Τι (δεν) κάνουν οι πρωθυπουργοί, όταν δεν παραιτούνται…
Διαβάζεται σε 4'Όσα έκανε και όσα παρέλειψε να κάνει η κυβέρνηση μετά το έγκλημα στα Τέμπη.
- 29 Ιανουαρίου 2025 06:22
Στη διπλανή μας Σερβία, που ταρακουνιέται για ένα πολύνεκρο δυστύχημα ανάλογο με τα δικά μας Τέμπη, παραιτήθηκε ο πρωθυπουργός. Και πλημμύρισαν τα κοινωνικά δίκτυα-και ορισμένα μέσα ενημέρωσης- με τσιτάτα του τύπου «εκεί παραιτούνται, εδώ κουκουλώνουν».
Οι αναλογίες δεν είναι ίδιες, ο πρωθυπουργός στη Σερβία δεν είναι ο πρώτος. Είναι ο πρόεδρος και αυτός παραμένει αμετακίνητος. Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας.
Στην Ελλάδα δεν παραιτούνται οι πρωθυπουργοί όταν συμβαίνουν δυστυχήματα ή άλλα γεγονότα με πλήθος θυμάτων. Δεν παραιτήθηκε ο Αλέξης Τσίπρας για τη Μάνδρα (2017) και το Μάτι (2018). Δεν παραιτήθηκε ο Κώστας Καραμανλής για τις πυρκαγιές της Ηλείας (2007). Πήγαμε σχεδόν 20 χρόνια πίσω, ας σταματήσουμε εδώ.
Δεν περίμενε, λοιπόν, κανείς να παραιτηθεί ο σημερινός πρωθυπουργός. Αλλά θα έπρεπε κάτι παραπάνω να έχει κάνει και μερικά να τα έχει αποφύγει:
- Πρώτον, η πλειοψηφία της Βουλής να μην έχει προστατεύσει τον αρμόδιο υπουργό και να τον είχε αφήσει στη διακριτική έρευνα της δικαιοσύνης, στην οποία όλοι, με πρώτους τους κυβερνητικούς, ομνύουν. Βεβαίως, αυτό που έκανε η πλειοψηφία στην περίπτωση του Κώστα Αχ. Καραμανλή είναι συνηθέστατο. Αλλά θα μπορούσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης να το έχει αλλάξει, για να δείξει ότι πράγματι εμπιστεύεται τους δικαστές. Αλλά φαίνεται ότι η λέξη «εμπιστοσύνη» χρησιμοποιείται προσχηματικά.
- Δεύτερον, αφού δεν το έκανε αυτό, έπρεπε να κάνει κάτι άλλο: να μην επιτρέψει σε αυτόν τον υπουργό να είναι να είναι ξανά υποψήφιος βουλευτής. Θα ήταν ένα σήμα προς την κοινή γνώμη ότι ναι μεν ο υπουργός δεν θα ερευνηθεί ποινικά, αλλά η πολιτική ευθύνη καταλογίστηκε. Δυστυχώς, δεν καταλογίστηκε. Και αυτή η επιλογή ήταν προκλητική στα μάτια των πολιτών.
- Τρίτον, ο πρωθυπουργός δεν είναι ούτε ντετέκτιβ ούτε ανακριτής για να αποφαίνεται σχετικά με το τι (δεν) μετέφερε το φονικό τρένο. Η κατηγορηματική δήλωσή του -και μάλιστα πριν καν αρχίσουν οι έρευνες- ότι δεν μετέφερε καμιά εύφλεκτη και επικίνδυνη ουσία, ήταν λάθος. Διότι έδειχνε ότι ήθελε να προκαταλάβει τις έρευνες. Έχουν περάσει δύο χρόνια, κυριαρχεί η φρικτή υποψία ότι, εκτός από τη σύγκρουση, κάτι άλλο σκότωσε τους ανθρώπους και αξιόπιστη απάντηση δεν έχει δοθεί.
- Τέταρτον, ο πρωθυπουργός έπρεπε να έχει επιβάλει σιωπητήριο στους υπουργούς του. Από σεβασμό στους συγγενείς των θυμάτων και στη δικαστική έρευνα. Έτσι, θα είχαν αποφευχθεί προκλητικές δηλώσεις του τύπου «τα Τέμπη κρίθηκαν στις εκλογές» και «γιατί ασχολείσθε με τα Τέμπη, η ζωή προχωράει».
Όλα αυτά παγίωσαν την αίσθηση ότι και αυτή η υπόθεση θα συγκαλυφθεί. Πολιτικά έχει ήδη συγκαλυφθεί, θα περιμένουμε τη δικαστική εξέλιξη.
Όμως, τα ποτάμια των ανθρώπων που πλημμύρισαν την Κυριακή τις πόλεις έδειξαν ότι δεν υπάρχει εμπιστοσύνη πώς θα έλθει η κάθαρση της τραγωδίας. Και αυτό είναι το χειρότερο.
Όταν χάνεται η εμπιστοσύνη σε όλους τους θεσμούς, κυριαρχεί η συνωμοσιολογία και εμφανίζονται οι πάσης φύσεως Τραμπ. Που καταργούν ή αγνοούν θεσμούς, που δίνουν χάρη σε κατηγορουμένους οπαδούς τους και ποιος ξέρει τι άλλο ακόμα.
Στις συγκεντρώσεις για τα Τέμπη κυριάρχησε το ανατριχιαστικό «δεν έχω οξυγόνο». Αλλά οι χιλιάδες άνθρωποι που συνέρρευσαν σε πλατείες και δρόμους το έκαναν και για κάτι άλλο, που δεν έγινε σύνθημα. Για το «δεν σας έχω εμπιστοσύνη». Και αυτό είναι το πιο διαβρωτικό και επικίνδυνο για Πολιτείες που θέλουν να λέγονται δημοκρατικές και συντεταγμένες…