Τέμπη: Εκεί που τελειώνει η λογική, αρχίζει η προανακριτική…

Η τελευταία φάση του πειράματος, κι αυτή είναι η πιο κομψή λέξη που μπορεί να χρησιμοποιήσει κανείς για την επικοινωνιακή διαχείριση μιας κυβέρνησης σε βέρτιγκο, ξεκίνησε την Παρασκευή. Ημέρα που συμπληρώθηκαν δύο χρόνια από το τραγικό δυστύχημα που κόστισε τη ζωή 57 ανθρώπων στα Τέμπη, ημέρα των μεγάλων συγκεντρώσεων που έβγαλαν πάνω από ένα εκατομμύριο Έλληνες στους δρόμους σε Ελλάδα κι εξωτερικό. 

Ο Πρωθυπουργός απευθύνθηκε, με μήνυμά του μέσα από τα σόσιαλ, στον ελληνικό λαό. Πέντε συγκαταβατικές παράγραφοι σε χαμηλούς τόνους που επιχειρούσαν να ελέγξουν την αφήγηση, επαναφέροντας τη στόχευση στο ανθρώπινο λάθος. Ήταν η πέμπτη (;), η έκτη (;) αλλαγή γραμμής μέσα σε ένα μήνα. Μετά το αποκαλυπτικό πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ που είχε δημοσιευθεί την προηγούμενη ημέρα και μιλούσε για μπάζωμα, ύπαρξη αγνώστου καυσίμου, μοιραίες ευθύνες για τη μη ολοκλήρωση της σύμβασης 717 και μηδενική συνδρομή του Υπουργείου Μεταφορών στο έργο του οργανισμού. Το μήνυμα του πρωθυπουργού απέτυχε παταγωδώς, στο τέλος της ιστορικής ημέρας δεν το θυμόταν φυσικά κανείς. 

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επανήλθε την Κυριακή. Στον καθιερωμένο κυριακάτικο απολογισμό του κυβερνητικού έργου του, πάλι μέσα από τα σόσιαλ, που μέχρι τώρα ούτε καν είχε αγγίξει τα Τέμπη. Την ώρα που δημοσιεύονταν ρεπορτάζ για το «πόσο ασφαλή (δεν) είναι τα τρένα σήμερα», εκείνος μεταξύ γενικόλογων δημοσιογραφικών διαπιστώσεων που θα μπορούσαν να συμπυκνωθούν στην απορία «είστε σίγουρα ο Πρωθυπουργός της χώρας;», υποσχέθηκε «μια άρτια κι ασφαλή γραμμή Αθήνα-Θεσσαλονίκη ως το 2027». Η εικόνα δηλαδή έχει ως εξής; ο υπουργός Σταϊκούρας κάνει ότι μπορεί στα κανάλια για να πείσει ότι ο σιδηρόδρομος είναι ασφαλής, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Μαρινάκης λέει on the record ότι θα ήταν ασυνείδητος αν εγγυόταν την ασφάλεια κι ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης την υπόσχεται σε δύο χρόνια. Και ο σιδηρόδρομος παραμένει ανοιχτός, με χιλιάδες κόσμο να τον χρησιμοποιεί σαν «τα παιδιά που διαβεβαιώνουν τις μανάδες τους ότι θα κάτσουν στα πίσω βαγόνια», όπως είπε χθες στη Βουλή ο Παύλος Γερουλάνος. 

Επόμενο βήμα, προανακριτική για τον Χρήστο Τριαντόπουλο. Η πρόταση του ΠΑΣΟΚ πέρασε με συντριπτική πλειοψηφία, την υπερψήφισε και η Νέα Δημοκρατία. Εκτός από τον τότε υφυπουργό παρά των Πρωθυπουργώ, παραιτήθηκε κι ο γενικός γραμματέας Πολιτικής Προστασίας, Βασίλης Παπαγεωργίου. Δύο χρόνια μετά. 

Αν είχε κανείς την οποιαδήποτε αμφιβολία, η εισήγηση του Μάκη Βορίδη από Δευτέρα βράδυ δεν άφησε περιθώρια. Ήρθε να την επιβεβαιώσει και η ομιλία του Πρωθυπουργού χθες. Έβδομη (;) αλλαγή γραμμής, «η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση» ξανά. Στην τοποθέτηση του Πρωθυπουργού έγινε φυσικά αναφορά στο Μάτι, έκανε guest ο Στάλιν, αναφέρθηκαν οι συντάξεις, αλλά ακόμα και τώρα – την ύστατη ώρα – έλειπε έστω ένα μίνιμουμ ενσυνάισθησης. «Υπήρχαν κάποιοι που διαδήλωσαν για να πέσει η κυβέρνηση, αλλά οι περισσότεροι βγήκαν στους δρόμους για να μας στείλουν μήνυμα να πάμε τη χώρα πιο ψηλά», η κατά Βαρουφάκη «δημιουργική ασάφεια» εδώ πέρασε στην επόμενη πίστα. Λίγες ώρες μετά, αυτούς που ξαναβγήκαν στους δρόμους, ίσως για να πείσουν την κυβέρνηση για «ακόμα ψηλότερα», τους ψέκασαν εξ επαφής τα ΜΑΤ (όπως μαρτυρούν τα δεκάδες βίντεο αστυνομικής βίας). Την ίδια στιγμή, στη δημοσκόπηση της GPO για το δελτίο του STAR: 85% πιστεύει ότι η κυβέρνηση έχει ευθύνη για τα Τέμπη, 72% ότι συγκαλύπτει και 2 στους 3 ότι (μάλλον) έχει χάσει τη λαϊκή νομιμοποίηση. 

Είναι κι άλλα από την πρώτη μέρα της προανακριτικής: η γραμμή «ήμασταν παρατηρητές» στο μπάζωμα που εκτός ότι θυμίζει ποινική υπεράσπιση είναι κι ένα απέραντο άλμα λογικής. Δηλαδή, υπήρχαν κυβερνητικά στελέχη που δίπλα τους παραβιάζονταν πρωτόκολλα ή παρανομούσαν, κι αυτά απλά κοίταζαν επειδή δεν είχαν δώσει -όπως ισχυρίζονται- την εντολή; Όταν λέμε «μπάζωμα», επίσης, εννοούμε αυτό που ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δεν ξέρει ποιος και πώς έδωσε τα 650.000 ευρώ για να γίνει, αλλά στη διαύγεια υπάρχει αναρτημένη απόφαση χορήγησης του κονδυλίου προς την περιφέρεια Θεσσαλίας με υπογραφές του τότε αναπληρωτή υπουργού Παπαθανάση και του υφυπουργού Τσακίρη. 

Ξεχώρισαν επίσης οι αναφορές στα bots «ξένων δυνάμεων» που αποσταθεροποιούν, και βέβαια ο άσος στο μανίκι -αν κρίνουμε από το πόσο προβλήθηκε από φιλοκυβερνητικά μέσα κι accounts- για την συνταγματική κατοχύρωση της «αξιολόγησης στο δημόσιο». Εδώ η ειρωνεία είναι κυριολεκτικά τραγική: η κυβέρνηση προσπαθεί να ξεφύγει δια της αξιολόγησης, επιμένοντας ξανά στο ανθρώπινο λάθος του σταθμάρχη, τον οποίο η ίδια διόρισε με ρουσφέτι. Κερασάκι στην τούρτα το «δεν μας έχετε πει τι κίνητρο είχαμε να συγκαλύψουμε» που σε διαφορετικά remixes επαναλαμβάνεται από μέλη της κυβέρνησης. Όμως δεν είμαστε σε αυτό το σημείο. Μετά από τόσες αστοχίες, είναι η κυβέρνηση που πρέπει να πείσει πώς έγινε ό,τι έγινε λόγω της  ανικανότητάς της κι όχι λόγω συγκάλυψης. Και η χθεσινή εικόνα της ήταν μια θλιβερή εικόνα. Με τον Πρωθυπουργό και τα στελέχη να λένε είτε εκκωφαντικές ανακρίβειες, είτε σορηδόν ψέματα. 

Μεσάνυχτα Παρασκευής θα έχουμε και την ψηφοφορία για την πρόταση δυσπιστίας, από την οποία η κυβέρνηση θα βγει αλώβητη, η κοινοβουλευτική της πλειοψηφία είναι πολύ άνετη για να ανησυχεί. Θα έχουμε κι άλλες αντιπαραθέσεις, ίσως παρεμβάσεις πρωθυπουργικών φαντασμάτων από το παρελθόν, όλοι -και των υπολοίπων κομμάτων συμπεριλαμβανομένων- θα χειροκροτούν γηπεδικά τους δικούς τους στο βήμα. Κάτι που ΟΚ συνηθίζεται, αλλά είναι και τόσο αταίριαστο με τη συνθήκη των Τεμπών.

Εκεί που τελειώνει η λογική, αρχίζει η προανακριτική – αυτό μας έμαθε η πρεμιέρα της. Ασορτί με το υπόλοιπο κλίμα της ημέρας, στο οποίο η Σοφία Βούλτεψη μπήκε στο delulu πάνθεον υποστηρίζοντας στην τηλεόραση κάτι που μόνο εκείνη διάβασε στο πόρισμα με το viral «σακραλαιζέισον οφ δε ρουμ», μάθαμε ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης θα κάνει το έξτρα μίλι της αντεπίθεσης του ΠΑΣΟΚ προς την εξουσία μετεγγράφοντας τον Πέτρο Παππά και η υπόθεση των υποκλοπών δικάστηκε ως πλημμέλημα μαζί με κάτι κλοπές ύδατος…