Τι μας έμαθε η περιπέτεια του “Εμπρός”

Παρενέβη λοιπόν, χθες το βράδυ, ο Δήμαρχος Αθηναίων Κώστας Μπακογιάννης, για να σωθεί το «Εμπρός». Και, παρακινημένος «από την ανάγκη να στηριχθεί η καλλιτεχνική έκφραση και οι καλλιτέχνες της πόλης», κατέθεσε επισήμως πρόταση στην Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου (ΕΤΑΔ) στην οποία ανήκει το (κηρυγμένο διατηρητέο από το ’89) κτίριο του «Εμπρός», ζητώντας να παραχωρηθεί στον Δήμο της Αθήνας βάσει του “μοντέλου Λυκαβηττού”. Να του πούμε λοιπόν ένα μεγάλο «μπράβο». Η παρέμβαση του άλλωστε δημοσιεύτηκε παντού και στο ΑΠΕ και σε άλλα Μέσα-ακόμα και σε ορισμένα που δεν είχαν πολυασχοληθεί με το θέμα από την περασμένη Τετάρτη όταν ξαφνικά η Αστυνομία έχτισε παράθυρα και πόρτες στο κτίριο.

Αλλά επειδή τον τελευταίο καιρό γίνεται πολύς λόγος περί “πολιτικού πολιτισμού” και η αρμονική συνεργασία των κομμάτων, των παρατάξεων και των προσώπων είναι ακριβώς αυτό και την εύχονται πολλοί πολίτες κουρασμένοι από την πόλωση, την αντιπαράθεση και τα μηντιακά παιχνίδια, δεν θα έπρεπε να έχει διευκρινιστεί ότι ο δήμαρχος υιοθέτησε τελικά την πρόταση της “Ανοιχτής Πόλης” και του Νάσου Ηλιόπουλου; Άλλωστε η «Ανοιχτή Πόλη» ήταν που μαζί με την “Ανταρσία στις γειτονιές της Αθήνας» του Πέτρου Κωνσταντίνου, μέλη του ΜΕΡΑ25, εκπροσώπους του Δ.Σ. της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θεάματος Ακροάματος και πρωτίστως καλλιτέχνες και καλλιτεχνικές συλλογικότητες όπως οι Support Art Workers είχαν κάνει νωρίτερα και όλη τη δουλειά; Οι ίδιοι ήταν που κατήγγειλαν εξαρχής ότι το «σφράγισμα» του διατηρητέου από την Αστυνομία είναι παράνομο χωρίς άδεια του Κεντρικού Συμβουλίου Νεοτέρων Μνημείων. Οι ίδιοι ήταν που έσπευσαν χθες όταν μετά την «ανακατάληψη» του Εμπρός το Σαββατόβραδο, η Αστυνομία έστειλε συνεργείο να βάλει σιδεριές στα παράθυρα. Ο Νάσος Ηλιόπουλος ήταν που κατέθεσε χθες τη μήνυση για να αποτρέψει τη συνέχιση του έργου από τον εργολάβο και τους εργάτες. Έργου που συνεχιζόταν με εντολή της Αστυνομίας, παρότι κλιμάκιο του ΥΠΠΟ είχε διενεργήσει αυτοψία, επιβεβαιώνοντας πώς το συνεργείο δεν διαθέτει άδεια.

Στα σχετικά δημοσιεύματα αναφέρεται μόνον η πρόταση Μπακογιάννη, όμως. Κι ας είναι, ξαναλέω, επιτομή πολιτικού πολιτισμού η συνεργασία και η υιοθέτηση μιας πρότασης της Αντιπολίτευσης.

Κατά τα άλλα η περιπέτεια του «Εμπρός», φώτισε και ορισμένα άλλα πραγματάκια. Πόσο σουρεαλιστικό είναι π.χ. πολίτες, φορείς και συλλογικότητες να διασφαλίζουν με την παρουσία τους ότι η Αστυνομία δεν θα παρανομήσει επιχειρώντας να σφραγίσει, χωρίς άδεια, ένα διατηρητέο. Αλλά και, παρά την αυτοψία του κλιμακίου του που ήρθε, είδε και απήλθε χωρίς να παρέμβει άμεσα, πόσο εκκωφαντικά επέλεξε να σιωπήσει το ΥΠΠΟ.