους πολίτες.

Πέρα όμως από την επικοινωνιακή διαχείριση της απαλλαγής του περιούσιου λαού από τον μνημονιακό ζυγό, η δαιμονοποίηση των μνημονιακών υποχρεώσεων δημιουργεί την προσδοκία ότι το καλοκαίρι του 2018 η χώρα θα επιστρέψει στο προηγούμενο καθεστώς. Σε ένα καθεστώς που απεδείχθη μεν φαύλο και το οποίο ευθύνεται για την χρεοκοπία της χώρας, επέτρεψε όμως σε πολλούς να ζουν παρασιτικά εις βάρος του κράτους. Αυτό είναι το καθεστώς που αναπολούν και για το οποίο είναι έτοιμοι να παλέψουν. Πρόκειται για μια επικίνδυνη προσδοκία που θα δημιουργήσει ποικίλα προβλήματα είτε σε αυτή είτε σε οποιαδήποτε επόμενη Κυβέρνηση.

Κυρίως καθώς η “έξοδος από τα μνημόνια” είναι πολύ πιθανόν να επιτευχθεί, η ολική επαναφορά όμως στο προηγούμενο πελατειακό κράτος όχι. Η Κυβέρνηση μοιάζει πρόθυμη να κάνει ότι είναι απαραίτητο για το κλείσιμο και της τρίτης αξιολόγησης. Μια “καθαρή έξοδος” στις αγορές μπορεί να επιτευχθεί αν όλα πάνε καλά. Αν πάλι δεν πάνε και τόσο καλά, υπάρχει πάντοτε ο τρόπος να “βαφτίσουν” την έξοδο ως “καθαρή” ακόμη και αν με διάφορους τρόπους δημιουργηθούν “μαξιλάρια” με λεφτά των δανειστών.

Αυτό που πρέπει να είναι ξεκάθαρο, είναι ότι οι δανειστές της χώρας δεν θα ξεγράψουν τα σχεδόν 182 δισ. ευρώ που δάνεισαν στη χώρα μόνο την τελευταία πενταετία. Δεν θα αφήσουν την οποιαδήποτε Κυβέρνηση να ασκήσει ψηφοθηρικές πολιτικές με τα λεφτά τους. Ομοίως και οι ιδιώτες επενδυτές που θα δανείσουν την Ελλάδα στην πορεία της προς την “καθαρή έξοδο” αλλά και μετά. Η εποπτεία των αγορών θα είναι αμείλικτη. Όσο εύκολα ξεχνούν το παρελθόν και ξαναδανείζουν τη χώρα που τους “φέσωσε”, τόσο εύκολα ξαναθυμούνται τα φαντάσματα του παρελθόντος.

Η Κυβέρνηση προς το παρόν έχει τον πολιτικό χρόνο για να εφαρμόζει τις μνημονιακές δεσμεύσεις, αφήνοντας να εννοηθεί ότι ότι μόλις ξεμπερδέψει με τους δανειστές θα αποκαταστήσει όσους έβλαψε. Την ίδια ώρα πανηγυρίζει για όσα πετυχαίνει εφαρμόζοντας κατά γράμμα τα μνημόνια. Η συγκυρία είναι εξαιρετικά ευνοϊκή. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση συμφωνούν πλήρως στον βασικό κορμό των πολιτικών που οφείλει να ακολουθήσει η χώρα για να επιστρέψει στην κανονικότητα. Όχι επειδή η αριστερά ξεπουλήθηκε, αλλά γιατί της δόθηκε η ευκαιρία να κυβερνήσει και κατανόησε ότι δεν γίνεται αλλιώς. Ούτε με νταούλια, ούτε με αυταπάτες.  Όσο η ισορροπία αυτή συνεχίζει να ισχύει, η χώρα θα προχωρά. Αν κάποιος επιχειρήσει να την ανατρέψει; Οι Έλληνες θα αναγκαστούν και πάλι να πληρώσουν τα σπασμένα ενός μικροπολιτικού αντάρτικου, όπως ακριβώς συνέβη με την περίοδο της πρώτης φοράς αριστερά.