Το χαμόγελο του Άδωνι

Θα έχουμε να το λέμε μετά από χρόνια. Φοβάμαι πολλά…

Για ένα εργασιακό νομοσχέδιο που πέρασε από την Βουλή στις 21 και 22 του Σεπτέμβρη συγκριτικά αθόρυβα και στην συνέχεια διέλυσε τον τρόπο ζωής εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων. Αυτών των «καθημερινών πολιτών» που κάθε κομματικός σχηματισμός επικαλείται στον πολιτικό του λόγο.

Ένα κείμενο που θα γίνει νόμος του ελληνικού κράτους και προβλέπει υποχρεωτική εργασία τα Σαββατοκύριακα σε πάρα πολλούς επιπλέον κλάδους της βιομηχανίας.

Που λέει ότι είναι απολύτως νόμιμο να δουλεύεις 13 ώρες την ημέρα σε δύο εργοδότες με τον αρμόδιο υπουργό Άδωνι Γεωργιάδη να υποστηρίζει πως αυτό είναι «ενίσχυση της διαπραγματευτικής δυνατότητας» του εργαζόμενου.

Που θεωρεί πως είναι απολύτως φυσιολογικό να είσαι με το κινητό στο χέρι επί μία εβδομάδα περιμένοντας πότε θα σε καλέσει για δουλειά ο εργοδότης με τον οποίο υπέγραψες «σύμβαση επί παραγγελία».

Που προβλέπει πως οι απεργοί θα πηγαίνουν φυλακή αν …στραβοκοιτάξουν έναν απεργοσπάστη κι αυτός θεωρήσει πως του ασκείται «ψυχολογική βία».

Δεν αμφιβάλλει κανείς πως πολλοί άνθρωποι σε αυτή την χώρα εργάζονται ήδη κάτω από τέτοιες συνθήκες. Πώς αυτά που περιγράφονται δεν είναι παρά μία τυπική τους ημέρα. Όμως μέχρι τώρα αυτή η κατάσταση δεν είχε …δημοσιευθεί σε ΦΕΚ. Ούτε είχε από κάτω την υπογραφή της Προέδρου της Δημοκρατίας.

Τώρα μετατρέπεται σε τυπική κανονικότητα κι αυτό είναι ένα από τα βασικά επιχειρήματα της κυβέρνησης που το εισηγείται. Έτσι ώστε να ανοίξει ο δρόμος για ακόμη χειρότερες συνθήκες δουλειάς που με την σειρά τους, κάποια στιγμή στο μέλλον, θα γίνουν κι αυτές νόμος.

Το Μέγαρο Μαξίμου δεν έφερε τυχαία αυτή την περίοδο το νομοθέτημα. Αφού πρώτα το έθεσε σε δημόσια διαβούλευση τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, όταν αυτοί τους οποίους αφορά προσπαθούσαν στο χάος της ακρίβειας, απεγνωσμένα, να βρουν 15 ημέρες ξεκούρασης.

Προσπαθεί να εκμεταλλευθεί το σοκ στο οποίο βρίσκεται η ελληνική κοινωνία. Την δυναμική της εκλογικής της νίκης πριν την παρασύρουν τα νερά της πλημμυρισμένης Θεσσαλίας.

Την κατάσταση της αξιωματικής αντιπολίτευσης που ένα μέρος της αναζητά το σωτήριο χαμόγελο του Στέφανου Κασσελάκη (αν και την Παρασκευή που ψηφίζεται το νομοσχέδιο θα δεί το χαμόγελο ικανοποίησης του Άδωνι).

Την ανύπαρκτη ηγεσία της ΓΣΕΕ της οποίας ο πρόεδρος, Γιάννης Παναγόπουλος δεν θεώρησε σημαντικό να εκπροσωπήσει καν την συνομοσποδία στην Επιτροπή της Βουλής όπου συζητούνταν το νομοθέτημα.

Μόνη εξαίρεση στο τοπίο όσοι θα μετάσχουν στην αυριανή απεργιακή κινητοποίηση και στις διαδηλώσεις που θα διοργανωθούν. Τον ήχο των οποίων θα «πνίξουν» τα περισσότερα ΜΜΕ. Προβάλλοντας τον υπουργό Εργασίας όταν θα τσακώνεται στην Βουλή με τον Νατσιό της ΝΙΚΗΣ για το αν η εργασία της Κυριακές εμποδίζει τους πιστούς να πάνε στην Εκκλησία, και θα αναρωτιούνται μήπως πρέπει να θεσπιστεί ειδική άδεια συμμετοχής στην θεία λειτουργία.