Trailer: τι θα γίνει στη Βουλή με την πρόταση δυσπιστίας

Οι συνεδριάσεις της Βουλής είναι σαν τους αγώνες του ΝΒΑ: οι περισσότεροι βλέπουν μόνο τα highlights. Αναμενόμενο. Το θέαμα έχει συναρπαστικές στιγμές, αλλά για να τις πετύχεις πρέπει να οπλιστείς με την υπομονή ψαρά που κάθεται και περιμένει με την πετονιά στα δάχτυλα.

Στην πραγματικότητα δεν παρακολουθείς τη Βουλή για αυτά που θα ακούσεις, αλλά για τον τρόπο με τον οποίο θα ειπωθούν. Γνωρίζεις εκ των προτέρων τι πρόκειται να συμβεί, εκτός και αν διατηρείς πλήρη άγνοια και το βλέπεις μέχρι τέλους για να δεις αν θα πέσει η κυβέρνηση. Δεν πρόκειται να πέσει και είναι να απορείς πώς το γράφουν ή το περιμένουν κάποιοι στην κοινωνική δικτύωση. Για την ακρίβεια, όλο αυτό που θα παρακολουθήσουμε, με την πρόταση δυσπιστίας, είναι σχεδόν έτοιμο με τη μορφή σεναρίου. Αν δεν έχετε χρόνο, βαριέστε, θέλετε να δείτε το Brutalist που είναι κοντά τέσσερις ώρες, δώστε λίγα λεπτά σε αυτό το κομμάτι για να γνωρίζετε πρώτοι τι θα συμβεί εντός Κοινοβουλίου.

Να ξεκινήσουμε από το τέλος. Η πρόταση δυσπιστίας δεν θα έχει πολιτικό αποτέλεσμα, υπό την έννοια απώλειας της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας. Και η διαδικασία θα ολοκληρωθεί με τους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας να χειροκροτούν όρθιοι τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ορισμένοι θα σπεύσουν να τον συγχαρούν και δια χειραψίας καθώς οι καιροί μυρίζουν ανασχηματισμό. Λίγο αργότερα, ο Πρωθυπουργός, θα σχολιάσει ότι η κυβέρνηση, απολαμβάνοντας την εμπιστοσύνη της Βουλής, κάνει νέα εκκίνηση, φεύγει προς τα μπροστά, βγαίνει από τον κύκλο της εσωστρέφειας -σας βάζω εκφράσεις που θα διαβάσετε και σε σχετικά ρεπορτάζ.

Όσον αφορά τη στάση της κυβέρνησης από το βήμα της Βουλής, αν δείτε σε fast forward τις τελευταίες τοποθετήσεις Βορίδη-Φλωρίδη, θα πιάσετε το νόημα. Ομως επειδή η συζήτηση αφορά πρόταση δυσπιστίας, θα υπερτονιστεί το διακύβευμα της πολιτικής σταθερότητας σε ασταθείς καιρούς καθώς και το ποιος είναι ο καταλληλότερος για να τα πει με τον Τραμπ. Α, ναι. Και το «δεν αντιδικούμε με τους συγγενείς των θυμάτων, σεβόμαστε τον πόνο τους που γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από τους τυμβωρύχους της αντιπολίτευσης». Αυτό ενδέχεται να ειπωθεί έτσι όπως σας το γράφω.

Τώρα αν θέλετε να το δούμε λίγο πιο σοβαρά, μεγάλο κομμάτι της συζήτησης θα παραμείνει στο μπάζωμα και στη συγκάλυψη. Η κυβέρνηση θα ζητεί από την αντιπολίτευση να πει ποιο ακριβώς ήταν το αντικείμενο της συγκάλυψης. Και η αντιπολίτευση θα θέλει να μάθει για ποιο λόγο έγινε το μπάζωμα. Ολο αυτό θα παίζει σε λούπα.

Η αντιπολίτευση θα υψώσει και άλλο τους τόνους. Θα σπάσουν τζάμια. Διότι έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα, φτάσαμε ο Ανδρουλάκης και ο Φάμελλος να ανταγωνίζονται τη Ζωή και τον Βελόπουλο για το ποιος θα ακουστεί περισσότερο. Εννοείται ότι τα highlights της Ζωής θα γίνουν viral.

Δεν πρόκειται να μάθουμε κάτι καινούργιο. Τα πάντα έχουν ειπωθεί. Απλώς η πρόταση δυσπιστίας είναι μία καλή ευκαιρία για τα κόμματα της αντιπολίτευσης ώστε να κρατήσουν την κυβέρνηση στα σχοινιά, δίνοντας μερικές καλές γροθιές. Και για να μας θυμίσει ο Κουτσούμπας ότι πάνω από όλα είναι οι ευθύνες του καπιταλισμού.

Όλοι θα κερδίσουν κάτι από όλο αυτό. Η αντιπολίτευση θα διατηρήσει μαχητικό το φρόνημα και ζωντανή τη συζήτηση στην κοινωνία -αυτό είναι, άλλωστε, το πιο σοβαρό αποτέλεσμα της πρωτοβουλίας. Και η κυβέρνηση θα παίζει με τα βίντεο της Ζωής και του Βελόπουλου. Από τους άλλους, δυστυχώς, δεν έχει να φοβάται και πολλά.