Το διαζύγιο της κυβέρνησης με τον φιλελευθερισμό και η επίθεση φιλίας στον Τραμπ

Θα πρέπει να το πάρουμε απόφαση. Το πολιτικό προσωπικό που κυβερνά δεν δίνει δεκάρα για τους θεσμούς, το κράτος δικαίου, τα δικαιώματα των πολιτών. Δεν δίνει δεκάρα δηλαδή για τον πολιτικό φιλελευθερισμό στο όνομα του οποίου υποτίθεται ότι ενεργεί με βάση και την ιδεολογία του κυβερνώντος κόμματος.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αμετροέπειας: Σε τηλεοπτική της εμφάνιση το βράδυ της Δευτέρας (Action 24) η Σοφία Βούλτεψη, Υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου της κυβέρνησης Μητσοτάκη, απέδειξε μέσα σε τρία λεπτά τον ανύπαρκτο σεβασμό τhw για τους θεσμούς, εν προκειμένου της ευρωπαϊκής εισαγγελίας.

Αφού πρώτα είπε, με διδακτικό ύφος απέναντι στους πολιτικούς αντιπάλους της, τόνισε ότι “στους θεσμούς δεν πιστεύουμε αλά καρτ”, εν συνεχεία εξαπέλυσε μία άνευ προηγουμένου επίθεση στην ευρωπαία Εισαγγελέα, Λόρα Κοβέσι. Ακούσαμε τα εξής “καταπληκτικά”: “Δεν έχει αρμοδιότητα η ευρωπαϊκή εισαγγελία (σσ για τα Τέμπη). Η κυρία Κοβέσι να πάει να τα κάνει αυτά στην πατρίδα της την Ρουμανία, του Τσαουσέσκου. Στο δικό της μαγαζί, στον Τσαουσέσκου”.

Αυτός είναι ο σεβασμός των κυβερνώντων σ’ έναν ευρωπαϊκό θεσμό. Και καμώνονται και τους φιλοευρωπαίους! Που αν φτάσει η δήλωση αυτή στα αυτιά της κα Κοβέσι ίσα που δημιουργείται διπλωματικό επεισόδιο μεταξύ Ελλάδας, Ευρωπαϊκής Ενωσης και Ρουμανίας.

Η κυρία Υφυπουργός μάλλον νόμισε ότι μιλάει ιδιωτικά σε πολιτικούς της φίλους, μόνο που μιλούσε δημόσια, στον τηλεοπτικό αέρα και μάλιστα για ένα πολύ σοβαρό θέμα, τις πιθανές ποινικές ευθύνες Υπουργών για την τραγωδία των Τεμπών.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Χρήστος Σπίρτζης, που βρισκόταν στο ίδιο πάνελ και το όνομά του βρίσκεται στο κατηγορητήριο της κας Κοβέσι, δεν είπε απολύτως τίποτα ούτε για τη λειτουργό της Ευρωπαϊκής δικαιοσύνης ούτε προσέβαλλε βάναυσα την πατρίδα της ανασύροντας από το χρονοντούλαπο της ιστορίας τον Νικολάε Τσαουσέσκου (το καθεστώς του οποίου έπεσε το 1989 όταν η κα Κοβέσι ήταν μαθήτρια 16 ετών).

Και αναρωτιέται κανείς: Αν οι κυβερνώντες ισχυρίζονται τέτοια πράγματα δημόσια, τι μπορούν να λένε και κυρίως τι μπορούν να κάνουν πίσω από τις κλειστές πόρτες των γραφείων τους όταν δεν τους ακούν παρά ελάχιστοι; Μέχρι που μπορεί να φτάσει η αμετροέπεια και η ασέβεια προς τη Δημοκρατία και τους θεσμούς της; Ποια επίπεδα μπορεί να αγγίξει ο κυνισμός τους;

Το Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου βέβαια έχει δημιουργήσει παράδοση στην απαξίωση των θεσμών. Δεν έχουν περάσει παρά μόνο μερικές ημέρες από την έκδοση ανακοίνωσης από την πλευρά του Υπουργείου με την οποία γινόταν μία αήθης και κάτω από τη ζώνη επίθεση στον Συνήγορο του Πολίτη, Ανδρέα Ποττάκη για το πόρισμα του τελευταίου αναφορικά με το πολύνεκρο ναυάγιο της Πύλου.

Οι θεσμοί, κατ’ αυτόν τον τρόπο, εργαλειοποιούνται χυδαία από το κυβερνών κόμμα. Οταν το αποτέλεσμα των ερευνών είναι θετικό για τα κυβερνητικά συμφέροντα, ακούγονται ύμνοι και νουθεσίες για την πίστη στους θεσμούς. Οταν συμβαίνει το αντίθετο, προτιμάται η δολοφονία χαρακτήρα. Απλά και ξεκάθαρα. Οπως κάνει τις “δουλειές” της μια γνήσια λαϊκιστική κυβέρνηση.

Διότι, αν δεν το έχετε ήδη καταλάβει, ο Κυριάκος Μητσοτάκης και οι Υπουργοί του ομνύουν στον δεξιό λαϊκισμό που ορίζει τον τρόπο που πολιτεύονται. Ιδιαίτερα τώρα, που το ακροδεξιό κύμα φουσκώνει και οι άλλοτε περιθωριακές απόψεις των ακροδεξιών κανονικοποιούνται, η κυβέρνηση νιώθει ελεύθερη να ελιχθεί και να κλείσει στο μάτι στην ακροδεξιά ψέκα. Ακούσατε τι είπε ο Αδωνις Γεωργιάδης: “Η πολιτική Τραμπ είναι ίσως η τελευταία ευκαιρία της Ευρώπης”. Είδατε προσαρμογή στις νέες συνθήκες ο Αδωνις;

Περιμένουμε βέβαια με ανυπομονησία τους ακροκεντρώους φίλους μας να καταδικάσουν την κυβερνητική στροφή στον ακροδεξιό “ρεαλισμό” αλλά μάλλον θα περιμένουμε πολύ. Δεν είναι λίγο να συνειδητοποιείς ότι αυτό που πίστευες 6 χρόνια είναι τελικά ένα πουκάμισο αδειανό. Το ψυχολογικό σοκ χρειάζεται χρόνο για να εμπεδωθεί…