Τέμπη: Εσείς ποιον από τους συγγενείς υποστηρίζετε;

Αν δεν υπήρχε μία εθνική τραγωδία από πίσω, θα έλεγες ότι είναι γελοίο. Τώρα προκαλεί μόνο θλίψη. Οι συγγενείς των θυμάτων στα Τέμπη έχουν οπαδούς. Και haters.

Η Μαρία Καρυστιανού, όπως θα γνωρίζετε, ακολουθείται πιστά από χιλιάδες ανθρώπους που αναπαράγουν τις αναρτήσεις της και δηλώνουν συμπαράσταση στον αγώνα της. Αλλωστε πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι υπέγραψαν το ψήφισμα με το οποίο ζητούσε οι πολιτικοί να κρίνονται από τους δικαστές και όχι από τους συναδέλφους τους.

Παρεμπιπτόντως, η εξέλιξη της υπόθεσης Τριαντόπουλου, αν και συνάδει με το αίτημα που υπέγραψαν οι συμπολίτες μας, δεν παύει να αποτελεί μία συνταγματική πιρούετα. Όπως εξήγησε ο Ευάγγελος Βενιζέλος, η Βουλή μπορούσε να
αναθέσει την έρευνα σε εισαγγελείς, οι οποίοι θα καλούσαν και μάρτυρες.

Όμως η Μαρία Καρυστιανού έχει και φανατικούς haters. Οχι μόνο εντός της κυβέρνησης, αλλά και στην κοινωνική δικτύωση. Εγκαλείται για την παρεμβατική συμπεριφορά της, τη συναυλία που διοργάνωσε, τη διασπορά ψευδών ειδήσεων και κινήσεις που οδηγούν σε καθυστέρηση την έναρξη της δίκης. Της χρεώνουν πολιτικές φιλοδοξίες αν και η ίδια έχει διαψεύσει κατά καιρούς ότι συντηρεί σχετικές βλέψεις.

Από την άλλη είναι ο Νίκος Πλακιάς, ο οποίος δεν διατηρεί τις καλύτερες σχέσεις με την κυρία Καρυστιανού -κόντεψαν να φτάσουν και στα δικαστήρια. Ο κ. Πλακιάς υποστηρίζει ότι στην εμπορική αμαξοστοιχία δεν υπήρχε παράνομο φορτίο, ενώ ο δικηγόρος του καταφέρεται ευθέως κατά κινήσεων που αποσκοπούν την καθυστέρηση της δίκης.

Στις τελευταίες του δηλώσεις, ο δικηγόρος, κατηγόρησε ευθέως, χωρίς να την κατονομάσει, τη Μαρία Καρυστιανού για δικονομικές ακροβασίες και θεωρίες συνωμοσίας που υπονομεύουν τη διαδικασία. Και ο Νίκος Πλακιάς έχει φανατικούς οπαδούς, αλλά και haters. Στον Πλακιά προστρέχουν όσοι αντιπαθούν την Καρυστιανού ή, τέλος πάντων, θεωρούν ότι τα περί παράνομου φορτίου εξυπηρετούν πολιτικές σκοπιμότητες. Και όσοι τον κατηγορούν, του προσάπτουν ακόμα και υπόγειες συναλλαγές με την κυβέρνηση.

Και κάπως έτσι, όσοι χαζεύουμε τι γράφεται στην κοινωνική δικτύωση, παρακολουθούμε ένα σκυλοκαυγά, που συνήθως εξελίσσεται μεταξύ ανωνύμων, για την πυρόσφαιρα, τον Λακαφώση, τον Δέδε (πραγματογνώμονας) κ.λ.π. Εννοείται ότι κανένας από όλους αυτούς, που βρίζονται στα social, δεν έχει ιδέα επί της ουσίας.

Και όμως διαβάζεις αναρτήσεις και tweets για πυρόσφαιρα, έλαια σιλικόνης, ηλεκτρικά τόξα και πάει λέγοντας. Μιλάμε για την εσχατιά της αποβλάκωσης που προκαλεί ο φανατισμός. Υιοθετούν επιστημονικές θέσεις ανάλογα με την κομματική τους προτίμηση. Μόνο που, αν το καλοσκεφτείς, διαπιστώνεις ότι δεν φταίνε αυτοί. Είναι το έλλειμμα εμπιστοσύνης προς το κράτος, την κυβέρνηση και τους θεσμούς που δημιουργεί αυτήν την τραγελαφική κατάσταση και υπονομεύει την έννοια της αξιοπιστίας.

Αν η κυβέρνηση δεν μπάζωνε τον χώρο (όπως φαίνεται για επικοινωνιακούς λόγους) και η έρευνα είχε διεξαχθεί διεξοδικά από μία επιτροπή αδιαμφισβήτητου κύρους, η κοινή γνώμη δεν θα άκουγε πραγματογνώμονες και πολιτικούς. Αυτή η παράλειψη είναι που έδωσε λαβή σε ισχυρισμούς για χαμένα βαγόνια και μυστικά στρατιωτικά όπλα.

Όταν η τακτική σου είναι «να τα καλύψουμε να μη φαίνονται από τον δρόμο», τότε το χώμα που ρίχνεις γίνεται γόνιμο για να ανθίσουν θεωρίες συνομωσίας, πολιτικές σκοπιμότητες και αμφισβήτηση της Δικαιοσύνης. Κάποτε η δίκη θα τελειώσει και οι μισοί από μας θα πιστεύουν ότι δεν αποκαλύφθηκε η αλήθεια, όποια και αν είναι ετυμηγορία. Και η ευθύνη ανήκει αποκλειστικά στην κυβέρνηση. Η στάση της έστρωσε τον δρόμο στη Ζωή και στους Βελόπουλους. Επίσης η μη ύπαρξη παράνομου φορτίου δεν αναιρεί την κατηγορία του μπαζώματος και την καταστρατήγηση κάθε πρωτοκόλλου. Αλλωστε, αν δεν υπήρχε μπάζωμα, τότε γιατί να παραπέμπεται ο Τριαντόπουλος;

Και όχι μόνο αυτό. Το «ξυλόλιο», ακόμα και αν υπήρχε, είναι ήσσονος σημασίας μπροστά στο μέγεθος των πολιτικών και ποινικών ευθυνών. Τώρα φτάσαμε να πανηγυρίζει η κυβέρνηση. Σε λίγο θα εμφανιστεί και ο Καραμανλής ως δικαιωμένος.