Το μπότοξ στις κουρασμένες λέξεις και ο Γιώργος Παπανδρέου ως παράκλητος

Οι κουρασμένες λέξεις την ξέρουν τη μοίρα τους. Βασίλευαν κάποτε, υμνήθηκαν κατά κόρον και προκαλούσαν φρενίτιδες μέχρι να μπούν οριστικά στα ερμάρια της μνήμης. Να, όπως η λέξη Αλλαγή.

Κάθε απόπειρα να επανέλθουν οι κουρασμένες λέξεις με νέο πρόσωπο είναι καταδικασμένη να σέρνεται ασθμαίνουσα στα σοκάκια της επικοινωνίας. Γιατί το ξέρουν. Θυμίζουν ξαναζεσταμένο φαγητό που βγήκε απ΄την κατάψυξη και σερβίρεται σε νέο πιάτο. Να, όπως η «Νέα Αλλαγή» του Γιώργου Παπανδρέου.

Χαρά στο κουράγιο του, πάντως. Ο άνθρωπος που βρίσκεται στον αντίποδα του πατέρα του, ο ηγέτης που παρέδωσε τη χώρα του δέσμια στους δυνάστες κι έστειλε το κόμμα του στην εντατική, ο πολιτικός αυτός ποζάρει τώρα ως παράκλητος.

Ισως να θεωρεί ότι τον έχει αδικήσει η ιστορία και επιχειρεί τώρα λυτρωτική επανάκαμψη. Θεμιτό. Γιατί πράγματι στα σημεία έχει αδικηθεί. Ορισμένες ιδέες, θέσεις και θεσμικές παρεμβάσεις του ήταν φρέσκιες και πρωτοποριακές. Όμως δεν αρκούν να τον υψώσουν ψηλότερα από τον πραγματικό εαυτό του.

Όπως άλλωστε και ορισμένα θετικά του χαρακτηριστικά. Η ευγένεια, ο σεβασμός στις ενάντιες απόψεις και η προσοχή με την οποία ακούει τους συνομιλητές του.

Όμως ο Γιώργος Παπανδρέου υπήρξε πάντοτε λιγότερος από το πολιτικό μέγεθος που νομίζει ότι είναι. Ετερόφωτος και ανεπαρκής σε κρίσιμα πεδία, αλλά πρόθυμος σε ποικίλες αυλές της υφηλίου, νομίζει ότι αποτελεί μετοχή υψηλής απόδοσης στο πολιτικό χρηματιστήριο. Απόδειξη, το σημερινό βήμα για την αρχηγία στο ΚΙΝΑΛ.

Δεν αποκλείεται να δικαιωθεί για το ρίσκο του. Η εποχή το επιτρέπει. Αμήχανοι καιροί, στάσιμα νερά και σαστισμένος κόσμος ειδικά στις αλάνες της Κεντροαριστεράς. Επομένως, να η πιθανή ευκαιρία να αναδευτούν τα νερά, έστω κι αν πρόκειται για ύδατα πεπερασμένου χώρου.

Αν εκλεγεί αρχηγός, είναι πολύ πιθανό να αλιεύσει ψήφους από τους δύο μεγάλους και ειδικά από τον ΣΥΡΙΖΑ. Κι αν συμβεί να κατακτήσει με το ΚΙΝΑΛ διψήφιο ποσοστό στις εκλογές, με παράλληλη υποχώρηση και νέα ήττα του ΣΥΡΙΖΑ, τότε θα ΄χει δίκιο να νιώθει ότι άξιζε να ρισκάρει.

Οσο για τη «Νέα Αλλαγή» που ευαγγελίζεται ο κ.Παπανδρέου ποντάροντας στο μπότοξ της κουρασμένης λέξης, άστο καλύτερα. Εκείνη η Αλλαγή ήταν κοσμοϊστορική για τα δεδομένα της χώρας. Ετούτη, μοιάζει καρικατούρα.