Τακτικές Γκουαντάναμο στην Ελλάδα του 21ου αιώνα;

Το τι έχει στο μυαλό του ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης και οι επιτελείς της ΕΛΑΣ με όλα τα τελευταία καμώματά τους στο κοινωνικό πεδίο εναντίον ανυπεράσπιστων ανθρώπων ουδείς το γνωρίζει. Οι άνθρωποι μπορεί να πιστεύουν ότι έτσι υπηρετούν το κοινωνικό σύνολο, να είναι δηλαδή τόσο αφελείς, ποιος ξέρει;

Το σίγουρο είναι όμως ότι εδώ και δύο μήνες με την ασύλληπτη αστυνομική αυθαιρεσία που κορυφώθηκε στο Κουκάκι την Τετάρτη το πρωί παραβιάζονται οι αρχές του κράτους δικαίου. Στην Ελλάδα. Το 2020 μχ. Και με δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση. Και χωρίς μνημονιακούς καταναγκασμούς πλέον. Πρόκειται για μεγάλη ΝΤΡΟΠΗ.

Συγγνώμη αλλά διαφορετικές λέξεις δεν μπορούν να επιλεγούν. Χτυπούν την πόρτα σου τα ΜΑΤ, αξιώνουν να μπουν στο σπίτι σου και όταν ζητάς χαρτί Εισαγγελέα, όπως προβλέπει ο νόμος, σε αρπάζουν, σε δένουν και σε τουλουμιάζουν.

Μένεις σε κατάληψη. Σε βγάζουν έξω, σου φοράνε στο κεφάλι μία σακούλα και σ’ αφήνουν μισόγυμνη. Είπε, άραγε, κανείς στον Χρυσοχοϊδη να εφαρμόσει τακτικές Γκουαντάναμο στην Ελλάδα του 21ου αιώνα; Δεν ακούσαμε κάτι τέτοιο πάντως.

Το άλλο; Αστυνομικοί σταματούν κοπέλα στην Πατησίων, της κάνουν σωματική έρευνα και αφού της πιάνουν ακόμη και τη σερβιέτα της ζητούν να κατεβάσει το παντελόνι της μέσα στο δρόμο.

Λοιπόν, μέχρι εδώ! Δεν πρόκειται κανείς να ανεχθεί να αναβιώσουν τακτικές εμφυλιοπολεμικές θα έλεγε κανείς στη χώρα που με κόπο και με πολλά βάσανα άφησε πίσω της το μαρτύριο των μνημονιών.

Πολύ περισσότερο δεν πρόκειται κανείς δημοκρατικός άνθρωπος να ανεχθεί ότι όλα αυτά γίνονται στο όνομα της καταπολέμησης της εγκληματικότητας και της επιβολής της τάξης. Η τάξη δεν επιβάλλεται έτσι σε μία δυτικού τρόπου δημοκρατία εκτός και αν ο (κάθε) υπουργός Προστασίας του Πολίτη οραματίζεται τον εαυτό του μέλος κυβέρνησης τύπου Ιράν, Χονγκ-Κονγκ ή Βορείου Κορέας.

Εφόσον λοιπόν ο Υπουργός συνεχίζει το ίδιο τροπάρι μαζί με τους υψηλόβαθμους αξιωματικούς της ΕΛΑΣ, η ευθύνη περνά στον Πρωθυπουργό. Η θα συνετίσει τον Υπουργό του έτσι ώστε αυτός να καταλάβει ότι δεν χωρούν αστυνομικά βασανιστήρια στην Ελλάδα του 21ου αιώνα ή θα τον στείλει σπίτι του να εφαρμόζει τις “άρρωστες” πρακτικές του μόνο σε θεωρητικό επίπεδο.

Η σιωπή, επίσης, συνιστά έγκριση και συνενοχή. Δεν παίζουμε μ’ αυτά τα πράγματα ούτε χασκογελάμε. Και πολύ περισσότερο δεν τα χρησιμοποιούμε ως πολιορκητικό, επικοινωνιακό κριό για να ικανοποιήσουμε τα πιο ταπεινά ένστικτα του ακροδεξιού μας ακροατηρίου.

Θα μπορούσε να πεις κανείς ότι για φιλελεύθερη κυβέρνηση, όπως θέλει να αυτοπροσδιορίζεται αυτή του Κυριάκου Μητσοτάκη, όλα τα παραπάνω είναι αυτονόητα. Είναι όμως φιλελεύθερη η κυβέρνηση ή απλά έχουμε να κάνουμε με μία δεξιά παλιάς κοπής πασπαλισμένη με σκόνη δήθεν μοντερνισμού; Η απάντηση, ίσως είναι αυτονόητη.