Χαμένοι στις Πρέσπες

Την προηγούμενη εβδομάδα ο Ζόραν Ζάεφ έγινε δεκτός στο ευρωκοινοβούλιο με ενθουσιασμό. Χειροκροτήθηκε με πάθος, σαν ένας πραγματικός σταρ. Μπορεί και να μην έχει συμβεί πάλι με Βαλκάνιο πρωθυπουργό να ασκεί τόση γοητεία στη Δύση. Το γεγονός ότι αποδέχθηκε συμφωνία με σύνθετη ονομασία erga omnes και συνταγματική αναθεώρηση, με την εθνικιστική αντιπολίτευση να τον εγκαλεί για εσχάτη προδοσία, εμπνέει τις πολιτικές ηγεσίες στην ΕΕ και στις ΗΠΑ που τον αντιμετωπίζουν σαν έναν σπουδαίο ηγέτη ο οποίος προετοιμάζει με επιτυχία ένα δημοψήφισμα κινητοποιώντας το λαό στη χώρα του υπέρ της λύσης και θέτοντας ένα σκληρό δίλημμα “ΝΑΙ ή απελπισία”.

Ο Ζόραν Ζάεφ έχει πράγματι πετύχει ήδη πολλά. Εργάζεται για την ευρωατλαντική προοπτική και τη συνοχή της χώρας του, έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη εταίρων και συμμάχων, έχει αναβαθμίσει το status της ΠΓΔΜ στον διεθνή χάρτη και μεταδίδει την ελπίδα στην κοινωνία της για καλύτερες μέρες σταθερότητας και ανόδου του βιοτικού επιπέδου. Κερδίζοντας το δημοψήφισμα της 30ης Σεπτεμβρίου θα προχωρήσει στη διαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης με βάσιμες πιθανότητες να την ολοκληρώσει παρόλο που το κόμμα του δεν έχει την πλειοψηφία στη Βουλή.

Στα Σκόπια συντελείται μια πραγματική κοσμογονία. Γιατί εκεί θα αλλάξουν πάρα πολλά στη ζωή των ανθρώπων με την υλοποίηση της συμφωνίας των Πρεσπών. Από τα διαβατήρια μέχρι τα σχολικά βιβλία και από ταμπέλες στους δρόμους μέχρι το όνομα της χώρας τους στα διεθνή ΜΜΕ. Είναι ένα ζήτημα που συνδέεται ευθέως με την εθνική ταυτότητα, με την ιστορική συνείδηση, με τη συλλογική κουλτούρα, με την ίδια την ύπαρξη.

Και εδώ; Εδώ δεν θα αλλάξει σχεδόν τίποτα. Και το Reuters θα αναγκαστεί να χρησιμοποιεί το όνομα “βόρεια Μακεδονία” αντί για το “Μακεδονία” σκέτο.  Παρόλα αυτά, η πλειοψηφία στην κοινωνία είναι εναντίον της συμφωνίας, η κυβέρνηση είναι διχασμένη με τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ, Π. Καμμένο, να υπόσχεται ότι θα εμποδίσει την κύρωσή της και με το σύνολο της αντιπολίτευσης (εκτός Ποταμιού που όμως κι αυτό είναι διχασμένο) να την καταγγέλλει. Επομένως, μπορεί στα Σκόπια να πάνε όλα καλά και στη χώρα μας όχι. Μπορεί ο Ζάεφ να τα καταφέρει και ο Τσίπρας όχι. Στην καλύτερη περίπτωση θα βρεθεί μια οριακή κοινοβουλευτική πλειοψηφία και θα ανοίξει ένας κύκλος πολιτικής αστάθειας μέχρι τις εκλογές. Υπάρχει και ακόμη χειρότερο σενάριο. Να μην κυρωθεί η συμφωνία από αυτή τη Βουλή και η επόμενη κυβέρνηση να ξεκινήσει τη διαπραγμάτευση από την αρχή με την ενταξιακή πορεία της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ να είναι δρομολογημένη και την ΕΕ να απορεί, για μια ακόμη φορά, με την ελληνική ιδιαιτερότητα, παραδοξότητα, ακρότητα, μοναδικότητα, αφασία, αμεριμνησία, άγνοια, άρνηση προσαρμογής και όπως αλλιώς περιγράφει κανείς την αντίσταση στην πρόοδο.