Το Adolescence σου λέει να μην κάνεις παιδιά

“Μην κάνεις παιδιά”. Αυτό είναι το πρώτο πράγμα που σου λέει το “Adolescence“. Τέτοια εποχή δεν είναι για να μπλέκεις μαζί τους. Άλλωστε έξω κυκλοφορούν εκατομμύρια από δαύτα, το να προσθέσεις και εσύ μερικά δεν αλλάζει και τίποτα. Αν η σειρά έπαιζε στη συμβατική τηλεόραση, τα διαφημιστικά διαλείμματα θα είχαν καλυφθεί από διαφημίσεις προφυλακτικών.

Αν το σκέφτεσαι να αποκτήσεις παιδιά και βλέπεις τη σειρά με το έτερον ήμισυ, το βράδυ κοιμάσαι στον καναπέ, δεν πας στο κρεβάτι γιατί δεν ξέρεις τι θα σου ξημερώσει. Άλλωστε, το ξέρουμε όλοι, η πιο όμορφη ηλικία του παιδιού είναι μέχρι τα 11 -δευτερόλεπτα μετά τη σύλληψη. Ύστερα έρχονται μόνο προβλήματα.

Εντάξει, αστειεύομαι. Όμως η πραγματικότητα δεν βρίσκεται και πολύ μακριά. Ποτέ δεν ήταν πιο δύσκολο από σήμερα το να είσαι γονιός. Γιατί μοιάζει με το να μεγαλώνεις εξωγήινο. Είναι όντως σαν να προέρχεστε από διαφορετικούς πλανήτες, υπάρχει δυσκολία στην επικοινωνία και αυτά που ανακαλύπτεις στη διαδρομή είναι περισσότερα από εκείνα που νόμιζες ότι γνωρίζεις.

Στον παλιό κόσμο το παιδί το μεγάλωνες εσύ. Τώρα έχεις και παρέα που δεν ελέγχεις και πιθανότατα δεν εγκρίνεις. Διότι δεν υπάρχει πιο επικίνδυνο μέρος στον κόσμο για την ψυχική υγεία από το παιδικό δωμάτιο με υπολογιστή ή κινητό και σύνδεση στο δίκτυο. Στέλνεις το παιδί για ύπνο και μόλις κλείσει η πόρτα περικυκλώνεται από τέρατα. Όλη η διαστροφή και η παλαβομάρα του κόσμου είναι εκεί μέσα. Και μέχρι πότε θα καταφέρεις να το κρατήσεις μακριά από τη διεστραμμένη ψηφιακή εκδοχή του κόσμου; Στην καλύτερη περίπτωση μέχρι να πάει στο Γυμνάσιο. Μετά αρχίζεις και το χάνεις. Και πολύ συχνά χάνεται και το ίδιο από τον εαυτό του. Συνεπώς θα πρέπει να δουλέψεις πολύ νωρίτερα, πριν ακούσεις το κλειδί να γυρίζει στην πόρτα του δωματίου.

Οι ψυχίατροι λένε ότι ο χαρακτήρας του ανθρώπου έχει αποκτήσει σκελετό και μορφή το πολύ μέχρι τα πρώτα πέντε χρόνια της ζωής. Και μετά απλώς υπάρχει μία ευκαιρία στην εφηβεία για να διορθωθούν κάποια πράγματα ή να επιδεινωθούν οι παθογένειες. Η εφηβεία, λένε οι ειδικοί, είναι κρίσιμη, αλλά παραμένει συνάρτηση των πρώτων χρόνων της ζωής. Αν έχουν μπει καλά θεμέλια στο οικοδόμημα, θα βρεθεί τρόπος να αντιμετωπιστούν οι κακοτεχνίες.

Ωστόσο στο σύγχρονο κόσμο, οι περισσότεροι αφήνουν τα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού σε γιαγιάδες και νηπιαγωγούς. Δεν φταίνε αυτοί. Είναι οι απαιτήσεις της ζωής τέτοιες. Και τις περισσότερες φορές το tablet είναι η καινούργια πιπίλα. Το δίνεις και ησυχάζει το παιδί. Αν, λοιπόν, το παιδί δεν αποκτήσει την κατάλληλη κουλτούρα στην προσχολική ηλικία, μετά τα πράγματα γίνονται πιο δύσκολα. Το σχολείο είναι σήμερα ένα πεδίο ναρκισσιστικού κανιβαλισμού. Η επιτυχία και η δημοφιλία μετρώνται με like και καρδούλες. Και συχνά η επιβεβαίωση έρχεται μέσα από ηλίθια challenges. Η βία που βλέπουμε στις νεανικές ηλικίες είναι αποτέλεσμα αυτής της καθολικής νεύρωσης που διατρέχει την εφηβεία.

Δεν είναι εύκολο να είσαι σήμερα έφηβος. Το μυαλό σου πολιορκείται από σάπιες πληροφορίες και ανούσιες προκλήσεις σε ένα διαρκές κυνήγι της επιβεβαίωσης. Από την άλλη, βέβαια, δεσμεύεσαι από λιγότερα στερεότυπα σε σχέση με τους γονείς σου. Στις ΗΠΑ το 23,1% της Generation Z δηλώνει μέλος της LGBTQ+ κοινότητας, σύμφωνα με έρευνα του Ινστιτούτου Gallup που δημοσιεύθηκε τον Φεβρουάριο. Και οι μισοί από αυτούς προσδιορίζονται ως bisexual. Πρόκειται, δηλαδή, για μία γενιά που μεγαλώνει με λιγότερες κοινωνικές συμβάσεις, αισθάνεται πιο ελεύθερη και, εκ των πραγμάτων, είναι πιο απαιτητική. Τώρα δεν υπάρχει το “φάε το φαγητό σου γιατί εμείς δεν είχαμε να φάμε“, ούτε το “εγώ έκανα πέντε χιλιόμετρα για να πάω σχολείο“. Σήμερα τα παιδιά θεωρούν αυτονόητα σχεδόν τα πάντα. Για αυτό και τα απαιτούν.

Το να είσαι σήμερα γονιός είναι πιο δύσκολο, πιο τυραννικό από ποτέ. Πρέπει να μεγαλώσεις ένα παιδί ώστε να ανταπεξέλθει σε ένα παγκόσμια ανταγωνιστικό περιβάλλον με τον ψυχισμό του να δέχεται αφόρητες πιέσεις. Και, εκ των πραγμάτων, ο τρόπος που αντιδρά σε όλα αυτά μας αφήνει άφωνους, αμήχανους. Σε κάνει να λες ότι γέρασες πριν την ώρα σου. Και σκέφτεσαι, ίσως με κάποια χαιρεκακία, τι θα γίνει στο μέλλον. Πώς θα είναι τα παιδιά των σημερινών εφήβων; Οι παππούδες θα γελάσουν πολύ.